Vandaag was het weer klusdag bij ons.
De vaste lezers weten dat dat een paar keer per jaar plaatsvindt.
We klussen bij ons of bij vriendin H.
( tot 2013 bestond de club ook uit vriendin Carolien. Na haar dood mocht mijn lief bij de club).
Kozijnen schilderen was het plan.
Maar toen ik na een nacht vol dromen over Mollaby's wakker werd wist ik het.
'Dit wordt een Mollaby dag'.
Stof knippen, plek in atelier vrijmaken, verpakkingsmateriaal uitzoeken, aquisitie systeem,etc.
Fijn was het. Tijdens het ruimen vond ik dit.
Gemaakt van wat restjes hout door zoon J.
Leuk toch?
Wat vriendin Carolien betreft, die mis ik deze periode opeens weer zo. Terwijl iedereen om me heen meehelpt en meedenkt met het grote Mollaby-plan heb ik ook vragen voor Carolien.
Ze zou me kunnen helpen subsidie aanvraag te doen bij fonds bijvoorbeeld (daar was ze zeer goed in). En meedenken over inhoud....en....en....
In mijn hart zit nog zoveel Carolien dat ze gewoon meedoet.
Ja dat ken ik. Verdriet dat er altijd is maar dan ineens heftig toeslaat.
BeantwoordenVerwijderenWat heb jij trouwens geluk met al die mensen om je heen
Sommige mensen blijf je missen. Soms wordt dat gemis door iemand anders ingevuld, maar vaak blijf je iemand missen.
BeantwoordenVerwijderenJa hé, zo werkt het gewoon, ze hebben een speciale plek in je hart en je kunt ze in gedachten en gevoel gewoon inzetten op hun kracht. Dat is zo fijn. Gelukkig heb ik fijne club mensen om me heen van wie ik hou.
VerwijderenJa hé, daar geniet ik ook zo van.
Verwijderen