Wespenzorg

Ze was heel geconcentreerd bezig, je zag aan haar gezichtsuitdrukking dat het een ernstige zaak was.
Een aantal kinderen keken mee, ook met bezorgde uitdrukking op hun gezicht.
'Ineke, ik heb een zieke wesp gevonden en ik denk dat hij bijna dood is'.
Voor haar lag een wesp op zijn rug. Ze had hem op een zacht papiertje gelegd, met een stik paprika.
'hij leeft nog hoor, soms beweegt ie'.
Ik had sterk het idee dat ie al morsdood was en maakte me geen zorgen over de prikkans.

Onverstoord ging ze door, er speelden 20 andere kinderen om haar heen.
Later was ze van plek gewisseld want ze had de wesp, op aanraden van een ander meisje, in een insecten potje gedaan.
'hij heeft een lekker zacht bedje, anders is het te koud'
Ik vroeg was ze aan het doen was.
'ik voer hem met dit stokje suikerwater'.
Naast haar een stralende stagiaire, zelf extreem bang voor wespen, maar deze wesp zag ze wel zitten.
Dus had ze het meisje geholpen met het maken van suikerwater.
Die druppelde dat zachtjes in de mond van de wesp.

Zou de wesp opleven?