Koninginnedag

Koninginnedag, vroeger speelden we kinderspelen op het Oranjeplein in Oost Souburg.
In Utrecht stonden we met andere studenten op de vrijmarkt, meestal in de zon, we kochten en verkochten.
En met man en kinderen gingen we altijd naar de (kinder)vrijmarkt, en dan zochten we onder andere naar mooi speelgoed.

Afgelopen jaren zijn de kinderen 's nachts actief op de Utrechtse vrijmarkt die de avond ervoor al begint.
En wij bezoeken een vrijmarkt ergens in een dorp in de buurt van Utrecht.
Vandaag waren we in Vreeswijk.
Flink wat wit gebloemde kopjes gekocht, en ook een stapel schotels.

De zon scheen, veel oranje geklede mensen, en veel mensen achter kraampjes vol oude troep.
Maar het gaat om wat er tussen ligt: een oude koffer die al in vele werelddelen is geweest, een linkerschoen voor iemand met één been, puzzels van 1000 stukjes, en zoveel meer.
Deze meneer had alle snoeren keurig gerangschikt en opgerold.

Op het kleed ernaast lag allemaal gereedschap in op een rij.
Op de terugweg reden we langs de Prinses Beatrix sluis. Wat een toeval.

Heb niet veel met het koningshuis en heb de ceremoniële dingen vandaag aan me voorbij laten gaan.
Maarde tv stond wel aan, en ik genoot van de zon op tv en de zon in de tuin.
Maar ook van de feestende Nederlanders en alle gasten uit de hele wereld die zich prachtig uitgedost op het feest van de nieuwe koning bevonden.
En dan onze oude koningin, tja. . .  je wordt als koningin geboren, of als koning, en dan krijg je kinderen en dan weet je dat je eerste kind ook koning of koningin zal worden.
Oef. . . . . . wat een taak.

Ineke

Dingen bouwen

Kleuter P eet tegenwoordig ook mee met de eet club.
( al 9 jaar eten we elke woensdagavond samen met buren , om de beurt koken we, en met de jaren is de samenstelling een beetje veranderd)

Gezellig weer zo'n klein mannetje erbij, de andere 5 kinderen zijn allen tussen de 12 en 20 jaar en hebben vaak andere dingen te doen.
Kleine P was jarig, en ik had een wit kratje voor hem gevuld met allerhande rubber onderdelen en chenille draad.
Hij was er blij mee en maakte al snel versieringen voor zijn nieuwe fiets, armbanden en kettingen. En vanmorgen was hij alweer vroeg in de weer met de materialen. 'Dingen bouwen' zoals hij het gister noemde.

Vanmiddag bedacht ik me dat ik ook nog duizenden kleine elastiekjes had en ik maakte weer een bakje voor vriendje P, en koos ook een bos draad uit mijn verzameling plastic draad.
Hij kwam het net ophalen, en was er heel blij mee.

Ik word zelf ook altijd blij van die bakjes met allerhande materialen, lekker met je handen dingen maken zonder dat je weet wat het wordt.
Hoop nog heel veel kinderen uit te dagen en te inspireren, bij de eetvlub, of op een leuke basisschool.

Ineke

Blogzorgen

Bloggen hoort inmiddels bij mijn dagelijkse gewoontes. Ik schrijf het bericht altijd in de avond. Soms kies ik een foto uit mijn bestand, en soms maak ik overdag iets mee ,en maak ik er een foto bij, of soms maak ik een foto en schrijf er iets bij.
Zo groeit het blogbericht meestal overdag al een beetje.
Ik wil geen dag overslaan, raar natuurlijk, maar zo voelt het. En dus elke dag een bericht.
Het is inmiddels al een verzameling met meer dan 500 berichten. Digitale berichten die alleen op mijn blog te lezen zijn (dus niet te printen of tot een boek te maken).

De indeling van mijn blog pas ik soms aan, dat is een beetje gepuzzel, dus ik doe het niet vaak.
Ik zou er nog van alles aan toe willen voegen zoals meer leuke blogs van anderen en nieuwe tassen.
Nu schijn je ook een extra tabblad te kunnen maken, waarachter ik bijvoorbeeld alle tassen kan laten zien die ik maak. Maar het lukt me maar niet zo'n tabblad te maken.

Nu begreep ik bij het lezen van andere blogs (die ik dagelijks volg) dat er van alles gaat veranderen.
Hoe komen ze daar bij? Ik weet van niets! Er gaat iets veranderen voor de volgers.
Ik moet me er dus in verdiepen, maar hoe? En per wanneer? En wat moet ik met 'Bloglovin'
Z u c h t
Maar nu niet, en dat zeg ik elke dag.
Morgen maar eens zoeken waar ik kan vinden wat er gaat veranderen.
Ik geloof dat ik niet zo goed ben in veranderingen, en zeker niet in technische veranderingen.

 Met de groeten van mijn trouwe vrind.
Ineke

Count your blessings

Vandaag was een bijzondere dag.
Een dag waarop ik steeds dacht ; 'count your blessings, tel je zegeningen'

Soms voel je zoveel liefde . . . . .
Jong zijn, oud zijn, ziek zijn, bezorgd zijn, moeder zijn, vriendin zijn, dochter zijn.

En dan is het is het fijn deze paprika's tegen te komen tussen de mooie rode rechte punten, en ze van alle kanten te bekijken. Krom, klein, groot, jong , ziek, oud, raar, lief, alles is goed.
Tel je zegeningen.

Ineke

Ik keek net naar de laatste aflevering van Golden Oldies waarin 40 bejaarden na zes maanden oefenen een bijzonder rock concert uitvoeren in een groot theater. Ontroerend, zoveel verhalen, lief en leed, en toch allemaal krachtig door. Paste precies bij deze dag.

Kuikenjagers

Gister was er stroomstoring, en dat vond de router te ingewikkeld. En dus viel mijn lange bericht over de kuiken jager en de kuikentjes plotseling weg.

Moet je voorstellen, je hoort jonge eendjes piepen en loopt verheugd, tijdens je rondje met het hondje, richting die 8 kleine bolletjes dons.
Maar voor je het weet meldt de kuikenjager zich alweer, hij vliegt over je hoofd, installeert zichzelf steeds op een andere tak, en iedereen weet dat hij zin heeft in zo'n kuiken.

Terwijl ik daar tussen de dieren stond dacht ik na over wat ik eraan kon doen, en of ik er iets aan wilde doen.
De kraai had honger, of misschien had hij in zijn thuisboom een nest vol jonge kraaitjes, en had hij beloofd met een lekker hapje thuis te komen.
Wat een gedoe, ik besloot door te lopen en de natuur zijn gang te laten gaan.
Wat kun je anders?

Vlak bij het bruggetje zat een reiger, keek ook wat hongerig rond, zat heel stil te turen.
Die had zin in kikkers en eendenkuikens.

Vandaag liep ik weer met het hondje, altijd hetzelfde sloot rondje.
Ik hoorde de eendenkuikens, en telde. 1,2,3,4,5,6,7, . . . . . .

òf de kraai, òf de reiger had er één meegenomen naar hongerige familieleden.

Ineke

Morgen weer een dag

Zo klaar voor vandaag.
Morgen weer een dag, een zonnige dag, dat lijkt me fijn.

En dan wil ik zwaaien met mijn blote voeten in de zon.
Ineke

Ode

We hebben een andere auto, onze vertrouwde witte Kangoo is oud en moe.
Het is maar een auto, maar toch, als je bedenkt waar je allemaal met de auto naar toe bent gereden, het voelt altijd als een soort huisje. Het is een hoge auto, veel bagage ruimte, en echt bijna alles past erin.
Echt, die kangoo heeft na 280.000 km best veel van Europa gezien!

Nu hebben we een kleine auto gekocht, veel zuiniger, en minder ruim.
En zo'n laatste week met de oude auto komen al die herinneringen weer voorbij.
Met onze kleine mannetjes op vakantie, zingen in de auto, slapen in de auto (en dan vergeet ik even die strijd achterin de auto).

Met de volgende auto zullen we vooral zonder kinderen rijden,  of soms op en één ergens op te halen of weg te brengen. De Kangoo heeft mij ook naar ongeveer alle scholen in de provincie Utrecht gereden toen ik nog bij Kunst Centraal werkte, alles paste achterin, leskisten, materialen, collega's.
Deze week nog een paar ritjes alleen met de auto, ga ik er echt een feestje van maken. Neem elke rotonde twee keer en zal zo mooi mogelijk zingen.

Morgen het eerste van de laatste ritjes, retour Meppel, op naar de rekentoets (en nu nog even oefenen)

Ineke

Ingewikkelde sommen

Terwijl de Magnolia buiten hele dikke bloemen heeft bestudeer ik een dik rekenboek.
Woensdag heb ik de Rekentoets, en terwijl ik best goed kan rekenen, valt het oefenen me erg tegen.
Vooral het metriek stelsel. Hoeveel milliliter is 64 cm3?
De uitleg klinkt logisch, maar bij het zien van zo'n som raak ik enorm in de war.
Of  0,47 ha = 470 000 dm2, ja echt waar, en het schijnt nog logisch te zijn ook.

Morgen weer een dag, af en toe maar even naar de Magnolia kijken.
Ineke

Gelukkig op school

Ik leef zo klein op school,
Zo binnen de muren,
In het harnas van mijn vel,
Ik hou me stil op school
alles voor me,
Ik ben meer niet dan wel,
Ik doe alsof op school,
alsof ik aanwezig ben,
ze zien me niet op school,
ze zien niet hoe ik echt ben,
‘t komt omdat ik dubbel spel speel.

gedicht door Hannah Holtrop

Dit gedicht las in de dichtbundel : 'Voel je wat ik voel' , een boek met prachtige gedichten voor kinderen (en volwassenen). En toen wist ik weer waarom ik aan deze studie voor leerkracht begonnen ben.
Kinderen verdienen een gelukkige tijd op school, en ik heb enorme zin om daar aan bij te dragen.


Ineke

Buitenfoto

In Utrecht vieren ze dit jaar 300 jaar Vrede van Utrecht.
Daarvoor is door kunstenaar Red Saunders een groot fotodoek gemaakt wat de ondertekening van die vrede voorstelt.
Een enorm project door UCK georganiseerd  met audities, prachtige passende kleding en bijzondere rekwisieten.

Mijn grote zoon werd onverwacht betrokken, en werd op het laatst nog gefotografeerd toen er nog een burger nodig was.  Mooi hé zo'n enorme foto in de buitenlucht.

Hij is alleen te zien al je het weet, vanuit de verte kijkt hij lachend de camera in, dat doet bijna niemand op die foto. 
Het ziet er bijzonder uit, zo'n enorme foto midden een stad met oude gebouwen.
Opletten dus als je door Utrecht loopt.

Ineke

Waarheen?

 

'waarheen?'

'naar de stad'

'wij ook, bloemenmarkt, lapjesmarkt, en een kopje koffie'

'op een terras in de zon?'

'dat lijkt me wel wat, en jullie'?

'naar een rommelmarkt'

'fijne zaterdag!

'jullie ook!'

Ineke

Stil genieten

Terwijl het waaide, en ik in het atelier naaide, scheen de zon door het dakraam, door mijn waterfles.

 

 Zie je de blauwe lucht ?

Op zo'n moment geniet ik van het zien, stil genieten.

Tegelwijsheid

Dit vind ik wel een hele goede nu!
Ineke

Vanzelfsprekend soepeltjes

Als je de natuur bekijkt tijdens een rondje met het hondje of loopje in de tuin dan lijkt het erop alsof de natuur geen 'druk gevoel' kent. Ze groeien, maken knoppen, bloemen, bladeren, en alles volkomen ontspannen. Tenminste dat lijkt het. Wat ik misschien helemaal niet weet is dat de magnolia zich suf heeft gepiekerd toen het maar zo koud bleef en ze niet wist hoe ze er knoppen aan moest krijgen.
Of neem het longkruid, dat kwam steeds boven de grond, en ging kapot door sneeuw en ijs, en moest alle zeilen bijzetten om onder de grond weer nieuwe blaadjes te creëren, en ze weer boven de grond te duwen. Ja, je weet niet wat er in zo'n plant omgaat.

Maar toch, het ziet er allemaal zo ontspannen uit, kleine knopjes worden grote knoppen met een fluwelen hoesje, de bloemen worden dikker, het hoesje (heel zacht, voel maar eens) valt er af, de roze bladeren voelen de frisse lucht en zien de zon en draaien zicht heel langzaam uit.
Allemaal alsof het vanzelfsprekend soepeltjes gaat. Vanzelfsprekend soepeltjes . . . .

Dat klinkt gewoon zo fijn.
Stel je toch voor?
'de studie? och dat gaat vanzelfsprekend soepeltjes', de opvoeding van de jongens? dat gaat zooo vanzelfsprekend soepeltjes!', 'de tuin bijhouden? ach joh, zo ontzettend vanzelfsprekend soepeltjes', en wat te denken van het huishouden. Zoooo soepeltjes

 

Die schoenen, die lopen echt soepeltjes, dat dan weer wel.

Ineke

Ruimen en een pekingeend

Vanmorgen alle troep uit de tuin naar het grof vuil gebracht, incl de trouwe tafel die nu echt door zijn poten zakte.

Manlief gooide hem de container in, en terwijl hij dat deed herinnerde ik me allemaal maaltijden die we gezellig buiten aten aan deze tafel.
De rest van de dag aan mijn studie.
Morgen maar weer wat ruimen.

Ineke

PS
Vanavond kreeg ik van M de buuf een whatsapp dat er een echte eend in ons inieminie vijvertje zat.
Wat hadden wij pret, ze zag natuurlijk de grote plastic eend voor een echte eend aan. HI HA HO
Oeps, toch niet, ze was toch niet gek, kijk maar, hij eet nu alle plantjes op in de tuin van Trudy en Freddy.
Sorry, buuf, je bent zeker niet gek !
Enne die kleine kabouter met dat bruine mutsje liep net langs ons raam. Je moest de groeten hebben. ja ja

Zomerse souplesse

Vandaag was de temperatuur opeens hoog, echt waar.
En de hele dag had ik dit wijsje in mijn hoofd van Neil Young, zo'n fijn vrolijk liedje.

Dus ik ga morgen één van mijn zomerse jurken opzoeken, en een beetje dansen en studeren met zomerse souplesse.

Ineke

Kringloopdagje

Vandaag met manlief naar 2 rommelmarkten, beide achter een kerk.
Daarna met vriendin S een kringloop rondje door de provincie.
Op zoek naar witte kopjes met bloemetjes voor onze verjaardagen.
Het is namelijk nog fijner om naar de kringloop te gaan als je een duidelijk doel hebt.
En wat is nu leuker om alle kopjes met bloemetjes te kopen zodat iedereen op het feest van S, en een week eerder op mijn feest, koffie uit een gezellig kopje kan drinken.

Mijn moeder deed ook gezellig mee en scoorde afgelopen week in Vlissingen 30 kopjes!

Aan het eind van de dag gingen naar een heel fijn plekje in het bos waar we onszelf verwenden. . . .

Krijg steeds meer zin in het feest.
En voor alle feesten die plaatsvinden na 20 juni:
TE HUUR een doos met enorm veel gebloemde kopjes

Ineke

Kijk zelf

Een dag met afspraken en veel bakjes koffie, met vriendin M uit de straat, met vriendin S van de middelbare school, met mijn zoon J weer terug uit Barcelona en met een vriend van 30 jaar geleden.
Dat was fijn en het voelde ook als rijkdom, mensen uit alle delen van je leven die het fijn vinden mij te zien.
Ik was echt nieuwsgierig naar hun leven en verhalen, of hun dag of humeur.

Rond 18.00 uur zat ik op de bank in de zon, en opeens werd de lucht zwart en ging het regenen.
Het licht werd mooi, de druppels die door de zon naar binnen geprojecteerd werden waren zo bijzonder.
Kijk zelf.

 

 

Ineke

Geen woorden

Ineke

Zucht blog

Zin in dingen maken, kopjes koffie, beetje buiten zijn, rommelen, en weer dingen maken.

Er zijn alleen zoveel anders dingen die ik wil en waarvan ik voel dat ze moeten. Denk aan de studieopdrachten, huis opruimen, UWV taken, schoonmaken, in de tuin werken, zorgen om de jongens, klussen, en nog meer.
Volgens mij blog ik hier wel vaker over, dus dat is natuurlijk ook weer niet de bedoeling, dit soort berichten brengt de lezers natuurlijk niets. Klaag-blogs noem ik dat, of zucht-blogs.

Komende 4 weken geen stage, dus tijd voor alles wat  moet en wat ik wil.
Maar bovenaan de lijst staat de studie, want heb zin in een baan in het onderwijs.

Ineke

Dag lieve kinderen, dank jullie wel!

'Ik vind dat je een goede juf wordt'
'Je verzint leuke spelletjes voor dingen die ik moeilijk vind'
Je kan toch mooi tekenen op het bord, want je denkt van niet'
'Ineke je bent zozozo lief zozozo een slimme juf, ik mis je maar ik ben altijd bij je'
De kinderen zijn zo goed in complimenten geven aan elkaar, maar vandaag ook aan mij.
De stage periode in groep 5 is ook achter de rug, na groep 1/2, 4, en 5, start ik na de meivakantie in groep 7 voor de vierde stage periode.
Weer afscheid en weer opnieuw beginnen. Dat hoort er in dit stagejaar allemaal bij.

Ik kreeg ook een enorme beschilderde tak waaraan van ieder kind een briefje.

Zij hebben er wel vertrouwen in zoals je ziet kunt lezen. . . . . .

Ineke

Zing de Lente

Vandaag niks anders dan een liedje, en als je naar dit liedje luistert, en nog een keer, en nog een keer.
Dan komt het lente gevoel vanzelf.
Veel lente plezier, in elk geval met dit lied.

Ineke

Schuttingfoto's

Op fietstocht naar de stad overal bouwputten. Er zijn bouwplannen rond het station die pas rond 2030 klaar zijn. Ik ben net 50 geworden, en als ik naar de stad wil fietsen waarin het nieuwe stationsgebied klaar is dan ben ik dus 67 . . .
Dat is toch raar om aan te denken. Fiets ik dan nog?
Fiets ik dan op een elektrische fiets? Race ik op scootmobiel? Of woon ik helemaal niet meer in Utrecht.
Niemand kan dat nu weten.
Afgelopen week fietste ik langs één van de bouwputten waarlangs een hele lange prachtige schutting.
Met foto's gemaakt door en voor mensen uit de straat.

Kinderen, huisdieren, studenten, ouderen,bomen, planten, echt prachtig.

Ineke

Tasje met taak

Vandaag een klein tasje gemaakt, mooi leger groen, verstelbare band, koortje bovenin en een scarabee eraan.

 

Het is een tasje met een beladen taak ; een flesje chemo gif vervoeren aan het lijf van C.

Het lukt me maar niet er een goede foto van te maken, logisch denk ik.

Ineke 

Verlangen

En zolang ik dat niet durf, gaat er weer een jaar voorbij.

Ineke

Vergeet niet te kijken

Lopend van het strand naar de auto liep ik langs een stoep waarlangs paaltjes gemaakt van beton met grind.
En elk paaltje was anders, begroeid met gelige mosjes.
Elk paaltje anders, elk paaltje prachtig. En daar genoot ik erg van.
Vergeet niet de kijken zeg ik altijd.

 

Dat kijken doe ik mijn hele leven al, het begon bij het oprapen en bewonderen van schelpjes, en dat verwonderen hield nooit op.

Het is iets wat ik heel erg deel met mijn lieve vriendin C , mijn vak vriendin, een bijzondere vriendin.

Zij heeft er een mooi boek over gemaakt: Hoor de zon. een echte aanrader (klik op deze link en bestel!)

Tja, die C, het samen genieten van een geplette schroef, een wolkkonijn of een grote graafmachine.

Hoe bijzonder dat samen verwonderen en vooral ons gedeelde ideaal dat alle kinderen, iedereen dat zou moeten leren.

Tja C, laten we blijven verwonderen waar we ook zijn, en in welke hoedanigheid dan ook.

Kan dat?

Ineke

Rinkel de kinkel

Wind door het huis, frisse wind.
Ik snipverkouden op de bank met koffie en de hond.
Opeens een ontzettend lawaai, r i n k e l  d e  k i n k e l

Ik ren naar boven, en zie het volgende

Een van de mooie kinderwerkstukken van mijn jongens was van de muur gewaaid.

De stukken glas lagen op de trap van boven tot onder, overal in en op en tussen.

Ik keek even naar de tekening van K, hij was 5,5 jaar toen hij dit maakte en helemaal dol op ridders en kastelen. Alweer 12 jaar geleden.

Daarna heb ik eerst rustig mijn koffie opgedronken en toen al het glas opgeruimd.

Ineke

Pip en het Groene Konijn

Hond Pip had al vanaf de eerste dag een haat-liefde verhouding met ons nieuwe groene Paaskonijn.
Echt, het is een lief gezellig konijn, babbelt soms wat, kijkt gezellig rond. Niks mis mee.
Maar sinds zij in de kamer staat houdt Pip het konijn de hele tijd in de gaten, hij verliest haar niet uit het oog.

 

We brachten ze op ooghoogte bij elkaar, een goede ontmoeting leek ons wel wat.
Maar nee, niemand mocht in de buurt van Konijn komen. Echt sneu, Konijn wilde zo graag een leuke vriend, en niet zo'n overdreven beschermend type.
Konijn heeft om een andere kamer gevraagd. Nou ja zeg.

Ineke