Laten we zeggen dat het de leeftijd is; iets willen zeggen maar er niet op kunnen komen.
Of iets willen pakken en zodra je onderweg bent niet meer weten waar je naar op pad was.
Gelukkig hebben vriendinnen er ook last van.
Vriendin M en ik hebben regelmatig afspraakjes (ze woont in de straat ).
En je zou ons eens moeten horen. We springen regelmatig van de hak op de tak van enthousiasme ( ook bij lamlendigheid).
En tegenwoordig overkomt ons dan 'het ergens niet op kunnen komen'.
P f f t zucht
Maar laatste sprak M op zo'n moment de gevleugelde woorden:
Maar gister wist ik het nog!
Nou ja....die hilarische woorden spreken wij regelmatig uit. Dan liggen we (niet bij lamlendigheid maar op vreugdevolle momenten ) onder de bank van het lachen.
Je zou me nu eens moeten zien . Hi Hi
Kijk, nu twijfel ik hoe leuk het is.
Gek hè? Wij houden hem er in elk geval in.
En het lijkt het me wel wat dat iedereen die iets is vergeten gewoon stoer kan zeggen:
Maar gister wist ik het nog!
Ik kan soms nog op de eerste letter van het vergeet-woord komen. Dat helpt die ander een enkele keer en zo komen we er samen uit.
BeantwoordenVerwijderenIk kan soms ook met grote zekerheid zeggen: 'Maar het begint met een k'. Maar dan blijkt het met een totaal andere letter te beginnen. Ach ja, er zijn ergere dingen als je ouder wordt.
BeantwoordenVerwijderen