Knusse taart

Met zijn allen op de bank ( Man, zoon J, zoon K, hond P, en mijn vader en moeder).

Televisie kijken en taart eten. Zo knus!

Zie je dat oranje mesje? Dat is zo'n mesje met een verhaal, ooit gratis gekregen, altijd gebruikt op mijn werk, en toen na mijn ontslag meegenomen naar huis. Het is al meer dan 15 jaar oud denk ik, en nog altijd mijn fijne mesje.
Vanmorgen at ik verjaardagstaart bij vriendin M, en ze sneed de taart af met precies zo'n zelfde mesje.
Het was te druk om haar verhaal van het mesje te vragen, maar leuk was het wel.

Ineke

Lentesneeuw

Op de meest rare momenten vielen er weer vlokken.
De zon scheen, maar dan was er opeens een lentesneeuwwolk, en viel er sneeuw.

Jodukus snapt er niks meer van, en ik geloof ik ook niet.

Ineke

Met de jaren

Ineke

Tas P klaar

P is blij met haar tas. Gelukkig.
Het is een echte P-tas geworden, al zeg ik het zelf.

En de voering?
Gras, gewoon een vrolijk grasveld, met fijne vakjes.

 

Ineke

De tijd kwijt

Rondje met het hondje. Onder een kale grote boom hoorde ik een kraai maar ik zag hem niet.
Het enige wat ik zag was een groot nest helemaal hoog in die grote kale boom.
Steeds als ik door wilde lopen, hoorde ik het weer. Het geluid kwam uit dat nest, tenminste dat ging ik vanzelf geloven.
Zou die kraai al op het nest zitten?

Ben door die enorme kou en de ijs op de sloot even vergeten wat normaal is in de natuur op dit moment.

Ineke

Wikkelpoppetjes in groep 5

Lijf van ijzerdraad, en dan alleen rijgen,wikkelen, knopen, met elastiekjes, touw en kleine rubberen materialen (geen lijm of plakband).  Ze moesten er even aan wennen, maar vandaag was het klaar en waren ze er trots op.

Ineke

Briefje

Er lag een briefje op mijn tafel achterin de klas.

Fijn briefje toch?
Dit was mijn 500ste blogbericht.

Ineke

Zoet

Ineke

Tulpenwinkel

In maart ziet ons huis er altijd uit als een tulpenwinkel.

Vanmiddag bracht mijn broer ook 50 tulpen.
Tulpen, daar krijg ik nooit genoeg van.
Op de stevige stabiele uitstraling? Om de vele soorten? Om de eenvoud?
Of omdat je weet dat de zon steeds wat warmer wordt als de tulpen mijn huis in komen.

Ineke

Wollig vogeltje in de lente

Op mijn verjaardag kwam de buurvrouw aan de deur, ze feliciteerde me en had een cadeautje voor me gemaakt.
Zo mooi.

Een prachtig gebreid groen vogeltje.
Heb hem even mee naar de tuin genomen voor een foto, maar zelfs dit wollen vogeltje kreeg kippenvel van dit lente weer,

Ineke

Dag donderdag

Ineke

Goud randje

Fijne verjaardag, echt fijn. Ik voel me altijd jarig als ik jarig ben, hetzelfde gevoel als toen ik kind was.
Soort blijheid van binnen. Zelfs op deze leeftijd.

6.45 uur : Met zoon K en man in bed cadeautjes uitpakken.
8.35 uur:  Vriendinnen M en S slopen de trap op, en er werd voor me gezongen, en op bed cadeautjes uitpakken en koffie drinken. Wat een verrassing.


Beneden 50 tulpen en slingers.
Ondertussen vlogen de whats-app-jes, sms-jes en mailtjes binnen.
Cadeautjes op de mat, en een hele stapel post, echte post!
Weer onverwacht bezoek, en om 12.30 uur kwam mijn oudste zoon lunchen, hij had een bijzonder mooi gedicht voor me geschreven, zoo lief!
Hij kon geweldig goed HoolaHoopen, zelfs op één been (hoepel kreeg ik die dag ook cadeau).

Door de kou, maar met de Lente in mijn hoofd, ben ik naar de stad gefietst, gezellig bij Torba gekeken en wat happy lights omgeruild. Kwam vandaag ook mensen tegen die ik vroeger vaker zag, maar al jááren niet had gesproken.
Kortom, het was een dag met een gouden randje.

Ineke

Morgen jarig

Na een dag met fijne beeldende les. . . . . . . . .

Richt ik me nu op morgen, de dag dat ik . . . . .

een toch wel heel speciale leeftijd bereik.

Zou ik me anders voelen?

Ik besef nu extra goed dat ik gezond ben, en zoveel liefde om me heen voel.

Daar gaat het om.

Ineke

Pissebedden

Vandaag heb ik mezelf overtroffen, een natuurles gegeven met echte pissebedden.
Nu is die natuurles niet zo vreemd, ik ben dol op de natuur.
Maar pissebedden. . . . . . die vind ik echt eng.
De kinderen vonden  het echt leuk, en er waren kinderen die ze over hun hand lieten lopen en de pissebedjes aaiden.  Ja echt waar.

Ze hadden hun pissebed een naam gegeven, kontje, aardappel, pissy, sprinkler, en nog meer.
Samen op onderzoek uit de met de klas, dat is echt genieten.

Ineke

Hartenbrief

Vandaag zat Kiek bij mij in mijn atelier, ik typte wat lessen, ruimde wat op.
Ik was erg bezig met mijn vriendin, ze strijdt en heeft veel keuzes te maken.
Ze is nu in retraite voor een lang weekend.

Kiek fluisterde in mijn oor dat ik haar een brief kon schrijven, een brief uit mijn hart.

Ineke

Over 4 dagen

Een zoon van 20, even wennen, en dan over 4 dagen. . . . .
Ineke

Mijn jarige oudste zoon

Morgen is hij pas jarig, maar de bevalling begon in 1993 al twee dagen eerder.
Het was een soort overval, iets waar ik me op had voorbereid, maar het was zo anders.
Het overkwam je gewoon.
Toen hij geboren was was het echt feest. J was een tevreden kind, en we genoten heel erg van hem.
Nu is het een volwassen jongen van 20 jaar ,druk met de Spaanse taal en van plan vanaf de zomer in Barcelona verder te studeren. De tijd gaat snel.

          Deze foto is één van de vele herinneringen uit zijn peutertijd. Op het strand bij Vlissingen.

Ineke

Naar boven kijken

 

 

 

 

 

Ineke

Wat is wijsheid?

Wat is wijsheid is een uitdrukking van mijn moeder. Vaak schieten die drie woorden door me heen.
En soms weet je heus wel wat wijsheid is maar handel je er niet naar.
Of dat nou zo wijs is?
Wijs zijn is wel erg verstandig, maar soms ook moeilijk, studie plannen, minder snoepen, niet uitstellen maar doen, . . . . .
Sommige dagen heb je dat niet in  huis, en moet je gewoon accepteren dat het gaat zo als het gaat.
En beslist niet van de wijs raken.

Ineke

Griezelschool

Vanavond speelden de leerlingen van groep 5 de sterren van de hemel in de musical  'De Griezelschool'. Voor meer dan 100 bezoekers.
Ze hadden er al weken zin in, en kenden alles uit hun hoofd:  de liedjes, de dansjes, de teksten, waar de spullen lagen, de volgorde, echt alles.
En ze zorgden voor elkaar, hielpen elkaar en gaven complimenten.

En dat je dan ook andere kwaliteiten van kinderen ziet. Daar heb ik deze week echt van genoten.
Ik geloof toch dat we er met zijn allen voor moeten zorgen dat kinderen hun talenten kunnen ontwikkelen, dat compenseert waar ze minder goed in zijn!
Kijk, ik ben creatief, heb heel veel lesmateriaal ontwikkeld en leerkrachten begeleid maar zo'n musical instuderen met de een groep leerlingen? Oef, nee......
Ieder zijn talent!

Ineke

Yoho

Toen ik vanmiddag in de klas kwam hadden sommige kinderen geknutseld bij de 'overblijf'.
Leerling D kwam naar me toe en zei dat hij een vliegtuig voor Yoho had gemaakt en dat hij er nog een parachute bij zou maken zodat, als het vliegtuig naar beneden zou storten, Yoho de parachute kon gebruiken om zacht te landen.

Plakband, potlood, schaar, papier. Meer had hij niet nodig.
Ja, en een hoop fantasie en ruimtelijk inzicht om zo'n mooi vliegtuig te maken.
En D heeft zoveel fantasie dat hij ook altijd speelt met wat hij gemaakt heeft. Daar is hij heel goed in.

Andere kinderen kunnen daar veel van leren.
Zou er tijd genoeg zijn? Dan zou ik alle kinderen papier, potlood, plakband en schaar geven en 'geïnspireerd door dit vliegtuig van Yoho` iets laten maken.
Als. . . .

Goede reis Yoho!











Ineke

Naamarmbanden

Op mijn tiende verjaardag kreeg ik dit armbandje van mijn oma en opa.
Heb het altijd bewaard, en eigenlijk sinds mijn veertiende niet meer gedragen.
Wat doe je ermee? Ik heb geen dochters die ik er blij mee kan maken, en bovendien zouden mijn dochters geen Ineke heten maar Lena en Luka.
Wat doen andere vrouwen met hun naamarmbandjes van vroeger?
Ik pas deze bovendien ook niet meer, ...ha ha dat is nog een bijkomstigheid.

Nu heb ik een zilversmid gemaild met de vraag of ze het kan verlengen met een iets andere ketting zodat het een mooie zilveren armband wordt.Ja, je weet maar nooit, ben nog een beetje aan het verzinnen hoe ik dat dan zou willen.

Mannen dragen ook van deze armbanden, dat doet me denken aan een verhaal over mijn moeder. Zij had op het fietspad een dikke zilveren armband gevonden, met de naam Adrie erop.
Ze belde de politie dat de armband bij haar lag, mocht iemand er naar vragen.
Mijn moeder houdt wel van sieraden, en ze had duidelijk plannen met dat ding ( ik vond het eigenlijk een lelijk ding... beetje grof mannelijk ).
Toen ik op enig moment bij mijn ouders zag ik dat ze de armband om haar pols had, het viel erg op, mooi gepoetst.
Ik keek eens goed, en wat zag ik tot mijn verbazing? Er stond Philip op de armband.
(zo heet mijn vader, dus de naam was me niet vreemd) 
Ik moet er altijd nog om lachen, vooral met mijn vader.
Mijn moeder vond het heel normaal, ze wilde hem graag dragen en vond het gek een armband te dragen met de naam Adrie. Dus is ze naar de zilversmid gegaan en gevraagd of hij van Adrie Philip kon maken.
Wat zal die man gedacht hebben. . . .

Ineke

Zin in timmeren

Ineke

Rokjesdag

Afgelopen week was het de eerste wat warmere dag.
En ik merkte het direct in de klas.
Maandag hadden de meiden in groep 5 nog gewone winterkleren aan, en dinsdag kwam de omslag:

Een aantal meisjes hadden hele dunne zwierige te korte rokjes aan, zomerse kleurtjes, maar wel met een warme legging. En geen dikke laarzen en geen gewone schoenen, maar zomerse ballerina's.

Daarmee komen veel herinneringen aan mijn kindertijd boven.

Begin maart 1973, ik was bijna 10 jaar. Het was opeens lekker weer, en verheugde me op het aandoen van een zomer rokje de volgende dag.
Het liefst mijn donkerblauwe rokje wat mijn moeder de zomer ervoor had gemaakt. Een rokje wat uit 6 stroken bestond, nette band erop en aan de zijkant een rits en knoop.
Toen ik het aandeed was het veel te kort, helemaal vergeten dat ik gegroeid was.
Ik hield het aan, met kniekousen eronder ( want dat moest van mijn moeder).
Toen ik naar school liep voelde ik dat de stukken onbedekt been langer waren dan me lief was. 
Lekker luchtig op zo'n eerste zonnige lentedag. . . . .

Ik wacht nog even met mijn zomerse rokje, ben niet langer geworden, maar toch . . . .

Ineke

Wijze T

Als je bijna 50 bent dan zijn er heel veel mensen in je leven die jou al héél lang kennen ( en jij hen).

Dat is fijn aan ouder worden. Alhoewel . . . .
Je hebt veel verhalen samen, dat is wat bindt en waardoor je gewoon verder kan ook al zie je elkaar niet meer 3 dagen in de week als collega's.

Ineke

 

Rondje met hondje

Rondje met het hondje. Zonder zon maar wel zonder jas.

En dan overal buitenspelende kinderen. Dat is toch fijn.

Ineke

Lucky

In de pauze buiten op het schoolplein op een bankje. En dan met soms een kleuter of andere leerling die een knuffel komt brengen. Zo kan ik wel een dag op dit schoolplein zitten, in de zon.

En toen thuis, tijdens een snel dutje, dit heerlijke liedje op de radio . De zon heeft zijn best gedaan vandaag, en was moe.

Ineke

Hoe anders?

Vandaag geen inspiratie voor een blogbericht. Vraag me vaak wat of het wel leuk is wat ik schrijf, zoek weer naar een stap verder. Het moet niet alleen bestaan uit klaagzang en verlangen.

Dus niks meer over de auto die goed start maar zolang hij niet warm is steeds afslaat.
Niks meer over moe zijn zijn en zin in lente.
Geen verhalen op mijn blog over mijn twee zonen, genoeg te vertellen maar dat doen we niet.
(hun troep, hun gemopper, hun uitgaan, hun leven, hun keuzes, hun eigenheid, hun humor, hun knuffels)

Dus soms gewoon een foto, zonder tekst.
Soms gewoon een overdenking.
Soms een belevenis met de leerlingen.
Soms een herinnering.
Maar ook inspiratie voor maaksels.

Nu slapen. Want zo moe, maar daar hebben we het niet meer over.

zomer 2012

Ineke

Achter de mist komt de lente

Wachten.
Met de klusclub gaan we vroeg op pad voor een workshop visagie. Hie Ha Hie Ho Hie

Ineke

Kiek op reis

Zaterdag vind ik de leukste dag van de week.
Nog een vrije zondag voor je, winkels open, bloemenmarkt, lapjesmarkt, en nog meer zaterdagse dingen.
Vandaag was zo'n dag.
Eind van de middag kwam M naar mijn kleuterfotoproject 'Kleine Kiek' kijken.
Ze denkt erover om Kleine Kiek en zijn vriendjes in te zetten voor de kleuters in Veghel en omgeving.
Wat zou dat leuk zijn.

Kiek was er ook blij mee.

Hij mocht alvast proeflogeren in Brabant.

Ineke