Ze zien er zo zacht uit, dat ik elke keer hoop dat M en ik 'ons bakkie' een keer op een hele grote zachte elfenbank mogen doen.
Het mag ook een grote zachte paddenstoel zijn, die dan een beetje heen en weer wiegt.
Wij onder een dekentje, met onze koude neuzen in de zon.
En dan babbelen we wat met eekhoorntjes, of misschien met een roodborstje.
Zij geven ons dan wijze raad, hoe je je borstje rood kan houden, hoe je ten tijde van storm toch kan blijven vliegen, hoe je je staart zo mooi fier omhoog kan houden bij voor- en tegenspoed.
Dat zou fijn zijn, en dan zou ik om die paddenstoel of elfenbank heen een huisje timmeren zodat M daar nu even kon wonen.
Ja dat zou fijn zijn.
Want M zit even in zo'n dappere fase, ik ben trots op hoe ze het allemaal doet.
Ze heeft een belangrijke stap genomen, en is op zoek naar een huisje.
Waar ze dan een fijn thuisje van kan maken, voor haar en haar lieve meiden.
Een huisje met zachte dekentjes, en een zacht elfenbankje.
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten