Kringloopfilm

Vanmiddag naar de Emmaus in Glageon.
In Frankrijk zijn de kringloopwinkels van de Emmaus zeer groot. Ze huizen vaak in oude fabrieksgebouwen of oude scholen.
Allerlei afdelingen met de spullen goed gesorteerd. Op iedere afdeling iemand die helpt en prijst.
Uiteindelijk betaal je alles bij de centrale kassa en kun je je spullen met bon op al die afdelingen weer ophalen.  Waterdicht systeem....maar wat een gedoe.

Vandaag liep ik op mijn hippe speakers en verder vlotte uiterlijk (ja echt waar) te zoeken naar servies voor Sasja (voor in haar boerderij waar we nu 2 weken zijn, later meer over dit servies) en zocht ik kopjes en schoteltjes voor rommelroute Lunetten waar we koffie en taart inclusief Franse kop en schotel willen verkopen.
Een heel verhaal....

Maar, ik liep in een andere wereld.
Ik viel enorm op.
Om me heen oude en jonge mensen met afgewassen kleding aan.
Met ordinaire kleding en geblondeerd haar. Een boer met vrouw en dochter die eruit zien alsof we in de veertiger jaren zijn.
Ik keek mijn ogen uit. En mijn neus....de meeste bezoekers roken ook zo vies.
De geblondeerde 'ordinaire ' dame zocht tussen de, op kleur gesorteerde, slipjes naar de exemplaren met kant.
En de moeder en dochter (zie foto) zochten een schaal en een pannetje.
Bij de boeken zaten oude stoffige mannen met brilletjes en piekharen en soms baarden te lezen en bladeren.
Allen keken op van mijn verschijning.
Bij een uitgang die geen uitgang was zat een man op een kruk die zei : geen uitgang.
Dat verstond ik te laat en bijna liep ik zomaar een meter boven de grond het gebouw uit (een hekje misschien?).
Heel veel mensen die werkten bij deze Emmaus, allemaal met een verhaal denk ik. Maar allemaal druk hun werk goed te doen. Ze namen het uiterst serieus.
Mijn schoteltjes en schaal stonden keurig in krantjes gepakt in een doosje klaar toen ik het (na betaling) op kwam halen.

Ik was wat verward later in de auto naast manlief en hondje. Was ik in een kringloop film terechtgekomen?
Dat gebied in Franse Ardennen vlakbij grens België kent veel armoede, of misschien zie ik het zo en zijn zij tevreden met hoe het is. Zo was het immers altijd.