Pompoenpret

Al eerder schreef ik over de kleine moestuin die op de plaats kwam van onze vijver.
Tomaatjes, pepertjes, gele courgettes, komkommers en pompoenen.
Val alles heerlijk gesmuld.
Maar zo'n pompoenplant....die prachtige grote bladeren en de fel oranje/gele bloemen. Zo'n plant groeit elke dag een heel stuk dus al snel lagen er lange stelen met bladeren en bloemen en af en toe een pompoen. De eerste werd ook direct de grootste. Dagelijks zat ik er even bij.
Al die bloemen die na bevruchting mooie vruchten werden. En die grote pompoen aan de pompoenplant die maar bleef groeien.
Vandaag was het zover. Tenminste dat besloten we.
Op mijn knieën sneed ik de pompoen eraf.
Trots liep ik ermee naar de tafel en was ik stil van de kracht van natuur. Zo'n klein pompoenplant van 1 euro, wat zon en water en er groeien gewoon prachtige bladeren bloemen en vruchten aan.
De pompoen is zwaar, heeft een harde glimmende schil en ligt klaar voor soep.
Voorlopig niet hoor.
Nog even dagelijk bewonderen en van genieten.