Nieuwe inspirator

Vanmiddag keek ik naar podium Witteman en daarna naar Kunstuur. Twee prachtige programma's over kunst.
Kunstuur ging over beeldend kunstenaar Herman de Vries.Zijn werk raakte mij enorm.

Herman de Vries is 83 jaar en is gekozen om Nederland als te vertegenwoordigen op de Biënnale van Venetië in 2015. De presentatie ‘to be all ways to be’, van hem en de curatoren Colin Huizing en Cees de Boer is door het Mondriaan Fonds gekozen om de poëtische kwaliteit en om de relevantie van het onderwerp ‘de relatie tussen mens, cultuur en natuur’.

Voor een belangrijk deel gaat zijn kunst over de verhouding mens en werkelijkheid.
Natuur is de basis van alles. Cultuur is de menselijke realiteit en die is volgens hem altijd terug te voeren op de natuur. Hij stelt natuurlijke objecten tentoon, dit kunnen ook half vergane vondsten zijn (hij heeft nog veel meer werk gemaakt, ik beperk me een beetje in dit blogbericht).
Hij zoekt, kijkt, registreert, verzamelt en ordent.

Nu kent iedereen die mijn blog leest mij natuurlijk niet persoonlijk maar ik kijk, zoek, vind en raap ook graag. Kortom ik ben verzamelaar .
Wanneer ik een mandarijn pel orden ik de stukjes schil, of de partjes.
Ik heb glazen potten en blikjes vol met daarin verzamelingen op soort geordend.

Met collega Th schreef ik een paar jaar geleden het fotoproject 'Foto's van vindsels'.
filmpje nog een keer zien? KLIKIn dat project gaan kinderen (van 6/7 jaar) ook zoeken en vinden in de natuur en daarna aan de hand van opdrachten ordenen en fotograferen.

Wanneer ik ergens loop kijk ik om me heen en ook veel naar de grond. ik onthoud de wandeling vaak aan wat ik gezien of gevonden heb.

Op dit moment ben ik veel aan het haken, maken, denken en genieten. En verlangen naar een fijne baan.
Maar ik weet weer waar ik mee aan de gang wil gaan:
Kijken, vinden, oprapen, ordenen en fotograferen (of de vondsten op de scanner).

 

Waterspiegel

En zo belandden we samen, na een klusdag bij vriendin H, aan een haventje in Vinkenveen en aten een pannenkoek.

Stil water, golvend water, recht of op zijn kop. Prachtig was het.

30 jaar elkaar

Samen fietsen door de Kennemerduinen want al 30 jaar bij elkaar.

Slak bij de koffie

Terwijl ik rommelde in de tuin bij mijn ouders, en mijn vader koffie zette ontmoette ik deze slak op het tafeltje naast me.
Naar slakken kan ik heel lang kijken en ze gaan altijd sneller dan ik verwacht. Echt waar.
Wat had ik heerlijke dagen met mijn zoon bij mijn ouders.

Olie bijvul tank maar dan anders

Logeren bij je ouders, wat doe je dan?
Koffie drinken bij de tuindeuren, vis halen bij de afslag, beetje babbelen, rok afspuiten van mijn moeder, printer repareren, met neefje kletsen, heel hard lachen, wol kopen voor omslagdoek, haken, naar de kringloop met mijn moeder, hardop zingen, helpen in de keuken, plantjes in potten zetten, boodschappen, en lachen om de kringloopvondsten, kletsen met zoon Jaro(via  face time)  die op de een berg helpt in hondenopvang in Zuid Spanje en nog veel meer fijns.

Olie bijvul tank? hahahahahahahah

Samen naar zee

In Zeeland op Walcheren met mijn zoon logeren bij mijn ouders.
Zeeuws zonnig weer.
Samen naar zee. Met mijn zoon en mijn ouders, hoe heerlijk is dat?!

Met ma de zee in. Zeewater was heel koud, kramp   ik je tenen, maar zo heerlijk.










'Als hij los ligt neem ik hem mee', zei mijn moeder.


(gelukkig zat hij vast, hi hi )

Aardbeipret

Vogelvreugd

Het vogelhuisje.
Ze vlogen in en uit met mos en zachte plukjes.
Daarna in en uit met gelige wurmpjes.
Het piepende geluid werd steeds luider.
We genoten dag in dag uit van het jonge vogel gezin.
We verheugden ons op kleine fladderende jongen.
Toen werd het stil.
Had de we het uitvliegen gemist?
Hoe kon dat?
Vanavond maakte we het kastje open.
We troffen een leeg warm nest aan.
Ze waren gewoon stiekem uitgevlogen.

Papier-pulp-pret

Vakantie, geen kinderen thuis, geen inval werk op een school.
Dus ruimen rusten denken en doen: papier pulp maken!

Twee dagen ervoor een stapeltje (Volks)kranten in repen scheuren en in emmer warm water wegzetten.
Daarna?

 

Met een sterkte blender, of met een staaf blender op je boor rondjes draaien in de emmer met geweekt papier. Net zo lang tot het allemaal zacht en los is,doe er gerust water bij.

 

 

Schep een deel van de natte geweekte pulp in een stuk gaas of in een sloop
. 

Knijpen en duwen in een wasbak, zoveel mogelijk water eruit!

 

 

 

 

 

Knijp er een half kopje dikke aangemaakte behangerslijm doorheen, of strooi er droge behangerslijm over en knijp of stamp of roer het door de pulp.

 

Een bak maken? Gebruik een fijne zeef om depulp gelijkmatig in de duwen.Daarna lang drogen.

 

Dit is klein bakje gemaakt in klein zeefje, kunnen kinderen makkelijk zelf doen.

Glad maken met een schuurpapiertje.

Randje bijknippen zo nodig.

Verven versieren met verf.

Daarna vernis.

Natuurlijk had ik dit nooit gedaan als ik niet altijd maar weer geïnspireerd wordt door mijn ex-collega- voor- altijd-Th. Hij heeft al zulke prachtige werken met pulp gemaakt en daarnaast ook zoveel toepassingen voor in de klas ( in alle groepen) verzonnen. Dat waren nog eens tijden.. ......

Binnenkort resultaten en nog meer over papier pulk, uh, papier pulp.

 

Tulpen pret

Wilde vandaag schrijven over hoe ik deze weken bezig was met de oorlog, en de vrijheid die wij genieten.
Ook wilde ik vertellen over de papierpulp die ik vandaag maakte.
Maar besloot net deze gekke tulpen te laten zien. Klein krom bosje voor 2 euro maar een tulp is geen tulp als hij niet stevig groeit en er elk moment anders uitziet.

(Ik vind de knop zo innig verstrengeld met zichzelf)

Geheugenpret

Zoveel bloemen zag ik tijdens het rondje met het hondje:

Paardenbloemen,
pinksterbloemen,
witte dovenetel,
boterbloem,
hondsdraf,
gele dovenetel,
madeliefjes,
look zonder look,
kleine roze ooievaarsbek,
stinkende gouwe,
paarse klaver,
fluitenkruid,
roze smeerwortel.

Die namen weet ik gewoon, elk voorjaar schieten ze me weer te binnen. Dat soort dingen onthoud ik vanzelf. En er komen steeds namen bij. Ben dol op bloemen in het wild en in de tuin.
Ook als ik voor het eerst een groep heb als invaljuf dan weet ik na een half uur de namen Bij de deur geef ik de kinderen een hand en stel ik me voor en later schieten de namen me gewoon te binnen.

Ik weet nooit jaartallen, alleen als ik er een helder beeld bij heb.
Ons selectieve geheugen, wat weten we samen veel op de wereld.

 
Speciaal voor Bettie van Bertiebo heb ik een foto van look zonder look toegevoegd. De plant komt heel veel voor maar bijna niemand weet de naam.
Net als bij Bettie noemde mijn moeder alle namen van bloemen zodat je als kind de namen als vanzelf leerde kennen (net als vogelnamen trouwens,mijn moeder zei nooit het woord 'vogel')
Later leerde ik vele bloemen namen bij door interesse en mijn schoonmoeder die echt alle bloemen namen kent. Bij onze kinderen deden we hetzelfde. 
Toen ik het net vroeg aan zoon K zei zoon hij : ' jullie noemden altijd alles bij naam maar op dit moment herinner ik me er even niet zoveel'.
Tja.....ben benieuwd welke kennis er in hun koppie is blijven zitten.
( hij vroeg toen hij net naar buiten liep of dat een klaproos was,en dat klopte!)

Verwondering

Fotograferen is kijken en kiezen. En met de smartphone altijd bij de hand kun je altijd en overal een foto maken (natuurlijk is de lens van een beetje camera altijd beter, en moet je ook niet vergeten dat het aantal pixels niet zo imposant is want met een slechte lens heb je daar niks aan).

Vandaag was de lucht blauw en dan is groener nog groener. De zon deed erg zijn best en daarom altijd en overal schaduwen. Als je wilt kun je de hele dag prachtige foto's maken..
Onderweg naar huis plukte ik een bos fluitenkruid.

Ik zette ze buiten in een vaas en zat ernaast te haken. Toch valt mijn oog altijd op water met bloemenstelen. Ik houd enorm van kijken in water. Mijn eerste verwondering met ondiep water was toen ik als kind op vakantie was in Denemarken. Ik was 8 en genoot het meest van lopen door het ondiepe water bij het steigertje. Zo helder.
Dit zag ik tijdens het haken en kijken naar de fluitenkruid stelen.

Natuurkruizen 2

In een eerdere blog KLIK plaatste ik een foto van een kruis in de natuur,een kruis van 2 klimoptakken. Ik wilde meer natuur kruizen fotograferen en Betty KLIK op haar blog Bertiebo doet mee. Ze heeft er één geplaatst, maar het het is duidelijk dat we er niet zo goed uitkomen.
Vandaag kwam ik er tijdens het rondje met het hondje twee tegen.

Komende tijd verder zoeken!