Stap voor stap

Deze week is er één van het grote besef, over de fase waarin ik me bevind, over meer tijd achter je hebben en minder tijd voor je. De week van herinneringen aan familiebanden die bovendreven tijdens het afscheid van mij tante Rietje.

Op dit moment logeert Janneke, mijn 85 jarige schoonmoeder bij ons.
Ze lijkt aan het dementeren.  Korte termijn geheugen gaat snel achteruit, soms is ze wat verward en ze is meer in zichzelf gekeerd.
Dat is enorm wennen voor ons, de springerige oma die altijd veel verhalen had, alles over de natuur weet, de krant (het Parool al sinds 1953) helemaal leest.
Het logeren is anders geworden. Vanmorgen voelde het als zwaarte in huis.
Ik voelde aan alles dat ze er was.
Het was natuurlijk mijn gevoel over het zo veranderen van mijn lieve schoonmoeder, de zorg die mijn man Bas over haar heeft , dat wat zorg voor haar oproept in hun gezin, en in ons eigen gezin.
Vanmorgen besloot ik een eigen hoekje voor haar te maken, waar ze lekker zit, goed licht heeft om te kunnen lezen.
Ze heeft het altijd erg naar haar zin bij ons, en vandaag ook.
Het plekje vond ze heerlijk. Ze wilde muziek van de Beatles horen en genoot van de boeken over Utrecht (haar Utrecht) en onze hond Pitou.

En zo gaat elke stap in het leven eigenlijk. Je moet wennen, je ertoe verhouden, het vorm geven, en dan kun je weer even door .
Steeds een tree hoger of lager....
Het is maar hoe je het ziet.

Mijn ouders worden ook steeds ouder, mijn kinderen steeds volwassener en zelfstandiger.
De mensen die belangrijk voor je zijn in het leven vormen een hechte groep om je heen.  Je kiest ze allemaal zelf omdat je verbindingen aangaat, geinteresseerd bent en je openstelt. Mensen met wie je herinneringen deelt en steeds ook weer nieuwe herinneringen maakt. In die groep zijn mensen die oud zijn of jong of even oud (het is een rijkdom echte vrienden in alle generaties te hebben.)
Mensen die steeds dichterbij het eind van hun leven zijn, of nog veel tijd voor zich hebben.
Met die hechte groep deel je vreugde, verdriet en houden van. En pret, echt vergeet de pret niet.

Dit werd een heel verhaal.
En kijk mijn schoonmoeder eens lekker zitten!