Kabouter wijsneus

In november ben ik 4 vrijdagen op een basisschool voor een creatieve workshop met kleuters. Eén uur met 15 kleuters.
Kabouters in de herfst was mijn onderwerp. Ik begon met een gezichtje op mijn wijsvinger. Kabouter wijsneus werd wakker in mijn hand,  keek steeds even de klas in maar dook weer weg. De kinderen gilden hetbuit van plezier.
Een kleuter vroeg waarom hij kabouter Wijsneus heette en niet kabouter Wijsvinger.  Heerlijk!
Na 10 minuten hadden alle kleuters een wijsvingertje met gezicht. En hoorde ik  15 kleuters en 15 kabouterstemmetjes.  Ze gingen allemaal in gesprek met hun eigen vingerkaboutertje......
Dus vroeg ik vriendelijk of ze hun kaboutertje even in hun zak wilden stoppen zodat ik gewoon weer 15 kleuters had.
Natuurlijk zaten ze zo in hun rol dat ik zelfs stemmetjes hoorde roepen. ' ik wil uit de broekzak '...

Daarna maakten we kaboutert van een houten tongspatels en restjes heel dun leer.
Natuurlijk had ik wol mee om er ook een baardje op te plakken.
Één kleuter was het er niet mee eens.
' ik maak geen oude grijze kabouter hoor,de mijne is een meisje'.
Ze zien er prachtig uit en voordat ze allemaal in het slaapdoosje gingen 'speelden' we nog even in de kring.
' kijk Ineke mijn kabouter heet Spring Sprong ' . De kleuter liet zijn kabouter vrolijk springen.

Dat is zo fijn aan kleuters. Hun verwondering,  onzekerheid, spontaniteit(' ik moet plassen maar kan mijn vingerkaboutertje niet in de klas laten Haha ' , fantasie, creativiteit, hulpvaardigheid.
Echt een doelgroep naar mijn hart.