Al vaak schreef ik over doorzichtig water.
Dat ik lang kan kijken naar wat daarin drijft, zwemt, ligt.
Mijn eerste herinnering is de vakantie naar Denemarken toen ik 10 was. We gingen naar een huisje op een klein eiland. En bij de leuke houten steiger was het water heel ondiep en heel helder.
En ik zie me nog zitten op die steiger. Kijkend naar het water.
Kleine visjes schoten weg. En de waterplanten bewogen sierlijk door gt water. Prachtig groen.
Op het strand heb je ook kleine plasjes, meestal bij een steen of tussen grote stenen.
Dat water is ook helder en hoe langer je er naar kijkt hoewel je ziet.
Zaterdag genoot ik van deze witte veren en alles wat er tussen 'zwom'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten