Vandaag at ik met vriendin H een Bulghur salade in het Oosterpark, terwijl onze O zo zieke vriendin een paar bijzondere uren had met haar moeder ( in het ziekenhuis).
Wij dronken daarna koffie aan haar bed.
De O zo zieke vriendin maakt plannetjes, altijd maar mooie plannetjes.
En dan gaan haar ogen stralen, altijd maar weer.
We brachten haar moeder weer naar huis, bijzonder en ook verdrietig.
Want een dochter verliezen is toch bijna niet voor te stellen.
Nee, echt niet. Dat hoort niet.
En toch was het een fijne middag.
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten