Boef volgt

Boef denkt na en wijkt niet van de zijde van haar baasje, mijn grote zoon. Het was Boef opgevallen dat haar baasje, mijn grote zoon, opeens weer sliep s nachts, ook af en toe wat at en iets vrolijker was.
Boef voelt zich meer en meer thuis in  Nederland. Honden kennen geen heimwee.

Wat Boef nog niet weet is dat haar baasje, mijn grote zoon, heeft besloten voor 1 september weer terug te gaan naar Alora. Dus dat Boef weer naar huis gaat, naar het asiel op de berg waar ze sinds haar geboorte (vier jaar geleden )woonde met ander honden en katten.
Gelukkig voor Boef gaat haar baasje, mijn grote zoon, mee naar het asiel op de berg.

Mijn grote zoon gaat terug naar de plek waar hij 5 maanden heel gelukkig was. Hij wil in Spanje zijn en weer werken bij de mensen waar hij zo'n goede tijd had.
Hij zit hier niet lekker in zijn vel. Wij ondersteunen hem, begrijpen hem maar het is ook moeilijk.
Als je kind gelukkig is ben je als moeder ook gelukkig. Blijkbaar ligt zijn te belopen pad daar.
Natuurlijk had ik een zoon om me heen gezellig gevonden. Maar face-timen met een zoon die straalt op een hoge berg en daar voor honden zorgt is ook echt heerlijk.

En Boef?  Die leuke trouwe viervoeter met 1 staand en 1 liggend oor? Die volgt mijn grote zoon, zonder oordeel. En ik gun mijn grote zoon dat iedereen dat nu zal doen, hoe moeilijk het soms te begrijpen is.