Deze week ging het vaak over vrijheid en oorlog. Op televisie, thuis, in de krant,op straat, en overal.
Och, dan sta ik stil bij WO II.
Mijn beide ouders hebben de oorlog meegemaakt, mijn schoonmoeder, en alle anderen. We kennen veel verhalen en ook heel veel verhalen niet.
Nu, juist nu was het zo confronterend, er is zoveel leed en onrecht. Elke dag sterven er mensen omdat ze niet geaccepteerd worden door andere mensen.
Het gaat door.
En we herdenken wat gebeurd is.
Ik weet geen oplossing en denk alleen maar dit:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten