Foto
We waren toen aan zee
maar ik weet er niets
meer van, wel weet ik
hoe mijn vader me omhoog
gooide en later weer opving
Dat moment dat moeder
in de camera ving:
Vader ik kom, ik kom
ik zweef in de lucht
boven zee als een vliegtuig
in de camera ving:
Vader ik kom, ik kom
ik zweef in de lucht
boven zee als een vliegtuig
Mijn armen gespreid
ik wist zeker: hij vangt me op
de verrukking, de angst ook
mijn voeten gestrekt
juichend maar zonder geluid.
ik wist zeker: hij vangt me op
de verrukking, de angst ook
mijn voeten gestrekt
juichend maar zonder geluid.
Remco Ekkers
Dit gedicht las ik vaak voor als start van een cursus of workshop voor leerkrachten. Die gingen vaak over fotografie, herinneringen, werkvormen enz.
Ik heb zoveel herinneringen van toen ik klein was, weet ook nog aardig wat van toen ik 3 jaar was.
Veel mensen om me heen hebben geen herinneringen aan hun peutertijd.
Bij mij zijn het gewoon duizenden beelden,tienduizenden.
Bij mij zijn het gewoon duizenden beelden,tienduizenden.
En dat is handig als beelddenker, ik kan voor mezelf een soort dia voorstellingen afspelen.En bij al die dia's weet ik ook nog wat ik vond of voelde.
( zoals de inrichting van de kelderkast bij mijn oma, de vloerbedekking op de trap in het huis waar ik de eerste drie jaar van mijn leven woonde)
( zoals de inrichting van de kelderkast bij mijn oma, de vloerbedekking op de trap in het huis waar ik de eerste drie jaar van mijn leven woonde)
Dat is me toch een enorm rijkdom.
Vaak gaan die dia series 's nachts door.
Dat dan weer wel.
Ineke
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten