Vergeet niet te kijken

Lopend van het strand naar de auto liep ik langs een stoep waarlangs paaltjes gemaakt van beton met grind.
En elk paaltje was anders, begroeid met gelige mosjes.
Elk paaltje anders, elk paaltje prachtig. En daar genoot ik erg van.
Vergeet niet de kijken zeg ik altijd.

 

Dat kijken doe ik mijn hele leven al, het begon bij het oprapen en bewonderen van schelpjes, en dat verwonderen hield nooit op.

Het is iets wat ik heel erg deel met mijn lieve vriendin C , mijn vak vriendin, een bijzondere vriendin.

Zij heeft er een mooi boek over gemaakt: Hoor de zon. een echte aanrader (klik op deze link en bestel!)

Tja, die C, het samen genieten van een geplette schroef, een wolkkonijn of een grote graafmachine.

Hoe bijzonder dat samen verwonderen en vooral ons gedeelde ideaal dat alle kinderen, iedereen dat zou moeten leren.

Tja C, laten we blijven verwonderen waar we ook zijn, en in welke hoedanigheid dan ook.

Kan dat?

Ineke