Mijn kleinste vriendinnetje

Al vaak schreef ik op deze blog over mijn bijzondere 'oppaskinderen'.
S net 34, en V bijna 30.
Toen V geboren was ben ik bij hen gaan oppassen naast mijn studie en later naast mijn werk.
Vandaag hadden we een brunch bij ons thuis. Die meiden waren er, natuurlijk hun ouders, mijn lief, en aanhang.
Inmiddels is er een nieuw meisje bij de club. De kleine Ella (dochter van S).

Wat was het genieten vandaag, ookal zien we elkaar niet elke dag,er is zo'n bijzondere band.
Zij voelen voor mij meer als familie dan als vrienden. In deze groep wordt gegild van de lach, ik denk dat de buren altijd weten als zij er zijn...... Maar ook alles wat we meemaken mag er zijn.
Gewoon kunnen zijn wie je bent, zonder oordelen. De maand kennen we elkaar 30 jaar.
Wat klinkt dat lang.
Moeder, 2 dochters, de oppas en de kleine meid: de frisse meiden.
Ik kan er uren over vertellen.......
Vandaag maakte we een leuke fotoserie.





De kleine Ella was blij met al mijn gehaakte knokkels, lapjes, poppen en met al die gebreide poppenkleertjes van mijn moeder die ik (voor verkoop) in een doos bewaar.
Heerlijk zo'n meisje....



Ik vond dat ik deze foto wel mocht plaatsen op mijn blog.

Ineke in 't groen

Dat ik erg van de kleur gruwen houd zal vast duidelijk zijn.
Onze slaapkamer op zolder heeft een grote groene muur. Beetje fris olijfgroen. Onze lakens zijn ook groen.
Ik lig dus altijd in het groen.
Heerlijk.
Manlief maakt het niet uit maar slaapt ook goed in 't groen.
Met uitzicht door 2 grote dakramen naar de lucht.  De sterrenhemel, blauwe lucht met voorbij reizende wolken of neerslag op het dakraam.  En heel soms een wit sneeuwkleed.

Zin in zee

dag zoon

Hij is weer weg, het reizende kind. Het was heerlijk om hem weer even om me (ons) heen te hebben. Hij zag er goed uit en had zin in het vervolg van zijn reis. Er is nu ook een canadees meisje in het spel, met haar gaat hij voorlopig verder op reis. Tot half februari zijn ze in Marokko.
Ze is kunstzinnig en verdient haar geld met animatie filmpjes maken.
Ja echt waar. . . . .een creatieve audiovisuele vriendin, wat een toeval (ik werkte 23 jaar in audiovisuele vorming).


Vandaag kreeg ik deze foto ( met smartphone gemaakt net als ik altijd doe).

Mooi vind ik.
Ze maakt ook nog mooie foto's!  Ben dol op creatieve meiden.
En hij op dit moment ook.

Zou ik over 25 jaar?

Ik maakte wat foto's uit een oud boek met hele leuke illustraties.
Bij deze tekening droomde ik even weg.
Zou ik er later, over 25 jaar, zo bijzitten? In mijn tuintje, B maakt koffie.
Maar...nu nog even niet.

Nu nog even niet

Wat een fijne week, zoonlief weer om ons heen.
Ook broer K genoot ervan.
Dinsdag morgen 04.00 uur zet ik hem op het vliegtuig.
Maar nu nog even niet ;-)

Bij grote uitzondering een een foto waar ik zelf ook op sta . . . .

Dus

Kom maar op

Ookal is het nog winter.
Ookal gaat het nog hagelen, sneeuwen of vriezen.
Kom maar op knoppen en bloemen.
Deze waren al vast begonnen.

Tot volgend jaar

Heb nu alweer zin in mooie foto's, fijne ervaringen en mooie blogberichten maken.

Mini geluk

Ach, ik blijf dol op kleine voorwerpjes.
Daarom kregen al veel mensen van wie ik houd deze week een hangertje met een boel liefde en geluk erin.
Ja....echt waar. Dat werkt!

Echt waar....

Ik zei met Kerst nog tegen mijn moeder: ' Mam ik mis zoon J zo en dat is niet een verdrietig gevoel maar een soort verlangen vervuld met liefde'.
Mijn moeder begreep dat zo goed, en het gesprek ging verder over loslaten, vertrouwen en liefde  voor altijd.
J ( 22) is vanaf maart in Spanje (Alora) en in augustus was hij even thuis. Hij heeft in Spanje een meisje ontmoet waarmee hij 4 januari een maand naar Marokko gaat. Hij leert veel,maakt van alles mee, spreekt inmiddels vloeiend Engels en redelijk Spaans. Kortom, hij gaat goed in de zoektocht van het leven.
Maar toch, hij zit niet naast me op de bank, niet samen koken, bakkie doen.


Vanmorgen om 12.05 uur  

Terwijl mijn zoon K op de bank zat met een vriend.
Werd zoon J door een vriend thuisgebracht...............
Ja,echt waar.

lachen tranen trillen en niet geloven.

Het vliegticket van Malaga naar Agadir was duurder dan reizen via Nederland.
Dus wist hij al 3 weken dat hij vandaag thuis zou komen en een week zou blijven.
Ja en wat nog erger is. . . . .
Zoon K wist ervan, en had niks vertelt....
En vrienden van de jongens wisten het ook.


Ze wilden allemaal de grote verrassing voor ons.

En dat is gelukt.
Wat een cadeau, wat heerlijk..
Heb de gelukskriebels in mijn buik.

Nu slapen en even kijken of hij er lekker bij ligt. hi hi

Mijn moeder en ik

Ik heb ze nog, mijn beide ouders. Daar sta ik dikwijls bij stil. Gewoon samen zijn, naar zee, beetje rommelen, babbelen en lachen. Met mijn moeder aan zee op derde kerstdag ( oh ja,en Pip en B.).

Bekend in Vlissingen? Dan weet je precies waar wij zaten.

1969 viertal

Kerst in Vlissingen

De dijk bij de sluizen had nieuw teer gekregen. Dat hadden ze er gewoon overheen laten lopen. Tijdens dat proces waren er mooie rimpels ontstaan.  Soort olifanten huid.  En af en toe schelpjes en steentje die er aan vast kleefden.

Melkmeisje ter inspiratie

Vanmorgen lag er een klein cadeautje onder de boom wat ik al zo lang op mijn lijstje had staan.

Het 'playmobil' melkmeisje van Vermeer.
Ik ben dol op playmobil, vooral door de mini nagemaakte voorwerpen.
Het bijzonder hiervan is dat ik het als juf kan inzetten met kinderen van alle leeftijden.
Het echte (nou ja,reproductie) schilderij erbij, en praten over Vermeer, de afbeelding, de tijd waarin het geschilderd werd .
En daarna schilderen met de kinderen, verkleden met de kinderen of fotograferen met de kinderen of . . .
Ze leren veel over die tijd, de kunsten,en natuurlijk ook woorden uit die tijd en alles waar ze dan nieuwsgierig naar worden.  Dat zou echt onderdeel van mij leerprograma zijn in onderwijs.
Een keer per week een thematische les die nieuwsgierigheid bij de kinderen oproept waardoor ze gewoon vanzelf van alles leren.
Nog even voor wie het zich niet herinnert:

Medemens

Ookal heb ik niet veel met Kerst, deze weken zijn de laatste weken van het jaar.
Wat een jaar......
Voor onze hele wereldbol een heftig jaar.
Ik keek naar het knoopgala, een muziek voor en door onze verstandelijk beperkte medemens.
Zo'n mooi programma, geen afwijzingen, geen oordelen, nu is nu en vol liefde.

Grote groepen vluchtelingen zijn nu in ons prachtige rijke land.
Gelukkig zijn er veel liefde volle initiatieven.
Daar wil ik aan bijdragen.
Allemaal positiviteit naar de medemens.

Daarom nogmaals dit gedicht, deze prachtige regel.

Rad van fortuin, gaat dat zien!

Woensdag schreef ik over mijn 'oppaskind', tja......zo blijven we dat noemen. Maar inmiddels zijn het volwassen vrouwen waar ik veel van hou.
Ja het zijn er twee. De oudste S heeft een dochter en was woensdag bij mij. De jongste V is theatermaakster, actrice en schrijver.
Vanmiddag zijn we naar haar voorstelling geweest, zij heeft de tekst geschreven.
En wat was het een leuke voorstelling, ik heb genoten.

'Rad van Fortuin' is geproduceerd door theater Bellevue
Karaoke zingende bejaarden, barvrouwen in glitterpak en personages die managementtaal spreken alsof het hun moedertaal is. Rad van Fortuin is een eclectische, poëtische voorstelling over wat een geslaagd leven nu eigenlijk is. Het verhaal gaat over twee jonge vrouwen die het proberen te redden in een selfmade maatschappij. 


Uit een recensie:

Rad van Fortuin is een lunchpauzeproductie van Theater Bellevue in Amsterdam, in de regie van Lard Adrian. Sterk is de tekst van de hand van Vera Ketelaars. Humor, spitsvondigheden en poëtische zinnen wisselen elkaar af. Goed is ook het idee de werkloze Wanda in uitgerekend een karaokebar troost te laten vinden. Een desolate plek waar het vertier bestaat uit het mee-blèren van ouwe hits, de gêne onderdrukt door alcohol.

 Wat ik zo bijzonder vind is dat V, bijna 30 jaar, al zo'n prachtige theatertekst kan schrijven over het leven. 

Echt een aanrader, de voorstelling is nog tot eind december te zien in theater Bellevue in Amsterdam en gaat daarna het land door.

Gaat dat zien!

Rad van Fortuin is een lunchpauzeproductie van Theater Bellevue in Amsterdam, in de regie van Lard Adrian. Sterk is de tekst van de hand van Vera Ketelaars. Humor, spitsvondigheden en poëtische zinnen wisselen elkaar af. Goed is ook het idee de werkloze Wanda in uitgerekend een karaokebar troost te laten vinden. Een desolate plek waar het vertier bestaat uit het mee-blèren van ouwe hits, de gêne onderdrukt door alcohol. - See more at: http://www.theaterkrant.nl/recensie/rad-van-fortuin/#sthash.3WLNKWaH.dpuf

Rad van Fortuin is een lunchpauzeproductie van Theater Bellevue in Amsterdam, in de regie van Lard Adrian. Sterk is de tekst van de hand van Vera Ketelaars. Humor, spitsvondigheden en poëtische zinnen wisselen elkaar af. Goed is ook het idee de werkloze Wanda in uitgerekend een karaokebar troost te laten vinden. Een desolate plek waar het vertier bestaat uit het mee-blèren van ouwe hits, de gêne onderdrukt door alcohol. - See more at: http://www.theaterkrant.nl/recensie/rad-van-fortuin/#sthash.3WLNKWaH.dpuf

Rad van Fortuin is een lunchpauzeproductie van Theater Bellevue in Amsterdam, in de regie van Lard Adrian. Sterk is de tekst van de hand van Vera Ketelaars. Humor, spitsvondigheden en poëtische zinnen wisselen elkaar af. Goed is ook het idee de werkloze Wanda in uitgerekend een karaokebar troost te laten vinden. Een desolate plek waar het vertier bestaat uit het mee-blèren van ouwe hits, de gêne onderdrukt door alcohol. - See more at: http://www.theaterkrant.nl/recensie/rad-van-fortuin/#sthash.3WLNKWaH.dpuf

Rad van Fortuin is een lunchpauzeproductie van Theater Bellevue in Amsterdam, in de regie van Lard Adrian. Sterk is de tekst van de hand van Vera Ketelaars. Humor, spitsvondigheden en poëtische zinnen wisselen elkaar af. Goed is ook het idee de werkloze Wanda in uitgerekend een karaokebar troost te laten vinden. Een desolate plek waar het vertier bestaat uit het mee-blèren van ouwe hits, de gêne onderdrukt door alcohol. - See more at: http://www.theaterkrant.nl/recensie/rad-van-fortuin/#sthash.3WLNKWaH.dpuf

Mijn jongste vriendinnetje

Mijn oppas kind, inmiddels 34 ,was er.
Met haar dochter van 2.5 jaar.
Zo bijzonder.
Ze genoot van mijn gehaakte knokkels en muizen. Sowieso leerde ze allemaal worden die bij mijn huis horen.
'Breinaald, haaknaald, wol, ...., ......
Mijn kleine nieuwe vriendin.

