Ik ken u

'Ik ken u'
Een jonge vrouw in werkkleding kwam binnen en keek me direct aan. Ze zou het net vrijgekomen bed helemaal reinigen en opmaken.
Ik herkende haar maar wist niet waarvan.
'Ik weet het zeker ' , zei ze.
Misschien uit een wachtkamer, of op een van de scholen waar ik heb ingevallen? 
Nee dat was het niet.
Ze begreep dat ik leerkracht was en druk poetsend zei ze : ' nu ik u toch spreek, ken ik u dan wat vragen? Wat vindt u ervan als een kleuter blijft zitten? '.
Hoopvol keek ze me aan. Ze poetste door maar het was haar onderwerp van zorg in haar leven op de moment, dat zag ik .
De andere dames op het kamertje keken mij ook vol verwachting aan.
'Als ze nog niet toe is aan groep 3 en het meer schoolse karakter van die groep dan zou ik haar nog fijn een jaar bij de kleuters laten spelen en ontwikkelen'.
De twee dames knikten geruststellend.
Zij stopte, ging staan en zei: ' echt waar?  Ik weet er gewoon niks van en me schoonmoeder zegt dat ik het niet moet pikken en iedereen zegt er wat van'
Het is jouw kind toch?
'Ja me meissie '
Je houdt veel van haar en je wilt het allerbeste'
' maar ik weet niet wat ik moet doen, iedereen bemoeit zich er tegenan. En vooral mijn schoonouders ...pfffffft '
Heb je gesprek gehad met de leerkracht?
' ja ze had de cito toets slecht gemaakt dus daarom dacht hij dat ze beter jaartje kon blijven'
Zucht....de cito toets bij kleuters, die uitslag zegt bijna niks . Dat is allang aangetoond en dat heeft het ministerie van onderwijs vorig jaar al doen besluiten dat de cito toets bij kleuters niet meer verplicht is en dat er andere manieren zijn om ontwikkelingen van kleuters te monitoren.
Zo jammer dat zo'n kind dan net op een school zit die dat wel doen en op basis daarvan nu al praten over 'blijven zitten'.
Ze zag mijn frons en ik legde uit dat de cito toets moment opname is en dat dat nooit alleen bepalend kan zijn voor langer kleuteren. Ik vertelde e.e.a. over ontwikkelingen bij kleuters.
Misschien is jouw dochter nog niet zo ver om in juli naar groep 3 te gaan. Dan blijft ze niet zitten maar kleutert ze langer.
Ik legde uit dat ze er op kon vertrouwen dat haar dochter niet een jaar alles op nieuw moet doen maar dat ze gewoon zal groeien en meer leren aan de basis vaardigheden, begrippen etc.
Dat zal haar basis verstevigen.
'Ja dat woord zei hij ook dat ze begrippen niet kent '
Ze begreep het niet, dat was naar om te zien. Juist zij heeft nodig dat ze begrijpt wat haar meissie nodig heeft. Dat ze zelf ook weet wat ze op school doen. Daar zouden ouders als zij wat meer aandacht voor moeten krijgen.
Dan kan ze zelf een betere rol spelen in contact met haar kind en zich niet laten beïnvloeden door schoonouders.
'Weet u, ik heb altijd zoveel moeite op school gehad, kon niet goed leren en dat was zo'n nare tijd voor mij. Ik wil zo graag dat me dochter dat niet meemaakt'
Dat raakte me en ook de andere 2 dames op zaal.
Die grepen ook in.
Je doet het goed, je houdt veel van haar,  vertrouw op je intuïtie,  dat kun je, dat zien we, zo'n leuke moeder, vraag hulp op school , wat je zelf kan doen.
En echt, een jaartje langer kleuteren zegt  of helemaal niks.

'Heb u zelf kinderen?'
Ja een zoon van 22 die nog thuis woont en een zoon van 25 die reizend werkt.

'Ah, u was het, met die zoon die een vriendin en hond tijdens reizen was tegengekomen en nu heel gelukkig is. '
Daarvan ken ik u, dat heeft u mij een keer verteld. Ik denk daar soms nog aan. Als kind maar gelukkig is zei u toen.
In de wachtkamer van de dierenarts , u zoon was daar toen ook met hond.

Ja, daar was het ik wist het weer.

Het bed was fris en weer opgemaakt.
Ze wenste me beterschap en vertrok met hoofd omhoog en big smile.

Zegt één van die dames: ik gun haar en haar dochter een juf als jij.
Jij houdt van kleuteronderwijs, dat kun je zien. Wat ben je gedreven.

En dit gewoon weer op dameskamer E4 in het Diakonesse ziekenhuis.