Zesenvijftig ben ik nu en ik logeer nog altijd graag bij mijn ouders. Hoe bijzonder is dat!
Al 37 jaar woon ik in Utrecht.
Mijn ouders zijn gekit altijd heel mobiel geweest, ze reden heel Nederland door om familie en vrienden te zien.
Altijd zo geweest.
Zodra we groot genoeg woonden kwamen ze logeren.
Gezellig 's ochtends in pyjama babbelen, de jongens bij opa en oma in bed en met B zijn allen op de grote hoekbank.
Op dit moment zijn mijn ouders wat minder mobiel.
Dat is wennen.
Op de lappenmarkt kan ik mijn moeder echt missen.
En mijn vader die hier met manlief een spelletje tric trac doet of een rondje fietst.
Bas en ik rijden wel voor een dagje naar Zeeland. Maar laatste hadden we toch zin in logeren.
Zo knus. Samen zijn, een moeder die heerlijk kookt, herinneringen ophalen, sport kijken, en ook gewoon je eigen ding doen.
En zoals altijd mijn fietsrondje via kanaal, over de vissershaven en de groene boulevard.
Dat hoort erbij.
Genieten is het.
Logeren bij mijn ouders.
Foto's plaatsten lukt nog niet helaas
