Toen mijn ouders zo oud waren als mijn zonen

Deze week geniet ik zo van dit liedje, 'het dorp' van Wim Sonneveld.

Dat komt natuurlijk door de televisie serie 'moeder, ik wil de de revue', deze serie sloot met dit lied af.
Gezongen door de hoofdpersoon voor zijn vader.
Het was een mooi gemaakte, beetje trage serie. Het verhaal speelde zich af in de jaren vijftig.
Dat is de tijd dat mijn ouders jong waren, en de leeftijd van mijn kinderen hadden.
Zo heb ik naar die serie gekeken.
De scheer apparaten die toen op de markt kwamen, de radio's, de eerste TV, de huisinrichting, de vrouwen emancipatie die langzaam op gang kwam, de geweldige keukenschorten, en zo verder.

Onderstaande foto is uit de serie, het is de Domstraat in Utrecht (rechts om de hoek het werk van B).

Morgen heb ik een koffie afspraak in de stad, en daarna fiets ik even naar de bloemenmarkt, en dan kom ik vanaf de domkerk, en fiets ik deze kant uit. En sinds de serie 'Moeder ik wil bij de revue' waan ik me in deze straat altijd even in de jaren vijftig, de tijd dat mijn ouders de leeftijd hadden van mijn kinderen.

Ineke

Pip is Pip

Wat is dit?
Dit is gewoon altijd goed.
Dit is zonder woorden.
Dit is warm.
Dit is trouw.
Dit is zonder oordeel.

Dit is Pip, onze hond met een zelfgemaakte riem.
Hoeft geen diploma's te halen, zeurt niet over eten, is altijd blij als je thuiskomt.

Ineke

mini huisjes

Mini dingetjes heb ik mijn hele leven bijzonder gevonden.
De letterbak met mini spulletjes thuis en bij familie vond ik altijd geweldig: strijkboutjes, kopjes, schoteltjes, vorkjes, etc. 
( ik vind play-mobil dingetjes van dat wat we thuis in het groot hebben ook echt geweldig)
Ik zag laatst zelf een playmobil schooltje.
Vorig jaar zag ik in Spanje een mini tentoonstelling, met beschilderde rijstkorrels, kijknootjes van walnoten, maar ook mini poppenhuisjes, winkeltjes, zo groot als een ansichtkaart (10x15).

Twee winkeltjes zijn het, alles met de hand gemaakt!
Heb zin in mini poppenhuisjes maken, misschien over een paar maanden in groep 7?

Ineke

school-leer-woorden

Op school leer ik veel dingen, vooral over alles hoe aan de kinderen wordt uitgelegd.
Zo leren de kinderen in groep 3  wat de grote buurman en de kleine buurman van een cijfer is.
De grote buurman van 26 is 27, en de kleine buurman van 26 is 25.

En vandaag leerden ze in groep 4 geitwoorden, dan zijn woorden waarin een klank klinkt die op twee manieren te schrijven is, de korte EI rn de lange IJ, en de AU en de OU.
(die laatste noemen ze otje ou of atje au)

Als je een letter leert schrijven dan doet de leerkracht het voor en dan vertelt ze hoe je het schrijft door te vertellen dat je op de grond begint, dan door het huis naar het dak en dan terug naar de kelder
Dit laatste snap ik niet helemaal, maar de kinderen weten precies dat een schrijfletter verschillende randen van de regel raakt en hoe dat heet.
Ik heb dapper meegeschreven  in mijn eigen schrijfschrift want ik moet nog wel even oefenen in het schrijven in schrijfletters.

En dan te weten dat elke methode andere woorden bedenkt om het voor de kinderen duidelijker te maken.
Op dit vlak heb ik nog veel te leren.

Nog een raadfoto :

En zie jij het?
Ineke

Startproblemen

Afgelopen dagen heb ik zin om dingen te maken, de ideeén en plannetjes schieten door mijn hoofd en ik heb er zin in. Maar ik doe het niet.
Heb ook zin om veel aan mijn studie te doen. Maar ik doe het niet.
Opstartproblemen, startmotor defect?

Als ik dit voorbeeld werkstuk zie, gemaakt door een beeldende consulent , dan heb ik zo'n zin om papier te beschilderen, laten drogen, er stukken van te scheuren, collage van maken op papier, etc.

Overigens is dit een leuke manier om kerstkaart te maken. Maak een foto van je werkstuk, laat ze ergens printen, en je hebt een snelle mooie nieuwjaarskaart ( natuurlijk heb je met zwarte verf je nieuwjaarswens er nog op geschreven!).

Als ik dit schrijf dan heb ik er alweer zin in om te doen, maar ik doe het niet.

Ineke

Kleuren in de wind

Terwijl de wind waait, zijn er kleuren in de lucht en . . . . . . . . . . . 

nog een wuivende boterbloem . . . . . . echt waar.

Ineke

Knusse klusdag

Vandaag weer klusdag met H en C, ik was aan de beurt en na wat wikken en wegen was de klus bij mij:
De marmoleum vloer in de woonkamer grondig schoonmaken, en weer in de was zetten.
Op onze knieën, tegenwoordig met een kussentje eronder, hebben we elk stukje schoongepoetst.
Uren achter elkaar, en uiteindelijk twee keer in de was.
En nu?

Genieten van een prachtige vloer, met de kaarsjes aan.

Ineke

Sinterklaasklas

Vanavond was er op school een voorlees-pyjama-Sinterklaas-avond.  
Kaarsjes, Sinterklaas liedjes, speculaasjes,  pyjamaatjes, en allemaal sloffen aan.
De hele onderbouw vol klassen met kinderen in pyjamaatjes. Zo leuk.
We lazen een heel oud verhaal voor, geschreven door WG van de Hulst, 'Klaas' uit 1945.


In één klas trof ik dit aan.

Dat deed me erg denken aan de tijd dat wij dit op school maakten van zwart karton, uit geprikte raampjes en daarachter vloeipapier. En dan daarachter natuurlijk een glas met een kaarsje. 

De kinderen mochten ook hun schoen zetten, allemaal schoenen in een kring, met briefjes en wortels.
Zou er maandag wat in die schoenen zitten?
Ik zet hem ook vanavond, je weet maar nooit.

Ineke

Kleurig materiaal

Zon om het atelier, en zon in het atelier. In het atelier zijn ook nog veel materialen die voor het maken van hoeden werden gebruikt ( door de hoedenmaakster van wie het atelier eerder was).
We hebben een kast, met een soort raffia materiaal, die wat verstoft was, opgeruimd.  

Van dit materiaal kun je rieten hoedjes maken, met de riet naaimachine, L en ik hebben afgesproken dat we in de lente gaan experimenteren met dit materiaal.
Vandaag heb ik een hoop restjes meegenomen! Daar zit ik nu al de hele avond naar de te kijken, al die kleurtjes, ik heb ze voor me uitgestald.
En ik peins wat, of het bloemen, sterren, of wat dan ook moeten worden.
Morgen verder.


Ineke

Lievelingskleur

Wie denkt er dat alle meisjes dol zijn op roze?
En lichtblauw, zou dat een lievelingskleur van een kind kunnen zijn?
Ik heb vandaag een mini onderzoek gedaan in groep 4, allemaal hun lievelingskleur gekozen uit een soort kleurenpalet op het digiboard.
De juf en ik deden ook mee.
11 jongens, 11 meisjes ( 7/8 jr) en 2 vrouwen.
Hier de uitslag:

De juffen kozen beide een groene. Zes meisjes kozen roze. Oranje is gekozen door een jongen, de gele door 2 jongens en 1 meisje.

Ik kan er uren naar kijken, maar dat kan ik sowieso wel naar kleuren 'overzichten' als deze.

Ineke

Zie de maan schijnt.

Vandaag groep 4, met foto sets en vragen leerden ze mij kennen. Onder andere deze foto's.

Ze zochten ze bij elkaar, maar maakte ook andere combinaties.
Zo had ik ook twee foto's waarop man B en onze 2 zoons te zien waren, ze kwamen er maar niet uit.
Dat waren 3 mannen, broers? vader met broers?
Dat een kind van 7 jaar aan foto's van 3 mannen, waarvan 1 van 54 jr, 1 van 19 jr en 1 van 17 jr niet direct ziet dat het man en mijn kinderen, begreep ik pas na de les.
Die jongens van mij zien er ook al als echte mannen uit.
En mij schatten ze misschien wel 30, tja, en dan is alles mogelijk. ha ha

Van de gebreide kop en schotel waren ze onder de indruk. De koffie kon er doorheen lopen, tja, en hij was vast heel groot, en misschien hield ik dan van kunst knutselen?