Fris groen nieuw model

Eindelijk weer een tas afgemaakt.
Prototype in fris groen leer wat eigenlijk voor de zomer bedoeld was.
Nu een groter model ontwerpen passend bij dit model. 

Het is erg genieten in het atelier met vriendin L.  In het atelier ben ik bezig met de techniek van de tassen en dan denken ik (bijna) nergens anders meer aan.

Fijn boek

Claudia de Breij heeft een nieuw boek geschreven. Ik ben fan van haar. Ze schrijft mooi,zingt mooi, heeft humor en daar houd ik van.

Het boek gaat over het volwassen leven.  Volwassen zijn en dan zelf uitvinden hoe het leven te leven. 
Ze heeft het advies van wijlen Rene Gude opgevolgd : 'Ga vooral te rade bij anderen'.

Dat heeft ze gedaan.
Heerlijk boek!

Zo'n dag

Zo'n dag in groep 4,
                     in zo'n week tussen Sint en Kerst
                     zo vlak voor de Kerstvakantie
                     terwijl er kinkhoest en waterpakken heerst op school,
                     als het digibord het een halve dag niet doet
                     en het internet er een paar uur uit ligt
                     en je wat meer kortaf bent dan anders 
    
Zo'n dag is pittig
                     zeker als er een kind uit je eigen groep door een ander kind uit je eigen groep te
                     grazen wordt genomen zoals de dader zelf zegt.
                     een ander kind naar me toe komt en zegt dat hij niet goed kan werken omdat er die 
                     ochtend zo op hem gemopperd was thuis

Maar toch verheug ik me weer op volgende week en vind ik het jammer dat dat weer 6 dagen  duurt .

Zeker als je je bedenkt
                     hoe hard ze gewerkt hebben vandaag
                     hoe goed ze elkaar helpen )
                     hoe vaak ze zitten te fluiten en te zingen tijdens het werken (ík zei toch niks juf?')


Onderwijs is om van te houden, als je dat kunt heb je het naar je zin.
Dan vergeet je de vele overuren, het lage salaris  en de werkdruk.

Oh ja, en ik moet nog zoveel leren. . . . .

                    
                           

Achter glas

Dingen in en achter glas vind ik prachtig. Als kind keek ik al graag naar stelen in bloemenvazen, augurken achter glas, vissen en nog veel meer.
Het water of de bolling van het gras verandert de werkelijkheid.
Daarom vandaag met veel plezier, steeds deze worteltjes bekeken.

Kennen jullie deze nog?

Samen creatief

Al jaren wilde ik eens hangers maken met cabochons.
Alleen dat woord al!
Deze week kwam het ervan. Alles besteld en samen met vriendin S proberen.
Ik geloof dat ik het liefst dingen samen doe. Houd van samenwerken, delen, inspireren, betrokkenheid .
De eerste foto's nu op mijn blog.

Pakjes avond

Met man, zoon, schoonmoeder, nichtje en haar vriend vierde ik sinterklaas.
Wat een fijne gedichten en verrassingen voor elkaar.
Kaarsjes aan, het was een knusse bedoening.
Voor oma moesten we wel even bijlichten bij het voorlezen.
Zie hier, oma en kleinzoon.

Sinterklaas

Op school is het sinterklaas feest voorbij.
Wat een spanning voor groep 4......
Sinterklaas ontvangen, speculaas poppen versierd,  gezongen, sinterklaas bingo, gewoon lekker tekenen.
Oh ja, en nog een gezellig gesprekje aan het eind van de ochtend over cadeautjes,  verlang lijstjes, en nog wat sinterklaas klets.
Leerling J zei toen ik hem wat vroeg:
' wij vieren geen sinterklaas want daar geloven wij niet in'

Mijn mond viel even open.
Geen kind reageerde.

Hi Hi

De blije juf

Na een enorme kaakontsteking was ik weer op school.
' wat ruikt de juf lekker ' hoorde ik een kind fluisteren.

Daarom is juf zijn zo fijn.
Hi Hi