Rijkdom

De dag begon met het inrichten van een kleine plank in een koffie zaak in onze kinderboerderij.
Daar kun je mijn kleine maaksels ook kopen vanaf vandaag.
Terwijl ik bezig was werd ik in de gaten gehouden door een pauw die door het raam gluurde, even leek het buiten de stad.
De afspraak die volgde was post doornemen bij het nieuwe syrische gezin in de wijk (ouders en 4 zonen tussen 12 en 20). Ze behandelen mij als speciale gast, ik krijg schoongemaakt fruit met een vorkje, syrische koffie (mmmmmm). 
Zoon Hasan van 19 die beetje Nederlands spreekt is steeds bezig met vertalen, zijn moeder wil alles weten wat ik zeg.
Ze is een vrouw met humor die zo ontzettend graag Nederlands wil leren.
We kregen een gesprek over de dood en ik vertelde van mijn tante Rietje.
Zij leerden het woord 'gecondoleerd '( het tegenovergestelde van gefeliciteerd. ...) en vroegen waarom ik nu niet op begrafenis was.
Wat een cultuurverschillen.
En wat fijn om daar gewoon respectvol met elkaar over te kunnen praten.
Nee ik was niet gelovig geen God voor mij als hogere macht, maar ik geloof in de liefde. Ook dat kon gedeeld.
Zij kenden geen crematies....
En dat dan simpel uitleggen werd toch beetje gênant.
Zoiets van samen praten en herinneren en  afscheid nemen, dan iederee  koffie en eten en dan de kist . ....pfffft
Waarom ? Ik had er even geen antwoord meer op.

De vader was in Syrië bloemist of kweker en vroeg of hier in Nederland ook winkels met bloemen en planten waren.
Ik besloot spontaan een bezoek aan de Intratuin te brengen met ze.
Vader moeder en Hasan met mij in de panda.
Elke plant werd bekeken,  ze vroegen veel.  Ze keken hun ogen uit bij de vissen. ....dus mensen kopen vissen voor binnen in bak met water?
Daarna kwam de kerstmarkt daar...ik had ze vooraf al verteld erover....
Ze keken hun ogen uit,  een boom kopen voor in de kamer en dan na 3 weken weggooien?
En klimpalen voor katten van 100 euro?
Voor in de woonkamer.

Ben toch met hele andere ogen door ons tuincentrum gelopen.
Mijn tante is overleden,woont dichtbij en ik kan gewoon naar de crematie.
Hun families wonen verspreid over 6 landen, geen veilige landen.  En nu ze een verblijfsvergunning hebben kunnen ze nadenken over ooit bezoeken van hun zieke opa.
Wat een rijkdom hier in Nederland te wonen, en wat een rijkdom dat ik dat extra voel na zo'n fijn contact met de familie Sawaghi.