Priem-behangetje

Zoals beloofd een foto van het gekozen behang gekocht bij Priem in Gent.
Zie mijn blogbericht van vrijdag. 
Het past prachtig in ons huis. Maar waar?
Ik heb er vandaag een paar keer naar gekeken. Hoe oud zou deze rol al zijn?
Het is retro behang geinspireerd op het verre oosten (zei de oude Priem dame).

Design derby en play mobil

In Gent is een design museum. Daar is de design derby. Een expositie waar design van Belgische en Nederlandse kunstenaar samen getoond worden. Werk van 1815 tot 2015.
Het gebouw is al zo prachtig en de voorwerpen die er waren te zien gaven een inspirerend beeld over 200 jaar.
En ja ja...het is echt waar...een groot deel van de voorwerpen herkende ik ...
Natuurlijk van lessen, boeken en tentoonstellingen maar ook gewoon uit mijn leven.

 

Nu ging mijn hart sneller kloppen toen ik zag dat ze iets verzonnen hadden voor de kinderen.

Bij een aantal voorwerpen stonden kleine figuurtjes van play mobil.
Die figuurtjes moesten kinderen prikkelen er goed naar te kijken en zich af te vragen waarom juist deze play mobil figuurtjes geplaatst zijn op die plek.

En klein konijntje naast de fluitketel 'le Lapin' (HEMA ontwerp).
Een kok naast een heel oud olie kookstel.
Een schoolmeisje met rugzakje naast een schooltafeltje.

En nog veel meer.

Deze tentoonstelling wakkerde mijn kunst en cultuurhart weer aan. Dan voel ik de rugzak vol met Kunst en Cultuur educatie ervaringen en de wens deze te kunnen delen met studenten die studeren en in de kunst en cultuureducatie willen gaan werken.
Die rugzak wordt een beetje muf, opgefrist worden, gehusseld.

Dagje studenten begeleiden en 2 dagen groepsleerkracht?

Voorlopig ben ik werkeloos en hoop ik op invalwerk.

Poppenliefde

Hier hoef ik niet veel bij te schrijven.
Stuk voor stuk worden ze bijzonder.
Tweedehands poppen frisgepoetst en mooi aangekleed door mijn moeder met eigen maaksels.
Er zijn er al velen naar kinderen van voedselbank. 
Deze wachten nog op pleegouders.

Priem dames

In Gent heb je een behangwinkel die al 91 jaar bestaat waar 2 zussen en broer behang verkopen.  Uit elke periode hebben ze behang. Veel film en decormakers kopen daar ook hun behang.
B en ik waren vandaag in Gent en bezochten Priem.
Etalages om inspiratie op te doen. Verder geen voorbeelden alleen maar rollen. Dus je moet tegen de dames zeggen wat voor soort behang en welk patroon thema of kleur en dan laten zij jou van alles zien. Daarna gaat broer met de beschrijving ( staat op de rand van de voorbeeld rol) naar één an de magazijnen de juiste rol voor je opzoeken).
Echt geweldig. Pittige tantes, boven de 80..met een gebit waar wat gaten in waren gevallen.
Ik vroeg behang met natuurlijk patroon en groen en lichtblauw.
Er kwam van alles voorbij.
Uiteindelijk 1 rol behang gekocht om in huis ergens een mooi muurtje te maken.Ik bofte vandaag, ze hadden mijn keuze gewoon ergens in een doos in de winkel staan (duurde wel even). B maakt ondertussen een praatje met broer, broer in stofjas was erg tegen computers en pinbetalingen. En geverfde muren dat kon in hun ogen ook echt niet!
Heb nu geen foto van het door ons gekozen behang maar wel foto's van de winkel. Ik maakte ze stiekem en snel met mijn mobiel.
Oh....wat was het daar bijzonder. Ik heb nu al zin in volgend bezoek.
Foto van mijn behangetje volgt!

Waterspiegels

Een fietsritje naar de stad is een stuk leuker met blauwe lucht en overal grote plassen.

Breie, breie, breie

Wat ik altijd leerde van oma en moeder is dat, als het niet goed gaat of je niet tevreden bent over het maaksel, je dan gewoon opnieuw moet beginnen.
Dus uithalen, oprollen en weer opzetten.
Als kind heb ik heel wat bollen wol opgewonden: voor mijn moeder en voor mijn oma.
Zij kocht altijd strengen wol dus werden de strengen om een stoel gehangen en daarna in bolletjes opgewonden.
En dan had ze ze het liefst met een gat erin. Zie foto.
Ik brei weer verder.

Kussenklus

Deze kussenklus ook weer geklaard.
Stoffen lagen op een stapel.
Best lang.
Gewoon te wachten op het moment.
Een moment dat ik mezelf bij de kladden pak en HUP klaar.

Knippen en plakken

Die dame met de groene jurk

Ik breide, speelde, fotografeerde en zag me daar wel zitten op zo'n lekker plekje.
De dame met de groene jurk, ze was er weer.

Uit

Uit. Ik ben even uit.
Niet uit.  Maar ik heb mezelf even uitgezet.
Nou ja, eigenlijk ging ik oeps op uit.
Teveel niet fijne dingen op school en in mijn familie en dus net mijn laatste week niet gehaald.
Want ik ging echt op uit.

Ik schrik altijd bij uit.
Tenminste vroeger vooral.
Dan dacht ik dat ik nooit meer aan zou gaan.
Tegenwoordig begrijp ik mijn uit beter.
Dan weet ik waarom ik uit ging en weet dat ik wel weer aan ga.
Uit is niet fijn. Dat heb je weer iets uit te zoeken en op te lossen en vooral te accepteren dat uit uit is.

Jammergenoeg kan ik deze week niet meer op aan. Dus op school wil ik na vakantie wat uitpraten en dan ook nog kort afscheid van mijn groep nemen.

Want beloofd is beloofd, en de kinderen en ik hebben een afscheid nodig.

Tot aan!

 

Naschrift:

Ik brei, ik slaap,ik denk maar niet teveel, ik solliciteer, ik kijk en rommel in de tuin, ik fiets een rondje, ik geniet van man en zonen, ik zie vriendinnen, ik doe wat aan mijn creatieve tekort, ik kom gewoon een beetje bij. En oh ja ......zo'n zin in zee.......dus pap en mam tot snel!

 

Mijn allerliefste mamma 75

Morgen wordt mijn moeder 75 jaar.
Het klinkt zo oud, maar ze is nog helemaal niet oud...tenminste zo beleef ik het.
Dat ik op mijn leeftijd nog zo mag genieten van dat dat lieve creatieve gekke mens.

Herinneringen aan mijn jeugd heb ik veel.
Zoveel liefde heb ik altijd gevoeld.
En dit gedicht past daar zo goed bij.
Moederliefde, toch?

Kind ineke

Als kind lag ik het liefst in het grote bed van mijn ouders.  Ik herinner me nog dat mijn ouders mij vertelde dat ze een foto hadden gemaakt van hoe ik in hun bed in slaap was gevallen.
5 jaar was ik.
Door me zo te verdiepen in de kinderen op school ben ik veel herinneringen aan het ophalen over mijn eigen kindertijd.
Mijn tijd op school, hoe het thuis was :echt alles schiet door mijn hoofd.
Wat weet een mens nog veel.....

Flip

Mijn vader heet ook Flip.

Amos en Boris

Sinds deze week weten de kinderen in groep 4 dat 19 februari mijn laatste dag in de klas is.
( het was een invalbaan van 6 maanden)
Vandaag sprak ik er kort met de kinderen over.

Leerling J : 'juf, zie ik niet moe uit? ik kan al twee dagen niet slapen omdat ik in bed moet huilen omdat jij weggaat'
Vorige week had ik ze het boek 'Amos en Boris' voorgelezen. Dat vind ik mooiste boek over afscheid, vriendschap en elkaar helpen.



Dus zei ik tegen leerling J : ' Weet je het verhaal van Amos en Boris nog? , die namen afscheid maar vergaten elkaar nooit en kwamen elkaar soms weer tegen".
Leerling J leek gerustgesteld.

Maar toen,...... leerling M:
'Ja maar juf, wij hebben dan 1 juf om nooit te vergeten, maar jij heb 21 leerlingen om nooit te vergeten en als je nieuwe klas krijgt komen er nog meer kinderen bij om nooit te vergeten.......'

Hij had een punt.
Een seconde dacht ik na.....
' lieve schatten, kijk naar me, hoe groot en breed ik ben, hiermee kan ik echt heel veel onthouden '.

Kind M leek gerustgesteld.

Nog 2 weken in deze groep.....

Mijn toren

Mijn lief werkt onder de domtoren op het Domplein. In zijn pauze deden we een bakkie bij een café onder de Dom.
En altijd kijk ik dan even naar boven.
Zoo groot, zo oud, zo stevig.....en altijd weer indrukwekkend.
Dus daarom deze foto.
Prachtig toch?

Op zoek

Zouden er onderbouw leerkrachten zijn die er zo over denken? Daar ben ik naar op zoek.
19 februari is mijn invalbaan afgelopen. Ik ben weer op zoek naar werk.