Kinderpraat

Een hele dag bso.
Allerlei kinderen met allerlei interesses een dag samen op een fijne plek in de natuur (in oud fort van de Utrechtse waterlinie).
En dus ook allerlei gesprekjes.

Meisje G (8) was beetje sip.
Haar opa en oma miste ze heel erg.
Want die gingen verhuizen van een heel bijzonder huis naar een appartement.
Dat appartement lag dichter bij Utrecht.
Maar het ging haar om het huis.
Zeven kamers, drie trappen, een tuin met mooie plekjes, echte theater gordijnen, en nog veel meer.
Ik zag het allemaal voor me.
Ze zei dat ze dat huis die avond voor de laatste keer zou zien. Het huis waar ze met de hele familie konden logeren. Altijd met Oud & Nieuw en elk jaar met Pasen.
Hele goede paasei-verstop-plekjes in die tuin zei ze nog.
Ik begreep het zo goed.
Ik had ook een opa en oma in heel mooi huis met tuin in Hilversum. Daar kwam ik regelmatig als kind bijzondere kelder en leuke trapkast.
En het spiegeltje onder aan de trap, en de tussenschuur met opa's stekjes en de schuur met oude sleutels. En nog veel meer.
Ik heb zelf niet veel foto's van die plekjes.
Ookal zitten ze in mijn hoofd, ik had het nu toch heel leuk gevonden.

Misschien kon ze die avond van al die plekjes foto's maken?
Ze keek opeens anders.
Misschien kon ze zelf door het huis lopen met broer en alle plekjes die juist voor hen speciaal waren vastleggen.
Goed plan. Ze speelde weer verder.
Toen ze door haar moeder werd opgehaald huppelde ze naar haar toe.
We spraken erover, ook moeder vind het een geweldig plan.
Ze gingen me de foto's laten zien volgende week. Dat wil ik heel graag.

Jongen B (9) wilde boekverkoper worden.
Dat leek hem het allerleukste wat er was.
Jongen M (8) zei dat zijn ouders hadden afgesproken een lang en gelukkig leven te hebben.
Dus dat wilde hij zelf ook.

Daarom houd ik zo van kinderen.
Bso-werk is redelijk relaxed, kleine groepen en geen lesprogramma. Niet veel uitdaging voor mij, maar goed voor nu.
Dit soort gesprekjes zijn grootse momenten.  Heerlijk.