Toen

Soms denk ik aan dat meisje.  Het meisje Ineke van toen. Eigenlijk voelt dat dan niet zoo lang geleden.
Want meisjes gedachten heb ik nog steeds.
Opfleuren van een mooi plaatje, een vogeltje wat vliegt, een mooi boek, knus op de bank, iets maken, ..... ,....

Dat meisje in dat bed genoot daar ook van.
Zes jaar, in slaap gevallen in het bed van haar ouders, kort haar en grote blauwe ogen. Dromen.
Want deed ze dat kleine meisje, en nu op haar 54 ste doet ze dat nog steeds elke nacht.

Zie je het muisje hangen? Dat is het muisje van mijn moeder. Die heeft ze nog steeds. De commode naast het bed werd voor mijn baby broertje gebruikt. En op de muur hang een foto van twee meisjes die hand ik hand lopen. Zou mijn moeder nog weten waarvan die foto was?
Die gordijnen kan ik ook uittekenen. Beetje grof geweven stof.
Ik heb nu geen gordijnen met patronen meer. Maar in de tijd dat ik opgroeide had iedereen gordijnen met opdruk. En eigenlijk is dat fijn om bij weg te dromen.

Zo'n foto brengt je even terug naar toen.
Met het meisje van nu.