Kortom, een fijn nieuw klasje, waar ik vast ook weer veel leer.
En toen ik wegging, scheen de maan door de bomen, en ging ik op weg naar eetafspraak met d_oudeT.
(fijne excollega)

Ineke

Besjesblog

Sommige mensen hebben altijd bloemen in huis. Ik ben ook dol op bloemen in een vaas, gezellig op tafel.
En hebben in Utrecht een hele grote bloemenmarkt. Daar kun je al voor 2 euro een bos bloemen kopen.
Het is nu de tijd van de takken met rode besjes, echt prachtig, staan een paar weken, en past echt bij deze tijd.
Natuurlijk verwacht je nu een foto van die mooie besjes, in een glazen vaas, in onze gezellige kamer.
Nee dus.
Maar wel een foto van een hele oude ansichtkaart.

Tulpen, dat zijn mijn lievelingsbloemen. Niet in de winter, maar als de lente langzaam te voorschijn komt.


Geloof dat ik zin heb in de Lente.
Ineke

Hartewolk

Zondag atelierdag ? Deze week wel, een uitzondering. Ik kan niet goed tegen uitzonderingen, heel tuttig, maar als mijn hoofd denkt, en verzint, dan is structuur in de week fijn voor me.
( rust, ruimte en regelmaat )
Open haard, bijkletsen, hard werken, worsteling met tas, koffie, overal bomen, vogeltjes.
En we hebben zelfs koffie gedronken in de zon.

Eind van de dag haalde ik mijn oudste zoon op van zijn werk, we kletsen wat, over de werkdag, over de mooie wolken om ons heen, over het leven, over zijn broer(tje), zo bijzonder.
En tussen neus en lippen door zei hij ook nog; 'als je in Nederland woont moet je niet klagen'.
Soms kan ik maar niet geloven dat je eigen kinderen  gewoon groter groeien en bijzondere volwassenen worden. Ik maakte stiekem tussendoor een foto van de prachtige wolken.

Ik zag hier natuurlijk een enorm hart in . . . . . . .

Ineke

Sienterklaas

Sinterklaas kwam aan in Utrecht, met zijn pieten. In allemaal bootjes door de Utrechtse grachten.

En langs de grachten allemaal ouders met kinderen, de meeste verkleed als zwarte pietjes.
Zo'n bijzondere sfeer! Ik herinnerde me mijn kinderen weer, als pietjes, zingend, maar ook bibberend.
Het werd een dag met wat melancholische gevoelens, dit jaar vieren we in het gezin geen sinterklaas meer.
De mannen hebben niet veel zin er aandacht aan te besteden.
Ik houd zo van cadeautjes verzinnen, grapjes, gedichten maken, bijzondere verpakkingen, eigen maaksels.
En ook dat je met gedicht iets kunt vertellen wat je niet zomaar zegt.
Het komt in een gedicht altijd wat meer binnen.
Ik kocht toch een paar cadeautjes in de stad, tja, ik zie wel hoe ik het ga aanpakken. Stiekem in de schoen?
Met de klusclub vieren we wel Sinterklaas, gelukkig maar.
En. . . .op mijn stage school heb ik nu groep 4, en ze geloven in Sinterklaas, en dat ga ik komende weken allemaal meemaken!

Ineke

Rooie Juun

Natuurlijk spreek ik helemaal geen Zeeuws, ook al heb ik van mijn 9e tot mijn 19e in Zeeland gewoond.
Nu ik dit schrijf bedenk ik dat ik al 30 jaar in Utrecht woon. En met zoveel plezier! Echt mijn stadje.
Al kan ik het strand soms erg missen, niet het drukke zomerstrand, maar het  winderige-schelpen-golven-zonnige-rustige strand.

Maar juun, rooie juun, uit Zeeland, was het herkenbaar op de foto?
Nog een foto?

Rode uit op de aanrecht, rode uit in de wasbak onder water. (daarna in de pan)
En mocht je ergens horen 'het was uien'.
Dan wordt er bedoelt; het ging bijzonder slecht, (het viel bijzonder tegen).

Ineke

Iets kleins zo groots

Jaren geleden gebruikte ik oude scanners in workshops, van alles scannen, heel makkelijk en snel prachtige resultaten.
Die tijd heb ik veel gescand:  thuis op het werk, mijn kinderen waren er ook druk mee.
Een van die scans heb ik lang geleden op een poster laten printen en met behangsellijm gewoon op een muur geplakt.
Elke dag als ik binnenkom zie ik hem hangen, en ik blijf genieten van hoe iets kleins zo groots kan zijn.
Dus ik dacht , als je nog een plek in huis hebt waar je iets wil behangen, iets kleins , groots vergroot, dan wil ik deze of een andere wel voor je laten afdrukken, tegen onkosten en kleine vergoeding.

Vandaag ging de rand een beetje los, en heb ik met masking tape (wie heeft dat nog niet tegenwoordig, zo prachtig japans papieren plakband) er een vrolijk randje om geplakt.
Echt een opfrisser.
Zo werd een enorm slome dag, een dag met een vrolijk randje.

 

Met telefoon gefotografeerd in een winterse gang, dus. . . .sfeervol?

Ineke

'Als ze als kind'

Vandaag de maandelijkse lesdag op de PABO in Meppel. Was leerzaam en goed.
Dit liedje, als ze als kind past bij waarom ik kinderen in de toekomst een fijne schoolperiode zou willen bezorgen.
( het is van Liselore Gerritsen, maar hier gezongen door Lenette van Dongen)

Vriendin M ging vandaag naar haar ouders in Steenwijk, dus ze zette me af, en haalde mij weer op.
Het voelde als een dagje uit, natuurlijk een bakkie mee voor onderweg.

Ineke

Kinderarmpjes

Vandaag een nieuwe groep waar ik weer 10 weken anderhalve dag per week stage mag lopen.
Ditmaal groep 4, kinderen die 7 of 8 jaar zijn.
Wat een enorm verschil met de kleuters, rekenmethode, taalmethode, schrijflessen, werkschriften, schrijfschriften, rekenbladen en nog veel meer.
Wat een overgang na die kleuters.

Natuurlijk liep ik nog even door de kleutergang, in de hoop dat. . . . . . .
En ja hoor, ' Ineke!!!' en allemaal kinderarmpjes om me heen.

Een zoekplaatje ter inspiratie, niet echt passend bij de tekst, maar soms, soms komen tekst en foto niet echt samen.

Ineke

Oker

Okergeel is echt een kleur van nu, veel kleding in de winkels is okergeel en ook in de woninginrichting is het in.
Ik geloof dat ik okergeel alleen mooi vind in de natuur.

 

En voor wie het niet ziet, en dat zou zomaar kunnen natuurlijk, boom, schelp, paddenstoel. 

Beetje onzin deze blog geloof ik, soms begin ik gewoon, denk opeens aan okergeel, herinner me mooie details uit mijn archief, zoek ze erbij, plaats ze in het blogbericht.

En als het dan bijna klaar is dan denk ik, goh, mooie details. 

Ineke

Toverprintje

Soms voel ik me echt het enige meisje in huis, vooral als op zondag. Zoon J komt dan ook thuis om met B en K voetbal te kijken.
En dan die grapjes, en mij voor de gek houden, pfffft.
Dan heb ik hier boven het lekkerste plekje van het huis, ik laat er een klein stukje van zien.

 

Een heerlijk vierkant kamertje, atelier, maar nu ook mijn studieplek.

En vanavond zat ik er weer, te rommelen, weg van de mannen, en ondertussen bezig met een opdracht voor mijn studie.  En toen. . . . .toen hoorde ik opeens de printer aanslaan, ik schrok er van.
En heel traag en heel onverwacht rolde er een printje uit.

Ik snapte er geen snars van. Het werd een grote foto van een bos rozen.
Verheugd rende ik naar beneden, en ik zag het al aan de ogen van mijn oudste zoon J.

'leuke verrassing toch', zie hij.

Wat houd ik toch van mijn mannen.

Ineke

Zalige zaterdag

Dagje naar mijn ouders in Zeeland. Zo fijn, knus!
Gebakken visjes eten.

Speciaal voor mij want de anderen aten mosselen, en dat lust ik niet. . . .
In twee mosselen hadden 2 andere dieren zich verstopt.

 Krab en Zeester waren verstoppertje aan het spelen, en opeens waren ze niet meer in zee, maar in een pan met groentes, bier en nog meer mosselen.

Op de terugweg nog een knalpotavontuur aan de snelweg.

En toch was het een heerlijke dag.
Ineke

Autoluchten

Onderweg, in de auto, erg?
Nee hoor, als er maar wolken zijn, en dan rijdend daar met mijn mobiele telefoon een foto van proberen te maken.
Je moet er wat voor over hebben namelijk. . . . . .(ha)
Morgen dagje Zeeland, eindelijk, mooie luchten, mooie zee?

Ineke

365 dagen gras

Mijn blog bestaat vandaag 365 dagen. Eén jaar. En elke dag schreef ik een bericht. Vanzelfsprekend, zo voelt het.
Foto's, gedachten, verzinsels.

Dat je iets moois ziet, en dan gewoon een foto maakt. En dan wordt het soms nog mooier omdat de omgeving er niet meer bij te zien is, maar het gewoon een fragmentje uit de werkelijk is, dat een eigen leven krijgt.
Neem nou die mooie bomen bij het atelier, allerlei kleuren en bemossingen. Dan fotografeer ik wat, naai weer vrolijk verder aan de tassen, en pas bij het bekijken van de foto's zie ik dat het nog mooier is dan in het echt!  Dan is het een spannend plaatje, en verwacht ik eigenlijk een klein elfje wat tussen de schors naar me gluurt.
Ze is net even vertrokken geloof ik.

Morgen weer een blog, op naar de 1000!
Ineke 

Eerbetoon

Vandaag is Hetty Blok overleden. Ik ken haar door de liedjes die mijn moeder altijd zong.
Dit is mijn favoriete liedje, dat zong mijn moeder, en ik zong mee, en ondertussen was ik blij met mijn twee opa's.

Bij het zoeken naar het liedje vond ik ook dit liedje, ook gezongen door Hetty Blok.
Als iedereen nou maar gaat breien dan zijn de problemen zo de wereld uit!

En omdat ik het deze week steeds koud heb ook nog dit geweldige liedje uit ja zuster nee zuster.
Elektrieke deken!

Ineke

IJsbloemen

Wakker worden met ijsbloemen op het dakraam is toch een beetje lente.

Van barst tot eenheid

Deze dag begon met een barst in mijn laptop scherm. . . ( gewoon open gedaan maar per ongeluk het scherm opengeklapt met duim tegen scherm).  Zonder scherm geen laptop, zonder laptop geen mail, geen studie bestanden, geen van alles.

De dag eindigde met een maaltijd met oud collega's van Kunst Centraal, een bijzondere avond waarin ruimte was voor ieders bezigheden, ieders zorgen, ieders verhalen.
Het was weer bijzonder, als vanouds.

 Ineke

( B was met mijn laptop naar bedrijfje gereden waar ze een tweedehands beeldscherm hebben gemonteerd en ik gewoon mijn blog kon maken)

Utrecht vanaf het water

Mijn allerliefste schoonmoeder is 80 jaar geworden en vandaag was de jaarlijkse familiedag om dat te vieren.

Ze wilde een rondvaart in een leuke rondvaartboot door de Utrechtse grachten en singels, en dat kreeg ze.
Een belangrijk deel van haar jeugd bracht ze in Utrecht door.
En toen we met 13 man in de stromende regen werden rondgevaren, genoot ik er eigenlijk ook heel erg van.
Utrecht bekijken vanaf het water, en dan beseffen dat ik al 30 jaar in deze prachtige stad woon.

En vooral die Domtoren, dat is me toch wat. Zo oud en zo trouw.

Ineke

Inspirator

Vandaag dacht ik aan Henny, Henny Schrijver. Mijn allerbeste grootste inspirator die mij tijdens de puberteit  heeft leren kijken naar en genieten van kunst.
En waarna ik zeker wist dat ik ook kinderen wilde inspireren. En zo is het gekomen.

Inmiddels woont ze alweer heel lang in Denemarken. Ze zit in mijn hart, ik houd heel veel van haar.
En soms, bijvoorbeeld op zo'n dag als vandaag dan wil ik bij haar op de koffie, op de bank, in haar tuin, met haar zijn.
Gelukkig heb ik schilderwerk van haar in huis, in bijna elke kamer, zo is ze altijd om me heen.

Ineke

Dag kleuters!

Vandaag bloembollen planten. Kijk maar!

Tja en na een paar uur toch even kijken of er misschien nog water nodig is, of zijn ze al een beetje gegroeid?

Die groep kleuters heeft me zoveel gegeven afgelopen 10 weken. Terwijl ik mijn eerste werkelozen weken doormaakte, zonder mijn vertrouwde collega's en werk, waren zij elke donderdag en vrijdag héél blij met me. En ik met hun. Die dagen genoot ik op school, leerde enorm veel hun geweldige juf (mijn mentor) en kon ik helemaal mijn ei kwijt.

Ineke