Voor schrijven had ik altijd een onvoldoende. Ik deed mijn best.
Ik had per periode een ander handschrift. Soms dun en hoog, soms schuin, soms los, soms sierlijk,soms streng en soms kriebelig.
Denken en schrijven tegelijk is moeilijk voor mij omdat ik als beelddenker dan ook altijd beelden zie.
Mijn aantekeningen zijn dus meestal nogal rommelig.
Maar ik kan als ik wil,op allerlei manieren, netjes schrijven.
Een paar jaar geleden toen ik de Pabo deed besloot ik een schuinschrijfschrift uit methode vol te schrijven.
Een aantal letters gingen anders dan in 1969 aangeleerd maar het zag er keurig uit.
Sindsdien heb ik het schuin aan elkaar schrijven weer te pakken.
Toch blijf ik het het mooist vinden als het consequent is. Ik baal echt als ik twee soorten k's in ee zijn gebruik.
En ik vind het ook heerlijk creatief te schrijven,maar dan wel consequent.
Mijn lief heeft een heel erg onduidelijk handschrift. Echt interessant, best regelmatig kwamen giro betalingen niet goed aan omdat hij de cijfers zo onduidelijk op de overschrijfkaarten schreef.
Nou ja , wat veel woorden over 'schrijven'.
Iets wat we allemaal toch dagelijks doen, al is het maar een lief briefje tussen de boterhammen of een ansichtkaart naar lieve mensen.
En wij maken ook nog echte boodschappenbriefjes.
(Vraag me nu wel af of er mensen zijn die niet elke dag meer schrijven , mijn zoons bijvoorbeeld. ..zij doen zoveel digitaal....zonder pen...)
Ik tik dit bericht op mijn smartphone met een pennetje wat bij dit apparaat hoort.
Hi Hi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten