In haar schulp?

Mijn allerliefste schoonmoeder is in de war. Niet altijd hoor. Ze woont nog zelfstandig in nijverdal. Manlief zorg elke donderdag met veel liefde en toewijding voor haar.

Op dit moment logeert ze 3 nachtjes bij ons.
Ze zit meestal in de grote bruine fijne stoel, kijkt veel voor zich uit, geniet van de hond, laat zich verwennen en vraagt regelmatig waar Kaj is.
De nog thuiswonende zoon die haar veel plezier bezorgt als ze hier is.
Hij draait muziek voor haar, knuffelt, doet gek, is echt betrokken. Gister draaide hij liedjes van the Beatles,  die kent ze allemaal. Ze bewoog langzaam mee en na een paar liedjes vroeg ze of Bas wilde dansen.
Daar gingen ze. Manlief en mijn liefste kleine schoonmoeder bewogen met de handen vast op 'ob la di ob la da'.
Ik schoot vol, filmde een stukje, maakte een foto en gooide snel de verbrande pannenkoek in de bak.
Een prachtig moment was dat, ze leefde even op, kroop uit haar schulp. Dat doet de muziek.

Vandaag liepen we over de bloemenmarkt en keken we oude filmpjes in het Urechts Archief.(Ze is geboren en getogen Utechtse).
Eigenlijk veel te veel voor haar.
Normaal gesproken had ze dan de hele verdere dag gesproken over wat ze allemaal had gezien en zou bijvoorbeeld uitgebreid verslag doen aan Kaj.
Dat lukt niet meer. Ze is op zichzelf.
Meer teruggetrokken.
Ze ziet en hoort heel slecht (staar) dus dat helpt haar niet.
De wereld is kleiner voor haar geworden, net als bij een jong kind.

Nadat ze vanmiddag een dutje in de grote bruine stoel had gedaan was ze erg in de war.
Ik heb te veel gedachten in mijn hoofd, ik kom er niet uit, jullie kunnen toch niet altijd hier voor mj zorgen, waar staat mijn piano.
Ik merkte dat we geraakt werden....
We praatten rustig met haar, maakte kopje thee, maar ze bleef afwezig.
Ik merkte dat het manlief erg raakte.
Zo'n lang weekend is teveel voor hem.
Tegelijkertijd weet hij haar zo te benaderen dat ze op haar gemak raakt, rustig blijft, en is zo ontzettend lief en goed voor haar.
Nu ligt ze in bed, ze vroeg wel 3 keer of haar weekend tas al boven was.
Je bent het een beetje vergeten allemaal hè  mam? Ja zei ze beetje lacherig.
Hij bracht haar naar boven en ik hoop dat ze nu heerlijk slaapt.

Kronen

Picknick

Negen dagen geleden nam B mij mee naar een mooi plekje voor een picknick. Het was zulk prachtig weer opeens.
Hij fietst vaak en wist precies bij welk hek, ergens 15 minuten rijden van huis.
Alles was geregeld: terwijl ik op krukken 100 meter over paadje liep, liep hij 2 keer heen en weer met fijne stoel en lekkere dingen.
Ik keek vooral naar boven. Zo prachtig.
En ik weet zeker: er zitten nu blaadjes aan.

Allen bomen.zijn opeens voorzien van net uitgevouwen bladeren.

Zomer in zeeland

Dagje Zeeland.
Wat is dat toch fijn.
Vooral om mijn ouders te zien natuurlijk.
Maar de luchten, de zon en de geur.
Je voelt aan alles dat je dicht bij zee zit.

Naar zee geweest in Vlissingen.
Dat is elke minuut genieten.
Mijn nieuwe chilly flesje gaat overal mee naar toe!
Vriendin en ik gaven elkaar er één voor onze verjaardag.
Mijn rood gouden tasflesje.
Hihi
Bedenk me nu opeens dat mensen misschien denken dat er alcohol in zit.
Wat een grap. Ik houd helemaal niet van alcohol.

Het was heerlijk zomers in Zeeland.
Wat we aten?
Gebakken visjes van mijn moeder  natuurlijk!
Wat een rijkdom.

Zaterdagse zomerdag

Ach, het zijn zo van die gewoontes.
Naar de markt, kopje koffie, bloemenmarkt.
Op dit moment geniet ik daar nog meer van, ik kan weer fietsen en voorzichtig lopen.
Bovendien is het prachtig weer, alles ziet er zo mooi bloeiend of opengesprongen uit.
Terwijl Bas even over de markt liep zat ik in de zon op terras. Dit was mijn uitzicht.
De beiaardier in de Dom speelde muziek gecomponeerd door Avicii (Zweedse DJ gister overleden).

Terwijl ik daar zat voelde ik dat ik gelukkig was.
De kinderen gaan goed, mijn enkel gaat weer goed, en ik heb uitzicht op werk.
Daarover later meer.
Stel je toch voor: weer eigen inkomen hebben, na anderhalf jaar zonder.
En werk met kinderen (in de buitenschoolse opvang op een mooie plek in de wijk).
Langzaam opbouwen dat natuurlijk wel.
Wie weet heb ik ooit nog eens een kleutergroep.
Ooit.
Eerst dit, alles stap voor stap.

Tulpenpret en lentelucht

De tulpen bloeien prachtig in onze woonkamer.
De tuindeur staat open en de lentelucht stroomt naar binnen.
Ik beweeg weer vrij met mijn enkel, maar zou graag even van boven naar beneden rennen.  Mijn 'hupsakee'  functie is nog niet echt geactiveerd.
Veel oefenen en geduld hebben.

Zoon en vriendin zijn zondag weer vertrokken en na een lange treinreis zijn ze aangekomen in een prachtig oud appartementje in Kroatië aan zee.
Wij genieten hier na van een heerlijke maand samen.

En met bloeiende tulpen om me heen en de lentelucht vliegend door het huis is het opruimen en nagenieten nog fijner.

Rijk ben ik

Een maand samen thuis met het hele gezin.
Allemaal volwassenen , en 2 honden.
En het loopt gewoon.

Een maand samen vind ik  fijn. Na een week wennen ,aan elkaar en aan het samenleven ,is er rust en ritme.

Heerlijke maaltijden, stoeiende zonen,  filmavondjes met schoondochter,  voetbalkijkende mannen, giegelen, lekkere kopjes koffie voor mij, zoveel heerlijke momenten.

Wat te denken van wakker worden in de ochtend van de geur van:  cinamonrolls,  pannenkoeken,  bananenbrood, havermout koekjes, och....Zoveel lekkere koppen koffie.
Een schoondochter die van bakken houdt,  en die samen met Jaro gewoontes heeft waar wij van meegenieten!

Zondag zwaaien we ze uit en dan komen ze half juli alweer !

Vreemd voertuig

Nog even hoor.
Gistermiddag, dat kringloopmiddagje, sloten we af met een koffie taartjes picknick uit het groene mandje.
Toen we een mooi plekje bij Soest hadden gevonden met een vrije picknick tafel hoorden we geronk.
Dit vreemde voertuig reed de parkeerplaats op terwijl wij inmiddels koffie inschonken.
Een eh...Oude camper.?
Of en....wat is dat toch?
Als snel ' sprong' de bijrijdster eruit.
Van grote hoogte hoor,  maar dat deed ze met verve.
Kort strak haar en een lijf dat goed wist hoe te handelen en bewegen.
Gingen ze parkeren?  Gezellig een weekendje logeren daar?
Nee.
Terwijl zij opvallende commando's met haar armen, handen en lijf gaf volgde de chauffeur (strak geknipt met strakke baard) haar aanwijzingen.
Ze waren al jaren op elkaar ingespeeld dat zag je. Zij waren op  niets zo dol als op het enorm grote geel groene monster.

Het werd steeds vreemder.
Rustig koffie drinken? Taartje erbij?
En niet snappen waar het enorm grote voertuig naar toe werd gecommandeerd.
Heen en weer. Minutieus lang de bomen en langs de auto van Sabine.
Ze waren aan het draaien en dat bleek niet zomaar wat met dat monster.
Eindelijk reden ze weg.
Niet nadat hij even stopte en vrouwlief behendig doch kordaat naar boven klom en door het deurtje verdween.

Het is niet na te vertellen.
Haar  bewegingen, het geluid, onze onwetendheid
Wat een pret.
Koffie en taart waren heerlijk.
Bij het opruimen en weglopen lazen we grote gele waarschuwing letters op het tafelblad geschreven.
PAS OP GEVAARLIJK : TEKEN.

Ook dat nog.

Kringlopen op krukken

Het was weer zover. Kringlopen met vriendin Sabine.
Eén rommelmarkt en 2 kringloop winkels.
Eén van de wat langere uitjes van afgelopen 2 maanden.
Zonder gips maar wel op krukken.
Dat valt tegen. Dikke pijnlijke instabiele voet.

Maar met Sabine bijkletsen, pret maken, genieten van elkaars kringloop vondsten, en.....

Koffie in de zon. Sabine rijdt en ik zorg voor koffie,  kopjes, servetje, in het 'groene mandje.
In bijna elke gemeente in de provincie Utrecht kent zij wel een goede banketbakker.
Dus....
Neem ik ook wat mee voor thuis.
En natuurlijk kopen we iets lekkers voor bij de koffie.

Mooi plekje zoeken en smullen maar.
Als het regent doen we dat gewoon in de auto.
Maar nu zaten we op een betonnen  bankje met picknick tafel bij vliegveld Soesterberg 

Binnenkort meer over wat ik kocht en wat ik daarmee aan het maken ben.

Lentegeluk

In de ochtend koffie bij de voordeur.
Met jas aan en in de schuur stond maar 1 uitklap stoel.
Ik achter het raam. Wat een mooi beeld zo.
Happy together.
De stoel heb ik al langer dan die zoon.
Die stoel kocht ik 30 jaar geleden.
Die paste zo goed in de Renault 4.

Lente geluk toch?

Bankliefde

Terwijl de mannen boven voetbal keken keken Charlie (schoondochter) en ik  film.
Natuurlijk op de grote hoekbank onder dekentjes.
Steeds keek ik even langs mijn neus naar beneden en dan zag ik een prachtig zacht meisje lekker liggen. Dicht tegen me aan.
Zoonlief heeft mij echt een cadeau bezorgd door te trouwen met een o zo bijzondere meisje.
Het is zo fijn met zijn vijven.
Stiekem maakte ik foto's. De derde foto was het uitzicht langs mijn neus naar beneden.