In mijn hart

Dit kreeg ik van mijn lieve speciale vriendin Henny Schrijver. Ik heb al eens over haar verteld maar zij was mijn docent beeldende vorming op de Havo en later maakte ik een film over haar en haar werk. Met die film behaalde ik uiteindelijk mijn benoembaarheid als video docent.
Dit is allemaal al lang geleden, maar zij is van grote invloed geweest op de keuzes die ik in mijn leven maakte, en nu nog maak. Echt een inspirerende vrouw met humor.


Ze maakt prachtige schilderijen en woont inmiddels als lange tijd in Denemarken.
www.hennyschrijver.dk

Voor altijd in mijn hart.

2015

Vandaag besefte ik voor het eerst echt het jaartal 2015, ik schreef het boven de sollicitatie brieven die ik maakte.
2015, een vreemd nieuw getal wat dan weer een jaar lang het jaargetal is.
Het getal 2014 heb ik me nooit zo eigen gemaakt. Hoe zou dat komen?
Omdat ik geen werk had en alleen bezig was met mijn studie?
Of geen brieven schreef met een datum erop?
Als beelddenker moet zo'n jaartal tot een soort beeld worden gemaakt.
Klinkt raat ik weet het.
1973 was een grappig jaartal want dat was ook het telefoonnummer van mijn vriendinnetje van toen.
Dus dat jaartal vergeet ik nooit.
En 1976 het jaar dat mijn opa onverwaht overleed.
En 1978 het jaar van de dood van mijn oma
En 1986 het jaar van het overlijden van mijn andere oma
Net als 1985 : het jaar dat ik een relatie met B kreeg.
En 1988 dat ik een vaste baan kreeg.
En 1993 dat ik moeder van J werd.
En 1996 dat ik moeder van K werd.
En 2012 dat ik ontslagen werd.
En 2015 ? het jaar dat ik weer een baan vond?
Dat hoop ik zo.
Och och wat heb ik zin om te werken, zin in kinderen en collega's, zin in structuur.

Ik kreeg van de UWV een bericht of ik al eens had nageacht over een baan als verkeersregelaar.
Nee dat had ik niet, en dat wil ik ook niet!
Ik ga gewoon voor mijn droom:

 Leerkracht worden op een leuke school van een groep jonge kinderen

Ineke

Kerst 1965, beetje laat maar toch

Ik ben dat meisje met dat witte kraagje van angora en de witte balletjes aan de band om haar middel. Ik weet nog hoe zacht ze waren......het jurkje was lichtblauw en natuurlijk zelfgemaakt door mijn moeder.

  Ik kreeg de foto van mijn lieve oom Johan. Hij had er destijds gewoon in zijn schoolmeesters handschrift ' dec,65'  op geschreven....

Een narcis maakt nog geen lente, maar twee. . . . ?

Geen lol zonder..

Zo.
Bijna klaar.
Is het oude jaar.
Tot morgen.

Met witte hoed

'Geniet er van zo vaak het kan'

Morgen na een half jaar weer een dag naar atelier met L. Plannetjes maken voor nieuwe tassen en even uit huis. . . ben het thuis zijn erg zat.
Daarna oliebollen bakken en flink ruimen.
Dat soort dingen hoort voor mij bij oud en nieuw.
Verder doet zo'n avond mij eigenlijk niks, vreemd misschien, maar ik heb het echt nooit leuk of speciaal gevonden.
Na de zomervakantie begint voor mij een altijd een nieuw jaar.
Toch wens ik natuurlijk al mijn trouwe bloglezers een goed nieuw jaar, en ook een fijne avond.
Ik lig er die avond op tijd in en zal op 1 januari blij zijn als de jongens veilig thuis zijn na hun nieuwjaarsfeesten ......

Koosje

Ik begon gewoon te haken en zo ontstond Koosje.
Voor kleine Ella gemaakt.

Wintermiddag

Dagje naar vriendin in Amsterdam.
Albert Cuyp markt, veel koffie en soepje in de Bazar.
In Amsterdam geen sneeuw, slechts waterkoude wind en daarom een koude neus terwijl ik op mijn fietsje fiets. Lekker door Amsterdam.
Thuis kijk ik de kerstboom al naar buiten ( sneu natuurlijk want hij verliest geen naald) en staan er al twee potten met narcisbollen.

 

De foto's zijn niet mooi maar het geeft wel de sfeer
weer van die mooie Bazar.
Let op het bierviltje...
( er staat gewoon mint thee maar de letters)

Kerst in Zeeland

Dagje naar mijn ouders.  Met 15 personen lekker hapjes gehapt.
Natuurlijk even naar zee.

Mooi liedje

Zelf heb ik niet veel met de feestdagen.
Mijn leven is al zo'n feest (echt waar).
Maar de actie van Serious request zorgt er wel voor dat we hier stilstaan bij het doel van dit jaar.
Serious Request zamelt dit jaar geld in voor meisjes en vrouwen die slachtoffer zijn van seksueel geweld in conflictgebieden. Dat ondersteunen wij graag!

Zin in een mooi (kerst)liedje van Ilse de Lang met de Common Linnets?
Klik dan HIER

Fijne feestdagen!

Grijze storm

Vandaag was het zo grijs buiten dat we kaarsje brandden. Ondertussen waaide de wind hard om ons huis.

Project poppenbed

Als student paste ik elke week op twee leuke kinderen, die twee meiden zijn inmiddels volwassen maar zij zijn hele speciale meiden voor mij.
Een van die lieve meiden heeft een dochter gekregen, Ella is inmiddels anderhalf jaar.
Ik zag een foto van haar met een pop en toen wist ik het.

Een tweedehands poppenledikantje, witte verf, stukje dekbed, oud kussen, oude kinderboeken, lijm, naaimachine, een katoenen lapje, wol in de juiste kleurtjes, haaknaald, en nog veel meer.

En juist toen ik in het zwarte gat dreigde te vallen (na mijn afstuderen), begon ik aan het project:
poppenbed

Twee koningen

Woensdag was ik een uurtje in de kleuterklas. Juf A had een tasje met daarin de kerststal van Dick Bruna. We zouden daarmee het kerstverhaal introduceren (openbare school).
A pakte de stal uit de tas en vroeg de kinderen wat het was.

'Een schuur met een ster erop is een kerstschuur met een baby erin'
 
Stuk voor stuk zette A de onderdelen neer. De antwoorden waren afwisselend en verrassend.

'Dat is baby jozef', 'nee die heet jezus'
'Zijn er ook meisjes die vliegen zoals feeën en elfjes?'
'Ze bedoelt engels' 
'engeltjes'.
'De herder past op de schapen'
'Waar zijn de os, de kameel, de geiten? 
'Die zijn nog onderweg'
'De zwarte koning is weg' (er zaten inderdaad maar 2 koningen bij)'
'en waar zijn de koninginnen?'
'één koning heeft ijs mee als cadeau want de baby heeft het altijd warm'
' ja en één koning heeft ook iets mee waar rook uit komt en dat ruikt dan lekker maar ik weet het woord niet'
En zo ging het door, samen maakte we het kerstverhaal met wat variatie. Een aantal kinderen hadden van het verhaal gehoord, maar zoals kleuters zijn: ze verzonnen er van alles bij.
Daarna werden er kerstschuren gemaakt van kartonnen dozen.  
En extra koningen, twee koninginnen, engeltjes.
Van 2 meiden kreeg ik tekeningen van de kerststal, en als je goed kijkt valt er veel te herkennen.

 

 

Zo prachtig vind ik de tekeningen er is zoveel op te zien.
Het kerstverhaal is een verhaal waar je ook op een openbare school aandacht aan kan besteden. De decembermaand is een maand vol tradities die voor iedereen anders zijn. Het is ook een maand met aandacht voor elkaar, bewust zijn van de liefde om je heen en gezelligheid en lichtjes. Kennismaken met verschillende geloven vind ik belangrijk in het onderwijs. Met als doel:respect en waardering voor elkaars geloof.






Ineke

De dame met de groene jurk

Ze sprak luid en duidelijk.
Dat was fijn. Ik ga dat hier natuurlijk niet herhalen.
Maar ik orden, ruim op, solliciteer, rust uit, verzin één en ander, haak wat.

Het was haar opdracht: 'en dan nu genieten'.
En dat lukt.

Ineke

Fotoboek cadeau

 

Dit boek kreeg ik van een hele lieve juf M. Gewoon omdat ik afgestudeerd ben.

Ik was op mijn stage school in Breukelen om onderzoeksgegevens door te nemen en de scriptie te overhandigen .

Natuurlijk heb ik ondertussen nog volop genoten van de kleuters en groep 3.

Bij de kleuters was het kerstverhaal het onderwerp, daarover morgen meer.

Dit boek dus, ik vind het zo speciaal. Het is een foto boek over orde en wanorde. Ik zag direct een leuk fotoproject voor op school. Die juf M had dat echt heel goed voor mij uitgezocht.

    

Op de linkerbladzijde een foto van een situatie, die op de recht bladzijde geheel ordelijk wordt uitgebeeld.

Ik ben er blij mee en ga het zo nog een keer heel goed bekijken.

Ineke

Bloemenmeisje

Van de Sint kreeg ik het o zo gewenste sier popje van porselein gemaakt door Lammers& Lammers.
Ben er zo blij mee.
Het staat te pronken met een bloem er in.
Ja,want het is een vaasje.

Zo heeft ze altijd een andere hoed. . . .

Zwaaiende visjes

Vandaag waren we op de Kerstmarkt in Utrecht, op verschillende plekken in de stad was er een markt met zelfgemaakte producten, zelf gekookte producten, kerstversieringen, vuurtjes, echt van alles.
Een fijne rustige sfeer, in onze mooie stad.

Het was zulk mooi weer. En altijd maar weer die grote Domtoren die al al zoveel december-feestmaanden heeft meegemaakt (vanaf 1254).

Ik koop bijna nooit wat op zo'n markt. Het is misschien raar, maar bij al die zelfgemaakte spullen denk ik altijd; 'dat kan ik zelf ook maken'

Maar het was vandaag de dag van de zwaaiende visjes. Ergens stonden een vader en een zoon, ja dat zag ik, de poontjes te roken.
och och wat zag dat er in de zon en de rook mooi uit.
Ik maakte op verschillende momenten foto's van de zwaaiende staarten en natuurlijk kochten we er 6.

Mijn draai en mijn lurven

Wat doe je na zo'n tweejarige fulltime studie?
De gedachten dat je, als je iets anders doet, je eigenlijk aan de studie moet werken is wel weg.
Maar wat dan.
Ik doe al dagen niks, nou ja, zo voelt het.

• Ik heb de studie-troep opgeruimd, niet alles want ik stopte opeens en deed wat anders.
• Dinsdag avond had ik een huis vol vrienden en vriendinnen van wie ik allemaal mooie cadeautjes en dikke zoenen kreeg. 
• Woensdag bezocht ik een herinneringsdienst van een veel te vroeg overleden vader van mijn studievriendinnetje.
• Donderdag naar Ikea met B
• Tussendoor hing ik op de bank, liep naar boven en beneden en wist niet wat ik zocht
•  Ik bakte voor zoonlief wentelteefjes, want dat was alweer een tijdje geleden.
  
• Vandaag verfde ik een poppenbedje voor mijn surrugaat-kleindochter.
•  Ik keek een kleffe kinderfilm.
•  Ondertussen heb ik nauw contact met mijn  o zo verdrietige studievriendinnetje.

Dit is natuurlijk niet echt interessant voor in een blogbericht, maar ik heb niet meer in huis dan dit.
Natuurlijk ben ik blij dat ik afgestudeerd ben.
Eigenlijk ben ik gewoon op zoek naar mijn draai, maar ook naar mijn lurven.
En als ik die gevonden heb. . . . .

Ineke

Echt waar?

Gezellig dagje met mijn lieve B.
Hier een foto van één van de dingen die we deden
Lekker koffie op een balkonnetje drinken met uitzicht op de Dom. . . .

Of waren we ergens anders?

Ineke

oplossing: AEKI

Zin in schoolkinderen

Afgestudeerd!

Vandaag ben ik afgestudeerd, wat een heerlijk gevoel!!
Met een 7.7 voor mijn afstudeeronderzoek over leesrijpheid bij kinderen voel ik me ook trots.
Langzaam valt de studiedruk van me af.
Er komt ruimte voor creativiteit en nieuwe ideeën.
En natuurlijk zin in een nieuwe baan.

Ik maakte een fotoserie over 'de dame met de groene jurk' die naar de beoordelaars sprak over de bekwaamheden van student Ineke.
Met wat humor natuurlijk.

Wat ga ik genieten........

Ineke

Heerlijke sinterklaas avond

Met man en zonen, nichtje met vriend en met oma.

Klein bericht

Zaterdagavond vieren we Sinterklaas met de kinderen, mijn schoonmoeder J en nichtje M met vriend. Vrij van het studeren kan ik me daar nu echt op richten.
Maandag heb ik op de Pabo mijn eindgesprek dat bereid ik nog voor en daarna is het klaar echt klaar.

Maar het loopt deze week allemaal anders. Mijn studievriendinnetje (24) heeft gister onverwacht haar vader (61)verloren. Wat een verdriet in dat gezin met 4 jonge dochters. Onverwacht kwam het bij mij ook erg binnen, je weet niet wat je onder de leden hebt. Haar vader bleek opeens ernstig ziek en overleed snel. Wij zijn in de vijftig en ik besef dat het leven kwetsbaar is.
Ik heb zelfs op mijn leeftijd mijn beide gezonde ouders nog.
Het leven kan raar lopen. We zouden maandag samen afstuderen.

Woensdagse woensdag

Ik koos een boek uit drie om weer te gaan lezen.Ik liep door mijn Utrecht en kocht wat Sinterklaas cadeautjes. Iedereen klaagde over de kou, maar ik vond het heerlijk.

Super studie sjaal

Hier ben ik weer.
Scriptie af en ingeleverd ter beoordeling. Ik ben er trots op. Leesrijpheid bij kinderen zal altijd mijn onderwerp blijven
Twee jaar en twee maanden bezig geweest met deze hbo studie (pabo) en altijd waren er studieopdrachten die gedaan moesten worden.
Nu is het afwachten op de beoordeling van de scriptie, ondertussen doe ik wat administratieve taken die horen bij het afstuderen.
Het is ook een leeg gevoel, een vrij gevoel, een heerlijk gevoel maar ook spannend.
Afgelopen maanden heb vooral gewerkt aan de afstudeeropdrachten en ik denk dat een ieder die mij zag mij kan inmiddels kan uittekenen met deze grote donker grijze sjaal.

Ik kreeg hem in maart van mijn oudste zoon, en het zo'n prachtige warme grote sjaal.
Hij kocht hem bij Coisa klik voor de website. Het is het bedrijf van Kim van der Wel, de sjaals worden gemaakt van prachtige materialen.
Coisa betekent in het Portugees: ‘iets dat je niet zo goed kunt omschrijven.’ Dat klopt wel.

Ik trek me nog even terug in mijn  Coisa, lekker bijkomen van de drukke studietijd en wachten op de beoordeling.

Ineke