Grof vuil in de auto, vouwfiets in de auto, grof vuil wegbrengen, naar de garage, vouwfiets uit de auto, boodschappen en dan naar huis.
Tijdens deze rit stond ik een paar minuten voor een rood stoplicht te wachten, er stak een man over.
De man droeg een nette broek, beige leren instapschoenen, leren jack, ongeveer 75 jaar, een zijden shawl (donkerblauw met van die beige balletjes en streepjes). Hij zag en chique uit maar liep niet zo.
Hij had een sigaret in zijn mond, leunde tegen een lantaarnpaal tot zijn licht op groen was.
Bij het oversteken zag ik opeens duifjes vliegen. Toen hij aan de overkant van het grote kruispunt arriveerde ging hij op een muurtje zitten, 4 duiven zaten voor hem. Hij stak zijn hand (die zonder sigaret) in zijn linkerjaszak en haalde daar een hand kruimels of vogelzaad uit.
Ze wisten het die duiven. Zij wisten dat die man daar bij die lantaarnpaal hun vriend met het voer was.
Zou hij dagelijks zo keurig gekleed daar op dat muurtje zitten?
Zouden zijn zakken zo vol zitten met voer dat hij die duiven de hele dag bij zich hield?
Best gezellig natuurlijk.
Zou hij elke dag naar dat muurtje lopen rond half 10 omdat hij een hele chagrijnige vrouw heeft?
Of misschien is het weduwnaar en is dit zijn dagbesteding?
Ik stel me dan voor dat hij opstaat, en denkt: 'ik trek mijn goede kleren aan, en ga lekker naar buiten en blijf niet de hele dag thuis somberen'
Zo zie ik veel mensen op een dag waar je een verhaal omheen maakt, maar niet weet hoe het echt is.
En voor je het weer heb je een oordeel. Iedereen is anders dan je denkt, en dat vind ik nou juist zo fijn geloof ik.
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten