Familie koolmees

Och wat waren ze er druk mee:
Vader en moeder koolmees.
Ze vulden het vogelhuisje met een warm nest.
Daarna versierden ze elkaar en werden er eitjes gelegd.
De weken daarna werd er goed voor elkaar gezorgd totdat we piepgeluidjes hoorden.
We noemden ze al 'onze' koolmezen.
Het vogelhuisje hangt goed in zicht dus wanneer we thuis waren zagen we vader ben moeder mees heen en weer vliegen met insecten in hun snavel.
In en uit het kastje. Dag in dag uit.
Het piepen van de jongen werd steeds harder. 
We begonnen ons te verheugen op het uitvliegen.

Dinsdagmorgen was het zo ver.
Rond 7 uur in de ochtend wekte manlief me verheugd.
Hij had het eerste kopie gezien wat naar buiten keek.
Beetje vroeg was het wel....
Na 5 minuten dommelde ik weg...
Rond 8.45 uur waren ze uitgevlogen.
Het waren er 6!

Bij het schoonmaken van het huisje vonden we een dood meesje.
Het zevende meesje.
Of de andere zes er nog zijn weet ik niet.
Er hingen al dagen dikke kraaien en eksters boven en in onze tuin .