Lieveheersbeestje

Mijn lievelings nichtje M stuurde mij zulke mooie foto's van lieveheersbeestjes.  Ze app te dat er 8 bij haar op balkon zaten. Bijna sprong ik.op de fiets om ze bij haar te bewonderen.
Ik mocht haar foto plaatsen.
Dit vind ik zo'n prachtige foto.

Janne en Torre

Soms word je zo geraakt door een liedje. Ik kan nooit uitleggen waarom. Het wil ook niet zeggen dat ik de rest van de muziek van die persoon dan ook mooi vind.
Janne Schra maakte met Torre Florim (van De Staat) de leader muziek van de tv serie Hollands Hoop.
Die serie volg ik ook maar ben er nog steeds niet weg van, ik vind het een beetje een gedoe daar in dat grote huis bij het maisveld.

KLIK en kijk even naar dit kleine mooie liedje van deze twee prachtige mensen.

Mooi hé?

Naar de KB met zijn twee

Vandaag liepen B en ik een rondje naar de KB. Zo noemden wij de kinderboerderij altijd toen de kinderen nog klein waren. Dat was onze geheimtaal als we niet wilden dat de jongens al wisten dat we een bezoekje aan de kinderboerderij overwogen, zij wilden daar namelijk altijd heel graag heen.
Utrecht Lunetten, de wijk waar wij wonen, is de groenste buitenwijk van Utrecht en heeft een grote kinderboerderij.
Vandaag dus een rondje lopen via de KB en genieten van de beesten, want we deden het vroeger immers ook niet alleen voor de kinderen.
Er was een mooie koe die bezig was het hooi buiten het hok op te smullen, maar steeds als ze er met haar neus bovenhing blies ze die hooi weer weg. Dat beest moest natuurlijk ook ademhalen.
Dus ik hielp een beetje en was onder de indruk van de kop van die koe.

Ineke

Huiskamer herinneringen

Soms kom je in een kringloop iets tegen wat je zo weer terug brengt naar de huiskamer in je kindertijd. Ik vond deze:

Als kind was ik ook al een kijken en bekeek ik van alles en speelde ermee. Ik vind ze mooi, mooi van kleur en voor die tijd heel modern om te doen alsof het geborduurd is door er een geborduurde bloemen op te printen ( dat vond ik als kind echt grappig aan deze onderzetters, alsof mijn moeder iedereen voor de gek hield ).
Snel bij mijn ouders checken of ze ze nog herkennen.
B vraagt altijd als ik ergens mee thuis kom: wat ga je ermee doen?
Doen, waarom doen?
Ik wil ze graag steeds even bekijken, en genieten van de oranje bloemetjes (dat zijn namelijk Suzanne met de mooie ogen, een plant waar mijn moeder heel dol op is, en ik ook!) en van de fuchsia's waardoor ik weer direct door-associeer naar het liedje van Ja Zuster Nee Zuster, fuch-fuch-fuchsia.

Het was een thuizig herfstdagje vandaag, met een topmaaltijd: Zuurkool eten met vriendin M onder een dekentje op de bank en dan beetje tè commerciële programma's kijken en daar enorm lol over hebben.
(ja want de mannen bij mij keken immers naar een nogal belangrijke voetbalwedstrijd....duh....)

Ineke

Schoolplatenpret

Ooit ging ik naar een school in Amersfoort om een teamtraining te geven. Tijdens het parkeren zag ik dat de conciërge bezig was een aahangwagen ( in de regen) te vullen met allemaal oude schoolmaterialen waaronder een hele stapelschoolplaten.
Ik mocht ze wel hebben want zij gingen ermee naar het grofvuil....
Toen hadden we nog een Renault kangoo dus zo snel mogelijk heb ik de schoolplaten ingeladen. Ik vond mezelf wel wat hebberig dus ben op een gegeven moment gestopt.
De training ging prima, maar ik had de hele bijeenkomst een soort kriebel in mijn buik.
Ik was zo benieuwd wat ik nou precies had meegenomen.

Het waren er veel en manlief vond dat echt niet alles in huis kon, je moet weten dat ik de grootste aanvoerder ben van spullen in ons huis.........
Dus ik gaf er een aantal weg....

Deze serie zat er ook bij. Drie platen van sprookjes en 3 van spelende dieren.
Vandaag heb ik de Roodkapje plaat een plekje gegeven, en met kaarsje en hertje ervoor is het een mooi herfst plekje gegeven.
Sorry voor de slechte foto's . . . . 

Jammer dat ik niet een heel groot huis heb. . . .

Ineke

Bijkomen en afwachten

Ingeleverd! 

Met mijn eigen groep 3 (eerste klas) op de voorkant. Zie je mij?

Mini huisje

Dit huisje was het allerleukste huisje en ook allerkleinste huisje van het Openlucht museum. Een soort caravan met een schoorsteen. Zo eentje wil ik er wel aan een slootje en naast een perenboom.

Of in de duinen dicht bij de zee

Of middenin een groot bloemenveld. 

Mijn vaders werk

Mijn vader werkte altijd, ik geloof wel 40 jaar, bij van Gend en Loos.
Daarvoor verhuisden we van Alkmaar naar Vlissingen. Hij klom op van de werkvloer tot directeur van een aantal vestigingen in Zeeland.
Hij is daar op een nare manier aan de kant gezet en ging vervroegd met (ongewild) pensioen.
Ik heb of één andere manier een speciaal gevoel bij van Gend en Loos. Mijn vader vertelde altijd over de nieuwe ontwikkelingen. In december zorgen wij er met het hele gezin voor dat alle oud medewerkers (en bij overleden medewerkers de partner) een fijn kerstpakket kregen. Mijn moeder bracht ze met ons rond, en wij mochten aanbellen en het overhandigen.
Mijn vader was goed voor alle medewerkers.
Natuurlijk hadden we allemaal speelgoed van Gend en Loos auto's in huis.
Bij de geboorte van de oudste kleinzoon, mijn zoon J, werkte mijn vader nog en had hij een prachtige metalen van Gend en Loos speelgoed vrachtauto geregeld die hij in het ziekenhuis wiegje bij mijn zoontje legde, dat was zo'n speciaal moment.

Welnu, ik was gister in het Open lucht Museum, daar was ook een grote loods van van Gend en Loos met de verhalen in beeld gebracht, allemaal busjes en vrachtwagens, mooie foto's, en een hele verzameling speelgoed van Gend en Loos wagens.
Het raakte me om daar rond te lopen, zelfs de loods leek op die van mijn vader in Middelburg.
De tijd gaat snel, van Gend en Loos was een bedrijf met een verhaal, en mijn vader heeft daar deel van uitgemaakt.

Klein grapje voor de kenners : in dit museum kozen ze voor dozen van betuwe jam uit Tiel. Je weet wel van Flipje. En mijn vader heet.. Ja echt waar 

Familiedagje

Ken je dat? Dat je met een hele familie in een park loopt en dat je dan uiteindelijk vooral je eigen gezin ziet?

Wandeltakken

Gelukkig kwam ik ze deze herfst nog tegen, een hele club wandeltakken.

Het was me een stel.
En, herken jij ze?

Ineke

Table top herinnering

Afgelopen dagen dacht ik aan een foto project wat ik lang geleden, ik denk in 1997, ontwikkelde met mijn college Th.
Het werd een leskist voor de groepen 7/8 van basisschool. Kinderen leerden landschappen op tafel te maken en fotograferen en later monteerde ze er een portret van zichzelf in met een beeldbewerkingsprogramma.
We oefenden zelf ook veel.

Maar om een lang verhaal kort te maken:  mijn zoon J van toen 4 jaar werd ook geinspireerd door mijn geoefen met het maken van die table top foto's, en hij maakte met lappen, 2 spotjes en kleine appeltjes zomaar deze prachtige foto.
Ik plaats hem nog maar eens op mijn blog.
Het project werd trouwens een enorm succes. Meer dan 10 jaar lang hebben heel veel leeelingen uit de provincie met onze lessen en lesmateriaal de meest mooie foto's gemaakt en bewerkt.

Knapperige knop

Er lag een grote knop onder een plant op een terras. De knop had geen kans gehad te bloeien. Hij voelde zo, tja hoe zeg je dat? Knapperig!

Ineke

Vive la Vie

Vandaag werd het tweede boek van Ingrid van Willenswaard gepresenteerd ( haar blog: Ing-things)
Toen ik op de Havo zat ik Middelburg waren Ingrid en ik vriendinnen. Beide creatief en vol ideeën.
We volgende beide ons eigen pad en zo'n 3 jaar geleden kreeg ik weer contact met haar.
Daar schreef ik over : klik hier
Vandaag kwam haar tweede boek uit, een boek vol ideeën, mooie foto's, inspiratie en teksten met een glimlach.

Het was een appeltaart presentatie. Allemaal lekkere taarten en je kreeg je koffie uit een zelfgekozen kopje wat je daarna mee naar huis mocht nemen. De winkel stond vol dames, ik denk allemaal bloggende dames. Ingrid en ik spraken af snel een kop koffie samen te drinken.
Maar deze periode zeg ik dan altijd: eerst afstuderen.

Na weekend van heel goed werken aan mijn afstudeeronderzoek, was het boek en de presentatie een inspirerende afwisseling. Met als toetje nog even uitwaaien aan 't IJ.

Ineke

Houtspel

Zomaar een etalage. Ik keek mijn ogen uit in deze etalage. Het lag vol met houten vormen die in elkaar pasten en waar meegebouwd kon worden. Mooie vormen van hout waar je mee kunt spelen, bouwen en die dan ook weer prachtige vormen opleveren.
Helaas was de winkel met atelier niet open.

Ineke

Slingerpret

In de aanloop naar mijn onderzoek. wat ik volgende week ga doen op stage school was ik afgelopen maandag ook op school om het door te spreken.
Wat was dat weer heerlijk, kinderen en collega's die blij zijn je weer te zien.
Wat mis ik dat, een team met collega's en kinderen om me heen (gelukkig zie ik een aantal van de allerfijnste oud-collega's van Kunst Centraal nog regelmatig).
Woensdag hield ik het niet meer en appte ik juf A of ik alsjeblieft vrijdagochtend in de kleuterklas mee mocht doen. Na al dat studeren had ik weinig met mijn handen gedaan dus ik stelde ook voor dat ik een klos band, lapjes en mijn naaimachine mee zou nemen. Juf A was blij, bond alles prima en het kwam haar erg goed uit.

De kleuters waren blij en zaten al snel op,naast en tegen me.
Kleuter D vroeg of ik nou al een echte juf was, kleuter Y zei dat in het Ella Bella boek nog geen verhaal was over de verjaardag van Ella Bella, kleuter R zei dat ze nog steeds echt van me hield, kleuter S zei dat ik de liefste juf Ineke was  och, och wat genoot ik.
We verzonnen met de hele klas weer een nieuw verhaal over Ella Bella uit de Lijmpotstraat in Breukelen: Ella Bella was jarig en mocht in de dierenwinkel een nieuw huisdier ophalen, en dat was ditmaal geen olifant (OllieBollie woonde immers bij haar olifantenfamilie in Amerika), ze kreeg een cavia met vlekken en grote oren die kon vliegen, Vliegende Vlekkie.
Na het verhaal verzorgden een aantal kinderen als vanzelfsprekend de illustraties bij het verhaal.Ik werk het verhaal uit, voeg illustraties toe en doe het in de Ella Bella map van de kinderen. 

Dit is Vliegende Vlekkie in zijn hok.

Daarna gingen we een hele lange slinger naaien, iedereen die vlaggetjes wilde knippen mocht dat doen, en ik naaide ze allemaal aan het band.
Twee creatieve jongens zorgden er met een bouwsel van stoeltjes voor dat de slinger niet in de war raakte, meisje S stond de tijd tegen de tafel geleund om op te letten of ik wel recht naaide en de meeste kinderen knipte grote of kleine vlaggetjes.
Helaas heb ik geen mooie foto van de slinger, maar kleuter D zei heel duidelijk in de kring dat ze nu eindelijk een slinger hadden die voor altijd in de klas kon blijven en nooit kapot zou gaan.

Wat een heerlijke ochtend.
Ineke

Blij mee

Een aantal van mijn Instagram foto's heb ik laten afdrukken bij de Hema in formaat 6 X 6 cm. Ze zijn zo prachtig gedrukt! ( en heel betaalbaar).

En, zie jij het?

In een kringloopwinkel kocht ik 'Het tweede fotoboek', een boek uit 1959. Van Th begreep ik dat hij 'Het eerste fotoboek' uit de jaren veertig heeft. Zou er ook een derde fotoboek zijn? en een vierde? en een één-en-vijftigste?
Dit 'tweede foto boek' geeft adviezen met goede voorbeelden, over licht, contrast, compositie etc.
Ik houd heel erg van stillevens en vind de foto op de voorkant van dit boek echt prachtig.
Hier een stilleven van het boek.

En, zie jij het?

Trouw

Wie had dat nou gedacht. Dat wij zo van onze hond zouden gaan houden. De stoere mannen hier knuffelen wat af met onze Pip.
Ze wordt in december 10 jaar.
Vanmorgen zag ik grijze haren op haar neus.  Ook voor haar gaan de jaren tellen. Het is toch wat: dat dat waar je zoveel van houdt met jou ouder wordt.

Na pret

Een zonnige zaterdag achter de rug.
Nog nagenietend van de mooie dagen.
Het was mooi in Drenthe met S. Tijdend het wandelen kletsen en genieten van de natuur. Met onze telefoon in de aanslag om. De mooie dingen vast te leggen.
Gekrulde lage bomen, kevers, schapen keutels, en nog veel meer.
We zongen en lachten.
Hier nog wat beelden.

ah hummmmmm

Cocktailpret

Twee dagen met vriendin S in haar huisje in Schipborg. Prachtig stukje Drenthe.
Werken, studeren, natuur en de rest.
Vandaag deden we de rest: een kringloop winkelrondje.
En wat wij nooit eerder zagen: bakken vol met cocktailvorkjes.
Dus die wilden we ook, voor bij die 100 kopjes, 100 schoteltjes, schalen en theepotten enzo verder. Bij ons te huur voor feesten en partijen met grote groepen.

Wat hadden we pret.
Zouden mensen uit Drenthe dit soort vorkjes allemaal gebruiken?
En wat prik je eraan? En neem je dan voor elk hapje een ander vorkje?
Kan het ook met slagroomsoesjes?
Misschien morgen nog beide een cocktail jurk, muziek van het cocktail trio en dan 's middags tijdens het werken/ studeren een cocktail party?


Ineke