Echt waar....

Ik zei met Kerst nog tegen mijn moeder: ' Mam ik mis zoon J zo en dat is niet een verdrietig gevoel maar een soort verlangen vervuld met liefde'.
Mijn moeder begreep dat zo goed, en het gesprek ging verder over loslaten, vertrouwen en liefde  voor altijd.
J ( 22) is vanaf maart in Spanje (Alora) en in augustus was hij even thuis. Hij heeft in Spanje een meisje ontmoet waarmee hij 4 januari een maand naar Marokko gaat. Hij leert veel,maakt van alles mee, spreekt inmiddels vloeiend Engels en redelijk Spaans. Kortom, hij gaat goed in de zoektocht van het leven.
Maar toch, hij zit niet naast me op de bank, niet samen koken, bakkie doen.


Vanmorgen om 12.05 uur  

Terwijl mijn zoon K op de bank zat met een vriend.
Werd zoon J door een vriend thuisgebracht...............
Ja,echt waar.

lachen tranen trillen en niet geloven.

Het vliegticket van Malaga naar Agadir was duurder dan reizen via Nederland.
Dus wist hij al 3 weken dat hij vandaag thuis zou komen en een week zou blijven.
Ja en wat nog erger is. . . . .
Zoon K wist ervan, en had niks vertelt....
En vrienden van de jongens wisten het ook.


Ze wilden allemaal de grote verrassing voor ons.

En dat is gelukt.
Wat een cadeau, wat heerlijk..
Heb de gelukskriebels in mijn buik.

Nu slapen en even kijken of hij er lekker bij ligt. hi hi