Wat las ik vandaag veel blogs terug. En wat vond ik dat fijn.
Allemaal stukken uit mijn leven. Zodra ik denk dat ik compleet moet zijn haak ik af, want dat lukt niet.
Ik zie ze als grassprieten, sprietjes over mijn leven. Het zijn er zoveel, al een heel grasveld.
Heb er moeite mee dat ze niet tastbaar zijn maar online. Zou er graag een naslagwerk van hebben, waar ik in kan bladeren,
Dagelijks bloggen? Woorden te geven aan wat ik meemaak, zie of overdenk.
Heb ook plannen over een serie met foto's van de spullen, spullen met een verhaal.
Wat die heb ik, zoveel herinneringen bij spullen.
Zeker na het overlijden van mijn moeder op 12 oktober 2024. Alles komt voorbij, de hele inboedel.
Het is niet dat ik het wil hebben, maar ik vertel de herinneringen graag.
Kortom, ik denk na over andere vorm, of doorgaan op Gras van jonker.
Voor nu een foto van mijn uitzicht.
De mooie platte vaas van ma.
