Laatste zaterdag van november 2014

Eindstreep in zicht

Kleuterkunst van eigen zoon

Mijn schoonmoeder gebruikt hem nog steeds!
Toen mijn oudste zoon 4 was tekende hij graag en maakte ik samen met hem cadeautje met zijn schilderingen. Nu is hij 21 en ik maakte laatst deze foto's van de vaas bij mijn schoonmoeder.

Zoonlief tekende toen graag elanden, giraffen en vlinders.
Ik kocht gewoon een goedkope vaas en had een aantal potjes keramiek verf.
na het schilderen goed laten drogen en je kunt de vaas gewoon afwassen.
( en zo versierde hij dienbladen, bordjes,bloempotten enz.)

Foto rondje met het hondje

Zon in de morgen

Een  goede start van de maandag!

Op de fiets naar het bos voor een bakkie met één van mijn lieve oud-collega's.
Daarna met een frisse neus weer aan de studie.

Ineke

Kijk omhoog

Op de zaterdagmorgen in ons Utrecht keek ik even naar boven.
Binnenkort een keer naar het nieuwe Tivoli Vredenburg.

Roodborstje van boven

Mijn lieve, in juli 2012overleden, vriendin Carolien had een huisje in het bos, het boshuisje.
Ik vertelde er eerder over omdat vriendin H en ik daar zaten toen Carolien overleed en plots ook de kaars uitging.

Wij hebben veel klusdagen (klusclub Carolien, H en ik ) besteed aan het boshuisje en kende er alle plekjes.
Vaak zat er een roodborstje en daar had Carolien het ook graag over. Ik zei altijd dat dat altijd hetzelfde roodborstje was.

Een paar weken geleden is door omstandigheden een deel van het boshuisje ontruimd door de broer en zus van Carolien.
Ik kreeg een whatsapp van zus M dat er de hele dag een roodborstje rondhipte, zelfs binnen en op de dozen die gevuld werden met boeken van Carolien.

Carolien was er, ik weet het zeker.

Ineke

Platte wol

Een platte enveloppe met wol. Goed bedacht door de internet wolwinkel.
Mijn moeder heeft een prachtige vestjas voor me genaaid en ik haak er nog randje langs. Foto volgt.

'Sinterklaas mag ik plassen'

Te lang thuis, zonder werk maar druk met studie. Dan word je sloom en chagrijnig.
Dus inmiddels weet ik wat dan heel goed helpt. Dus ik whatsappte mijn liefste kleuterjuf op de stage school: 'mag ik weer woensdag, want eh . . . .ik plak ze achter behang hier thuis en zij mij'
Ik kreeg per ommegaande een whatsapp terug: 'ja kom maar, jippie! iets met storm en zee'.
En eerlijk gezelgd telde ik de dagen af. Storm en zee, oeps, ik had een idee en dat nam ik mee.

Op school waren de juf(fen)en kleuters blij me te zien, en dat laten ze altijd zo heerlijk merken.
Het sinterklaas thema was al aan de gang, dus opeen gegeven moment pakten we onder aanmoediging van de kleuters een stoel in.
Gewoon met inpak papier waar de school een enorme rol van heeft. De kinderen hadden helemaal niet door dat het gewoon verjaardag inpakpapier was en eigenlijk had ik het ook niet gezien.

Een heel oplettende jongen checkte wel of de poten niet te zien waren. Want dat mocht echt niet.




Maar nu de storm op zee.
Gewoon met de kleuters in de speelzaal een geleide fantasie (spel) dat we op de boot van Sinterklaas zaten op weg naar Nederland. Juf Annet maakte mij sinterklaas, de kinderen pietjes, en ik maakt haar kapitein van het schip want de hoofdpeit die altijd stuurt was weg
Natuurlijk speelden we dat we over woeste golven voeren, dolfijnen zagen, gingen slapen, klimmen, ochtend gymnastiek, zwemmen en nog veel meer. De kinderen gingen mee in het verhaal.
Niemand was verkleed maar we waren wie we speelden.
Midden in het verhaal kwam een kleine kleuter naar me toe: 'Sinterklaas mag ik gaan plassen'.

Kijk, dan doe je het goed. Ik was gewoon even echt sinterklaas met mijn eigen kleren aan.
Dan smelt ik.

En een pret dat juf Annet en ik hadden tussendoor. . .

Ineke

Wingerd stelen in vorm

Herfstige zaterdag

Ik haakte wat. Bleef vooral op de bank. Het bleef maar grijs buiten. Natuurlijk keken we naar de intocht van Sinterklaas die dit jaar nog meer verschillende pieten bij zich had.
Leve het kinderfeest.

Bus-bos-bakkie

Nu het eind van de opleiding echt in zicht is ga ik een beetje in de herfst-rust-stand. Ik heb weer wat ruimte voor fijne afspraakjes. Zoals vandaag met ex-collega P.  23 jaar waren we collega's en heel betrokken bij elkaar. Zij is een super vakvrouw voor het vak dramatische vorming. Ik leer altijd veel van haar. We lachen veel en praten over het leven.
Ik ben dol op tradities en nu heb ik er met P eentje bij.
Vandaag picknickte we voor de tweede keer in een bos/zandgebied precies tussen Amersfoort en Utrecht in. Zij rijd haar VW-amper-busje erheen en met een prachtig uitzicht kletsen we bij, eten we een broodje en doen we een bakkie.

Vandaag is het 13 november en zonder jas zaten we een uurtje in de zon te smullen.
Pip mocht mee vandaag.
Ik kan niet wachten tot we een afspraak hebben in de winter als het heel erg vriest. Dan doet ze het kacheltje in de camper aan.
Op naar het volgende Bus-bos-bakkie !
En morgen weer de hele dag aan de scriptie.Wie had nu kunnen denken dat ik daar zelfs zin in zou hebben.

Kijk eens dichtbij

Herfstbloeisels

Tijdens een klein rondje door onze tuin kwam ik toch nog (weer) bloeiende bloemen tegen.
We hebben gewoon een mooie wilde tuin achter ons rijtjes huis waarin ook een vijvertje.
Salamanders, egels, kikkers, padden ritselen door onze tuin.
Op zo'n klein stukje grond is altijd iets bijzonders te zien, en dan voel je je zo dicht bij de natuur.

Maar goed, de herfst bloeiers wil ik graag delen.

                                   Paarse dovenetel ( staat in het dovenetel tuintje van B)

                                  Clematis

                                Wilde geranium

                                Nicandra, ofwel zegekruid ,deze krijgt nog mooie zwarte lampionnetjes

Ineke

Onderweg

Onderweg van thuis naar vriendin.
Van Utrecht naar Uithoorn.
Dan kom je langs de Vinkeveense plassen, altijd mooi.
Ik plaatste al eens foto's van dit zelfde standpunt maar dan overal ijs.
Vanavond gewoon door de voorruit gefotografeerd tijdens het autorijden.
Heel gevaarlijk.
De terugweg is altijd heel anders langs dit water. Nergens licht alleen van andere auto's als die er zijn.
Heerlijk avond gehad met  vriendin H.
Samen gekookt, gegeten,  veel besproken en veel gelachen. Bijzonder om zo betrokken te zijn bij elkaars leven. Al zo lang (30 jaar).....zo vanzelfsprekend.

Woorden tekort

Ben zo gericht op het afstuderen dat ik weinig ideeën en ruimte heb voor mijn blog.
Dus zal wat vaker gewoon een mooie foto plaatsen zonder woorden. Mijn woorden zijn 's avonds bijna allemaal op.
Dan weten jullie dat.

De kinderen op school mis ik ook. Bovenstaande maakte ze voor mij we in oktober aan het buiten spelen waren. Foto van vindsels.

Hondenhoed

Klei pret

Hier stap ik even voor uit de auto. Nadat mijn moeder eerst een stuk achteruit rijdt omdat het er daar nog mooier uitzag.
Net omgeploegde vette Zeeuwse klei.

Oesterpret

Het strand bij Ritthem (aan de Westerschelde) lag vol met hele grote oesters. Ze kwamen los van een oestereilandje wat in zee lag. Of dit eetbare oesters zijn weet ik niet, maar ik lust toch geen oesters.

Maar de buitenkant is ruig en de binnenkant is altijd zo prachtig, glanzend, en soms met een soort tekeningen met mooie kleuren.

  

 

 Ineke

Dagje Zeeland

Zulk mooi weer in Zeeland bij mijn ouders. Koffie op terras.
En aan zee waren kleine kleutertjes in ondergoed in de zee aan het spelen!
Gewoon op 1 november.
Morgen meer...