Een mooie blauwe door heb ik.
Daarin stop ik alles wat een tijd op een prikbord, koelkast of ergens anders bij. Ons in huis heeft gehangen.
Inmiddels zitten daar heel veel plaatjes, foto's knipsels en dus herinneringen in.
In 1987 waren mijn ouders 25 jaar getrouwd. Voor die gelegenheid hebben we de trouwfoto van hun. Nagemaakt.
Broer Hans en ik lijken veel op onze ouders dus er werd een plan gemaakt.
Exacte locatie getraceerd: de boom stond er nog.
Broer regelde een lijkend pak.
Vriendin Sasja en ik wikkelde een wit laken, vitrage zo om mijn lijf dat het leek of het dezelfde trouwjurk was.
Zwarte pumps verfde ik wit met latex.
En we vonden ergens echte rozen en wat plastic rozen.
Sasja deed de mise-en-scène.
Manlief maakte de foto.
De herinneringen aan dat moment zijn zo fijn.
En de foto is nu nog leuker ( ouders inmiddels 57 jaar getrouwd en wij ook 32 jaar ouder.
Wat vond ik veel in de blauwe doos.
Wat geweldig leuk, dit. Heb heel lang zitten kijken naar de foto's. Met een laken, hoe bestaat het
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk idee,namaken!
BeantwoordenVerwijderenHet namaken is bijzonder goed gelukt! En je moet maar op het idee komen!
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldig idee!
BeantwoordenVerwijderen