Uit

Uit. Ik ben even uit.
Niet uit.  Maar ik heb mezelf even uitgezet.
Nou ja, eigenlijk ging ik oeps op uit.
Teveel niet fijne dingen op school en in mijn familie en dus net mijn laatste week niet gehaald.
Want ik ging echt op uit.

Ik schrik altijd bij uit.
Tenminste vroeger vooral.
Dan dacht ik dat ik nooit meer aan zou gaan.
Tegenwoordig begrijp ik mijn uit beter.
Dan weet ik waarom ik uit ging en weet dat ik wel weer aan ga.
Uit is niet fijn. Dat heb je weer iets uit te zoeken en op te lossen en vooral te accepteren dat uit uit is.

Jammergenoeg kan ik deze week niet meer op aan. Dus op school wil ik na vakantie wat uitpraten en dan ook nog kort afscheid van mijn groep nemen.

Want beloofd is beloofd, en de kinderen en ik hebben een afscheid nodig.

Tot aan!

 

Naschrift:

Ik brei, ik slaap,ik denk maar niet teveel, ik solliciteer, ik kijk en rommel in de tuin, ik fiets een rondje, ik geniet van man en zonen, ik zie vriendinnen, ik doe wat aan mijn creatieve tekort, ik kom gewoon een beetje bij. En oh ja ......zo'n zin in zee.......dus pap en mam tot snel!