Vriendin C had er één via haar ouders gekregen en was er erg blij mee. In haar boshuisjes-tuin ging ze van alles met haar schrepel te lijf.
En vanaf dat moment wist ik het zeker, ik wil beslist ook een echte schrepel. Om heerlijk mee te schrepelen
als het weer nodig is.
En daarna lekker vegen.
Wat een heerlijke middag hadden we samen in haar boshuis.
Ik ken C langer dan dat ik werk op Kunst Centraal. Maar één ding is zeker:
Voor ons geen bezuinigingen met ontslagen!
Dit is voor altijd.
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten