In eerste instantie kreeg ik de rechteruil van vriendin M uit Griekenland.
Toen hij zijn oor verloren had werd hij steeds sipper. Gelukkig vond ik in Wissant de andere uil.
En sinds ze een ere plekje hebben in onze woonkamer krijgen we veel wijze woorden.
Vandaag waren ze zachtjes in gesprek, ik hoorde er niet veel van want ik was bezig met mijn studie.
En als ik aan het studeren ben dan heb ik altijd een koptelefoon op mijn hoofd en luister ik klassieke muziek. Dan ben ik echt afgesloten van alles, en kan ik me beter richten op de studie.
Maar ze waren druk in gesprek, en op weg naar de WC, zonder koptelefoon, hoorde ik de grijze steenuil mompelen:
' ze moet gewoon vanavond stoppen met verdiepen in aardrijkskunde en erop vertrouwen dat ze een voldoende haalt met wat ze weet'
Het leek me een goed plan . Het dikke aardrijkskunde boek heb ik geconcentreerd doorgelezen, geprobeerd alles te snappen, de topografie geoefend op de laptop, de atlas uitvoerig bekeken, en dat moet maar genoeg zijn.
Dus lezers, deze dame gaat nog even door tot de voetbalwedstrijd (waar de mannen hier naar zitten te kijken)afgelopen is, en dan is het wat het is.
Fijn zo'n wijze uil, je moet er soms wel wat moeite voordoen om het te horen, maar dan heb je ook wat.
(oh ja de een-orige uil hoorde ik nog zeggen: 'en zo is het maar net'
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten