Daar ging ik, glibberde onderuit op glad heuveltje, stond op en glee nogmaals en toen krak. Nu gips. Volgende week operatie.
Hoe je leven in 1 minuut zo kan veranderen.
Nu is het accepteren. Loslaten. En goed in en uit ademen.
Een hele opgaaf voor mij.
Ik zorg liever voor anderen.
Oh bah, niet leuk. Wens je een voorspoedig herstel!
BeantwoordenVerwijderenSterkte met het minder mobiel zijn
BeantwoordenVerwijderenWat een ellende. Sterkte!!
BeantwoordenVerwijderenWat een pechvogel! Heel veel sterkte en geduld...
BeantwoordenVerwijderenLaat je maar een beetje verwennen en geniet daar ook van. En door blijven ademen, da's ook belangrijk. Sterkte hoor.
BeantwoordenVerwijderen