Prototype

Atelier dag met L, open haard aan, koffie, kletsen, klagen, lachen, worstelen, zingen en heerlijk bezig zijn met patronen, leer, machines. Ik maakte een prototype van een nieuw model.

 

Ben nog niet geheel tevreden, wel mooi van kleur. Maar het model is nog niet helemaal wat ik voor ogen had.

Ineke

Zingende toren

Bij één van de locaties van het Utrechts Centrum voor de Kunsten in Utrecht staat een grote toren.
De Zingende toren.

Deze toren is een dertig meter hoog kunstobject van glaskunstenaar Bernard Heesen.
Tussen de 788 blauwe glazen bollen hangen twee muziekinstrumenten van samen honderd mond geblazen klokken. De toren is door een beiaardier met een stokkenklavier te bespelen. Doordat de klokken mondgeblazen zijn produceren ze een unieke klank.

Vandaag haalde ik mijn zoon op en ik stond even onder die toren.
De foto is met mijn smartphone gemaakt helaas dus in dit blogbericht geen mooie foto.
Maar alleen een verhaal over een prachtige toren met 788 mooie hand-geblazen blauwige groenige  ballen. Die vandaag nog mooier werden door de helder blauwe lucht en de witte wolken die rustig voorbij vlogen.


Ineke

Poëziealbum

Bij het ruimen der dingen vond ik mijn poëziealbum van vroeger. Ik had er zelfs twee.
Ik kende bijna alle versjes nog uit mijn hoofd. Natuurlijk de bekende versjes, maar ook de versjes die de juffen en meesters er in schreven. Ik weet nog hoe blij ik was dat de juf of meester dat gedaan had.
Toen al vroeg ik me ook af of de juffen en meesters bij iedereen hetzelfde versje schreven.
Of dat ze bij iedereen een ander versje kozen.

Als ik het nu teruglees dan lijkt het me toch logisch dat juffrouw Schelling bij ieder kind dit versje schreef en dat ze bij iedereen hetzelfde kaboutertje tekende. Misschien varieerde ze wel met de kleurtjes.

Ik was 9 jaar toen mijn vriendinnetje dit schreef in mijn album.
De laatste bladzijden zijn van vriendinnen uit de brugklas.
Dat kun je je nu toch niet meer voorstellen, dat meiden in de brugklas bezig zijn met hun poëziealbum.

De poëziealbums van nu heten vriendenboekjes. Kant en klare invul-boekjes
(die worden trouwens vanaf groep2 al gebruikt en in groep 5 zijn de leerlingen er wel mee klaar).
Op elke bladzijde staat een invulbladzijde voor de schrijver. Ik heb er al vele ingevuld afgelopen jaren.
Mijn oudste zoon wilde ook een vriendenboekje. Ik heb er toen, in 2000 één zelf gemaakt van een dummy (dat is zo'n boek met lege bladzijden).
Zo kon iedereen toch helemaal zelf iets schrijven, plaatjes plakken of tekenen. Net zoals in mijn poëziealbum.

Ineke

Studiepret

Na december heb ik weer elke dag zin in mijn studie. Ik leer er veel van, en het is alsof ik weer het ritme gevonden heb.
Dat maakte me blij vandaag.

 

Zulke mooie groene bomen.
Als afsluiting van de dag had ik een afspraak met mijn (ex) studiebegeleider.

In het café van de jeugdherberg in het bos was het gesprek fijn, en de bomen ook zo prachtig groen.
De lente is in de lucht.

Ineke

Muziek op je hoofd

Als ik studeer heb ik een koptelefoon op mijn hoofd en luister ik naar klassieke radiozender.
Dan ben ik even ergens anders, opeens niet meer in de woonkamer maar in mijn studiehoofd.

Tegenwoordig sport en fiets ik met muziek mijn hoofd. Zo bijzonder.
Geen live geluiden maar alleen beelden en fijne muziek.

Dit liedje hoorde ik gister, en ik vond het zo mooi.
Geniet van het clipje wat je erbij krijgt en zie: ook allemaal met koptelefoon op!
Dus, voor een spectaculaire ervaring: pak een koptelefoon en geniet van dit liedje.

Ineke

Schoolplaten

Fijne zondag, ik bekijk en herinner bij de oude natuur-schoolplaten.

Nog meer bollenpret

Dit is een amaryllis bol. Hij ligt lekker in een schaal. Je kan hem overal ophangen of neerleggen.
Beetje water spuiten af en toe, en. . . . . . er komt al een puntje uit.

Spannend toch?
Ineke

Binnentuin

Vogelmelk. Ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ze bloeien.
O wat houd ik toch van groeiende bollen in de kamer.

Bijna sport pret

Twee keer per week loop ik naar het fysio fitness centrum (2 minuten) en doe ik mijn sport programma.
Voor velen klinkt dat heel normaal, voor mij is het een verplichting, een echt 'moeten van mezelf'.

Voor mijn conditie beter,
Voor mijn lijf beter,
Voor mijn artrose beter,

Sinds ik in 1982 uit huis ging, is sporten voor mij niet meer vanzelfsprekend.

(daarvoor heb ik geturnd, geroeid, gezeild, gesurft, getennist en ik nog goed ook) 
 Sporten, ik heb er gewoon geen zin in, nooit. De tijd kruipt voorbij als ik sport.

Afgelopen weken zit het ritme er weer in, gelukkig maar.
Maar,  . . . .  ja echt waar, sinds ik een shuffeltje heb met daarop allemaal fijne muziek en dus met muziek op mijn hoofd en in mijn lijf aan het sporten ben vliegt de tijd voorbij.
Ritmisch beweeg ik op fiets en cross-trainer om vervolgens daarna nog vrolijk op te drukken en gewicht te heffen. Ik beluister de liedjes goed, het zijn snelle, maar ook mooie Nederlandse.
Wat me moeite kost is om niet mee te zingen. Volgens de trainer zing ik niet mee maar beweeg ik anders dan zonder muziek. Daar daar trek ik me maar even niks van aan.
Het fijnste liedje was vandaag was van Sam Means (klik aan).

Nou ja, ik moet niet overdrijven natuurlijk, ik sport natuurlijk nooit een minuut langer dan het programma aangeeft. . . . . dat zou echt een beetje overdreven zijn.Toch?

Ineke

Annemoon pret

Die ochtend gisteren met de kale man en de vrouw met de rode muts op de bloemenmarkt werd ik aangekeken door:

 

 

Twee bossen voor 3 euro. Ik kocht twee prachtige blauwe bossen voor mijn moeder die die dag taart kwam eten voor de nu ook volwassen tweede zoon. We ruilden er één (geen zoon maar annemoon) en daarom staat er nu tussen die prachtige wit-beige-rozige annemonen ook een hele mooie blauwe naar me te kijken terwijl ik aan de studie ben.

Ineke

De kale man en de vrouw met de rode muts

Mijn schoonmoeder J is een weekend bij ons in Utrecht. Ze is hier geboren en getogen dus ze geniet vooral van de oude stad.
Vanmorgen vroeg op de fiets naar de bloemenmarkt, ik maakte foto's en heb daar een kleine foto boekje van gemaakt en besteld (via webprint.nl kun je heel mooi en betaalbaar 'magini' boekjes laten maken).
Het verhaal van de fietstocht van een kale man en de vrouw met de rode muts op weg naar de bloemenmarkt.
Een paar foto's uit de serie:

De Domtoren speelde muziek van 'The Sound of music'. Met een fietsmand vol potten met leuke bolletjes en de zon op mijn toet was het toch echt (bijna) lente.

Ineke

Vijf fijne wijven

Eten met zijn vijven, oud collega's, zo fijn en vertrouwd. 
Wat hebben we verloren na het ontslag? Maar ook: wat heeft ons het opgeleverd?
Wat een rijkdom zo'n avondje samen.

Wie wil er een armband, ik had een blik zelfgemaakte armbanden opengetrokken.

Groene diamant

Vandaag vond ik een tekening van een leerling uit groep 3.
Zo mooi. Ik weet niet of jullie het direct zien maar één ding is op deze tekening is het allerbelangrijkst.

Het jongetje praatte de hele tijd bij het tekenen, hij vertelde het verhaal van de groene diamant.
De groene diamant in de grot ( zien jullie hem?). Er waren dieven die die diamant wilde hebben, dus het was nogal een gedoe daar in die grot.
Heerlijk.

Ineke

Dit is mijn 777 ste blogbericht!

Grunt en de 3D printer

Vaak krijg ik de vraag om uit te leggen wat een 3D printer is en wat hij kan.
Zouden we binnenkort allemaal een 3D printer thuis hebben?
Stel je eens voor: je hebt een grotere plastic schaal nodig voor de salade, je loopt naar de computer, tekent in speciaal programma een schaal en print hem uit in de door jouw gewenste kleur met de 3D printer.
Zo'n vaart zal het niet lopen denk ik.
Wel zijn er al kunst projecten voor kinderen o.a. in de provincie Utrecht.
Op Kunst Centraal, daar waar ik 23 jaar met zoveel plezier werkte, ontwikkelde ze een 3D kunst project. 
Oud collega Th heeft het ontwikkeld met Fablab Amersfoort.
Van het verhaal dat hij schreef is een filmpje gemaakt.
Bekijk het filmpje  'Grunt en de 3D Ultimaatjes' en zie hoe een 3D printer aan het werk gaat om Grunt te helpen.

Ineke

In de winterwar

Deze lampion kreeg ik op mijn taartje, de bes is er al uit gehapt.  Hmm was zo lekker.
Deze vrolijke fluitenkruid stond dapper te bloeien. De natuur is een beetje van slag. Madeliefjes in het gras, bloeiende lavendel, bloeiende geraniums, en nog veel meer.
Toch klopt het niet als ik het zie.
Ze kunnen zich beter nog even verstoppen. Tot wij er echt aan toe zijn met zijn allen.

Nummer 2 ook volwassen

Morgen wordt mijn jongste zoon 18 jaar.
Dan heb ik dus morgen 2 volwassen zoons. Klaar dus?
Hi Hi
Nee hoor, ik blijf altijd moeder van deze twee leuke lieve sociale jongens.
Dat is een fijn gevoel, een gevoel van zekerheid.
Hij, de bijna volwassen man, zit de hele avond al knus tegen me aan op de bank.
Zo fijn is dat.

Ineke

Vergeten champignon

Zondagje aan de studie met uitzicht op de tuin die er vandaag zo zonnig uit zag.
Manlief naar zijn werk en twee zonen die lang uitsliepen na hun nachtelijke avonturen.
Heerlijk alleen.
In de koelkast trof ik deze alleen aan. Ik nodigde hem uit bij mij aan tafel.
Ja en voor je het weet ben je in gesprek. Nou ja over een dialoog kun je niet spreken.
Maar als je goed kijkt begrijp je dat hij zich in de koelkast wel een beetje alleen voelde.

Iedere keer als iemand de koelkast opende dacht hij dat hij gebruikt zou worden in een lekker gerecht. Maar helaas hij werd hij steeds over het hoofd gezien.
Hij verschrompelde helemaal, werd steeds kleiner en rimpeliger. Tja en dan val je steeds minder op.
Hij rook nog wel naar zichzelf, vooral als je er een beetje in kneep.
Daar is het bij gebleven, nu ligt hij in de tuin. Ik kon hem niet in de groenbak gooien, dus heb hem een natuurlijk einde gegeven.

Ineke

Op zoek?

Eens per jaar is er een materialenmarkt voor tassen- en schoenenontwerpers/ makers.
Ik houd niet van graaien en naar prijzen vragen. Wat ik doe is rondlopen, aan leertjes voelen en naar mensen kijken.Vooral vrouwen met mooie tassen of aparte zelfgemaakte schoenen.
Ik kom ook altijd de medestudenten tegen van de tassenopleiding die we samen gedurende twee jaar deden( 1 dag per week met diploma).

Ik was vroeg en toen zag alles er nog geordend en rustig uit.

De man reehts op de foto met zwarte trui en grijs haar met bril had de leukste kraam.
Hij was 40 jaar tassenmaker geweest en had al zijn atelier materialen in dozen bij zich. De holnietjes, ringetjes, gespen, sluitingen, d-gespen en nog veel meer zaten in verschillende potjes en blikjes. Ik kocht en zwarte grote holnietjes  en mooie ritsen. Hij stopt met zijn vak.
Opeens schoot me te binnen dat er ook een moment is dat ik 'ermee' stop.
Zal ik dan als 75 jarige ook met al mijn potjes en bakjes mijn voorraad verkopen aan een nieuwe lichting tassenmakers? Ik denk dat ik dat heel moeilijk zou vinden.
Bovendien heb ik niet zoveel al deze meneer, ik ben maar 1 dag in de week in het atelier met vriendin L aan het tassen maken.

Nog een tip voor de blog lezers die een nieuwe cursus zoeken:

Het moet niet gekker worden.
(alhoewel, dit klinkt wel beter als een cursus 'jezelf bevrijden in een boom' of 'çreatief met vet')

Ineke

Moederliefde

Vanavond gingen we naar Katja, de dochter van een nicht van onze jongens (en mijn man).
Een maand geleden werd ze geboren. Een klein prachtig meisje.
Wat me het meest ontroerde was de reactie van mijn zonen K en J (18 en 20).
Ze konden niet van het kleine babymeisje afblijven, ze bekeken uitvoerig de handjes, de teentjes, aaide haar buikje en K wilde Katja ook graag vasthouden.
Zo lief, ja dat kleine meisje, maar vooral mijn zonen en mijn lief.

Nooit plaats ik zulke persoonlijke foto's op mijn blog maar (met toestemming)doe ik het nu één keer. Ik voelde me een rijke moeder.
Ineke

Luisterkrabbel en theezakje

Gister was ik op de Pabo, de maandelijkse lesdag en lesavond.
Helemaal in Meppel, op een opleiding waar de meesten uit het noorden van Nederland komen.
Dat kun je horen. Wanneer je door de school loopt, in de kantine of bibliotheek zit dan hoor je dialect. Fries, Drents, Gronings, Overijssels, . . . . 
Ben er niet dol op, weet niet waarom. Gevoelsmatig interne reactie.
Dat heb ik dus helemaal niet bij stedelijke dialecten /accenten.
Laat ik hier maar over stoppen, velen zullen mij dit niet in dank afnemen.
Ik volgde interessante lessen, had het fijn met medestudenten en kreeg weer moed en zin om hard aan alle zelfstudies en verdiepingen verder te gaan. Het kost zoveel tijd en ik wil zo graag aan het werk. Dus het is gewoon doorwerken en steeds een stapje verder komen.


Mijn oog viel op dit prachtige teken wat aan een theezakje hing.
Drink nog steeds bijna nooit thee, maar je zou er bijna aan beginnen als er zulke mooie kaartjes aan hangen.

Verder teken ik altijd als ik goed wil luisteren. Dat helpt erg (bij van alles).

Ben ze aan het verzamelen, al die luisterkrabbels.Alvast eentje van gisteren.
Ineke

Ook Geesje

Vorige week vertelde zoon J dat hij altijd langs een huis liep waar een oude dame woonde in een huis vol boeken. Hij dacht dat dat de slimste vrouw van onze wijk was.
Vandaag was ik aan het sporten ( vreselijk, altijd tegenzin, ik doe het alleen om ik vind dat het moet) en toen kwam die wijze vrouw ook sporten.
Zij fietste en ik ploeterde op de cross trainer.
We babbelden en de sportminuten vlogen voorbij.
Ik vertelde haar wat mijn zoon over haar had verteld.
Ze moest erg lachen. Ze vertelde dat ze in haar kleine huisje meer dan 1000 boeken had.
Haar hele leven las ze graag.
Wat een toeval dat ik haar tegenkwam.
Zomaar een onbekende bewoonster uit de wijk.
Zomaar een fijn gesprek op een, voor mij, grijze dag.
We waren het eens met elkaar. We vonden dat teveel mensen alleen maar klagen.
Opeens zei ze: 'zeg maar jij hoor en ik heet Wil'.
We kregen het over namen.
Ze vertelde dat ze vroeger altijd werd uitgelachen om naar naam, ze heette namelijk Willemke Geesje.

Ik moest ervan lachen, ik werd ook uitgelachen als ik vroeger mijn naam zei.
Mijn naam is Ineke Geesje.

Toevallig?
Nee hoor, gewoon een fijne ontmoeting op een dag die voor mij grijs startte en zonnig eindigde.

Ineke

samen-werk-opruim-regel-dag

Vandaag een samen-werk-opruim-regel dag met vriendin M.
We hadden beiden vervelende klusjes verzameld die we steeds hadden uitgesteld.

mail opschonen/printer repareren en opnieuw aansluiten/pannenkastje schoonmaken/ kleine houten laadjes legen en ruimen/ btw /acquisitie/foto's scannen/grof vuil wegbrengen/ en nog meer

Natuurlijk dronken we koffie, en bespraken we van alles.

Een goede dag, en dat was het.
Ineke

Bloembol lol

Kom maar op.
Elke dag kijken hoe ze groeien.
Natuurlijk praat ik tegen ze.
Want 'alles wat je aandacht geeft groeit'.

Inspiratie missen of. . .

De dag begon met een fietsritje naar de bloemenmarkt, natuurlijk via de Domtoren.

's Middags met vriendin H naar de ouders van onze overleden vriendin Carolien.
Het was fijn ze te zien en met haar over Carolien te praten.
Uit de verzameling boeken van Caro kreeg ik het boek WOOD van Andy Goldsworthy.

                                        
Caro en ik hielden zo van deze kunstenaar. Zijn foto's hebben ons erg geïnspireerd in ons werk in de kunsteducatie voor kinderen.
Vormgeven in de natuur, met materialen uit de natuur en daarvan foto's maken (Land art).
Ben er zo blij mee, ze was zelf ook heel dol op dit boek.
Er is ook een boek van Andy Goldsworthy 'Steen' (Stone) met allemaal foto's van creaties die hij van stenen in de natuur maakte. Dat boek staat nu boven aan mijn verlanglijst.
Stenen ordenen of stapelen deden we graag.
Het was een fijne dag vol Carolien en vriendschap.
Ik mis haar, en vele mensen met mij. Dat werd me vandaag weer pijnlijk duidelijk.

Ineke

Armbanden van leer

Afgelopen weken maakte ik armbanden van leer.
Gevlochten, met gaatjes, breed, smal, dun, dik, lang, kort, en in allerlei maten en kleuren.
Plakte verschillende kleuren leer op elkaar, zodat je een mooi effect kreeg.
Sloeg er met de aanzetmachine drukkers in, brons of zilverkleurig.
Voor de gevlochten armbanden gebruikte ik een vlechttruc.
Ik gaf ze cadeau met Kerst aan wie dat wilde.

Ben er blij mee, ze dragen lekker omdat ze van echt leer gemaakt zijn.
Ben ook blij dat ik toch weer iets creatiefs gedaan heb, want dat is er enorm bij ingeschoten door het studeren.
Ineke

( mail gerust als je interesse hebt)

Start

 

Start waar je bent. Gebruik wat je hebt. Doe wat je kan.

Ineke

Zo,

Zo,
we wasten een wasje
en nog een paar
verfristen het bed
en ik waste mijn haar

poetste de pot
dweilde de vloer
ruimde de troep
de zonen zo stoer

zij sliepen en aten
verwerkten hun roes
wij fietsten en waaiden
naar ons grote 'bush'

we dronken er koffie
lieten het oude jaar gaan
we zuchtten en steunden
en wenden er aan

het jaar is begonnen
feestdagen voorbij
alleen daarom
ben ik al blij

nu weer op mijn pad
naar diploma en.. baan?
keihard studeren
er weer tegenaan

de kerstboom mag weg
bollen in huis
en dan nog wat lachen
ik voel me hier thuis

Ineke