Tas voldoet goed

B kreeg een tas van me en was er blij mee. Ze zijn er weer: frisse nieuwe boodschappentassen van dekzeil (bisonyl).

Wie wordt het

Na het haken is het nog niet zo makkelijk er echt een best van te maken die je goed aankijkt en waar verhalen bij horen.

Zij vinden het te erg

Mijn mannen ja.
Maar ik vind het fijn.

Vakantiegevoel

Sinds jaren heb ik vakantiegevoel in deze voorjaarsvakantie. Niet omdat ik op vakantie ben.
Maar gewoon omdat ik geen ontslagstress heb en ook geen studiedruk, want dat ligt achter me.
Gewoon elke dag dingen doen waar ik zin in heb ( het huishouden wordt dan zelfs leuk) met de zon af en toe om me heen en ook twee zonen thuis waarvan de oudste maandag voor lange tijd naar Spanje vertrekt.
Deze lente bloemen  lachen mede hele dag toe, en ik blijf maar haken . . . .  . .

IJscadeau

Bij het opstaan een cadeau: ijskunst.

Telefoon nummer draaien?

Als ik op een school aan het invallen ben dan heb ik op een USB stick en ook in mijn Dropbox allemaal bestanden staan die ik zou kunnen inzetten in de klas. Digitale prentenboeken, filmpjes, foto's, afbeeldingen van kunst,liedjes etc.
( elke groep heeft tegenwoordig een digitaal schoolbord, als is er wel heel verschil in kwaliteit).
Vrijdag liet ik groep 7 de serie met foto's zien details. De leerlingen moesten raden waarvan het een detail was.
Deze foto kwam ook voorbij, slechts 1 kind herkende dit als een telefoon die ze in een museum had gezien. Toen vroeg een leerling op welke knopjes je dan op moest drukken

Ja toen besefte ik dat de kinderen echt veel jonger waren dan ik.   ja ja   logisch natuurlijk maar toch confronteerde het me.
Dus ik liet andere foto zien:

En ik legde ze uit dat je de hoorn van de telefoon moest nemen, je vinger in het te draaien nummer moest steken en dan de schijf naar rechts moest draaien tot hij niet meer verder kan. Daarna loslaten zodat de schijf weer terug draait en dan kies je het volgende nummer. En zo werk je het hele telefoonnummer af.

Terwijl ik het vertelde wist ik weer hoe het voelde om een telefoonnummer te draaien, maar ik besefte ook dat geen kind in de klas dat wist. Wat een raar moment.

Ik sloot de les af met de opmerking:
deze telefoon is wel heel oud hoor die werden vooral gebruikt toen ik nog niet geboren was  hi  hi  hi
Het maakte de kinderen niets uit, ze waren onder de indruk van 'een telefoonnummer draaien'.

Als mijn oma zei ze

Vandaag groep 7, met daarin een aantal pré pubers. Nieuwsgierig naar mij, lachen met mij, maar ook uitproberen met mij.
Er ontstonden gezellige gesprekjes en 1 leerling vroeg hoe oud ik was. Nu ben ik daar vrij makkelijk in dus ik vertelde dat ik 51 was ( ik zei eerst 52, hoe raar is dat? dat ik dan opeens twijfelen niet meer zeker ben . . . .)

Zegt een heel groot pubermeisje eerlijk: 'goh dat valt wel mee toch, zo oud is mijn oma ook'.
Tja, een aantal kinderen in de groep keken me raar aan, maar de rest had niet eens door hoe raar dat klonk......
Klik HIER als je de blog van Bertiebo wil lezen, zij maakte op school ook iets mee wat haar leeftijd aan ging.

Oh ja: Er is weer een groot aantal ooeievaars in het land, uit een warmer land gevlogen. Misschien een beetje optimistisch want het is nog helemaal geen lekker weer.

Diploma uitreiking

Vandaag kreeg ik mijn diploma en daar waren mijn ouders, mijn zonen, vriendin, en manlief bij.
Ik las deze tekst voor ( heb er wat namen en persoonlijke bedankjes uitgehaald).

Gelukkig had ik een klein doosje, een doosje waar ik soms een briefje in deed waarop ik dingen schreef die ik nog wilde doen, wilde leren, of wilde verzinnen. Grote dingen, kleine dingen.
Soms keek ik in het doosje, las alle plannetjes en voerde er eentje uit. Zo deed ik in 2010 en 2011 een opleiding voor tassen maker en leerbewerker. Op dat briefje stond ‘een echt ambacht leren’.
Ondertussen werkte ik bij Kunst centraal en had de baan van mijn leven, ontwikkelde veel projecten, begeleidde leerkrachten en gaf trainingen aan teams waarin audiovisuele vorming vanuit mijn kunstvak audiovisuele vorming het hoofddoel was.
 In 2012 werden alle vak consulenten ontslagen en na 23 jaar gewerkt te hebben keek ik met hele andere ogen naar het doosje, het doosje met plannen.
Kleuterjuf stond op een briefje en
Beelddenken in het onderwijs op de kaart zetten en
Tassen van Jonker oprichten en
als zzp’er creatief denken de school in blijven brengen
Een maand na mijn ontslag begon ik vol goede moed aan de Vonds-topleiding.
Ik kon steeds meer afstand nemen van mijn oude werk en wende aan het studeren, stage lopen.
Alles leek langzaam op zijn plaats te vallen.
Gelukkig sluiten dat waar ik goed was en dat wat ik aan het leren was goed op elkaar aan.
Ik heb een aantal opdrachten en stageperiodes kunnen vrijstellen waardoor ik leerde wat ik te leren had om een goede leerkracht te worden. Stap voor stap volgde ik de opleiding en vulde mijn rugzak met nog meer kennis en ervaring.
Creativiteit en kunst zijn ontzettend belangrijk en een voorwaarde voor een gezonde ontwikkeling van het lerende kind, door ze te laten bouwen aan hun creatieve hersenen leren ze flexibel in het leven staan. Er wordt in de maatschappij voortdurend geïnnoveerd, dat vraagt veel creativiteit, en dat kun je oefenen en leren op school.
In de eerste 7 jaar van het leven maakt een kind fases door, ze doen dat op hun eigen tempo maar de volgorde ligt vast.  Dat is waar ik me in mijn afstudeeropdracht in verdiept heb. Wanneer een kind in de fase is dat hij in staat is letters niet alleen maar ruimtelijk te zien maar het kan vertalen naar het platte vlak, dan kan er gelezen en geschreven worden en zal dat in korte tijd geleerd zijn.
Voordat ze echt ‘klaar zijn’ om te leren lezen is een kind nog beelddenker en zullen de meeste rond hun zesde jaar langzaam veranderen in begripsdenkers.
Ik wil me inzetten voor de mijns inziens belangrijkste periode van een kind, de eerste drie schooljaren. Ervoor zorgen dat kleuters de overgang van beelddenker naar begripsdenker op eigen moment kunnen maken zonder dat dat proces verstoord wordt door veel verplichtte cognitieve onderdelen die aangeboden worden.
Er kunnen wat kaartjes uit mijn doosje, kleuterjuf worden, beelddenken op de kaart zetten en creativiteit de school in blijven brengen. Ik heb ze samengevoegd en dat is waar ik als leerkracht voor sta. Met als grote inspiratoren Ewald Vervaet, Sieneke Goorhuis en de Davis methode.

Voor de mensen dat denken dat het schoolplein ingezet wordt om de grove motoriek te stimuleren: Er was een mier dood, 5 kleuters hadden een zandheuveltje gemaakt, de dode mier lag daar rustig bovenop. Maar, zo zeiden ze, een begrafenis is nooit in je eentje, dus we halen er nu hun familie bij en als die er zijn komen er gezangen. Ineke wil je dan even weggaan, je bent zo groot. Wat ik zag waren 50 friemelende vingers om al die wegrennende mieren betrokken te houden bij de begrafenis. Eén kleuter begon al te zingen.

 Voor deze ene keer een foto van mezelf op mijn blog, dat was het moment.

 

Knokkels

Overdag vaak een groep kleuters en 's avonds weer gewoon beetje haken.
Zo ontstaat er van alles.
Na Koosje kwamen deze knokkels.
Poppen die je makkelijk kan vastpakken .
Het is een rare familie geworden.

Morgen is dan eindelijk de diploma uitreiking. Ik houd een praatje. Het mooie aan dat soort dingen is dat zo'n tekst gewoon ontstaat. Je loopt er mee en schrijft soms wat op. Eigenlijk kijk je terug om.weer vooruit te kunnen kijken.  Wat er ook bijhoort voor mij is alle teksten lezen die ik van die geweldige groep collega's kreeg na het grote ontslag. Daar ben ik nu mee bezig. Morgen mijn praatje op mijn blog.

.

Flip en Kaatje

Vier dagen in de week ben ik invaller in verschillende kleutergroepen.
Veel verschillende kinderen, veel verschillende namen, veel verschillende visies, veel verschillende leerkrachten en verschillende scholen.
Toch is het fijn, ik leer veel en krijg zelfs weleens te horen dat men ook van mij heeft geleerd.
Nu heb ik geen studie huiswerk meer als ik thuis ben (natuurlijk wel huishouden, maar dat doe ik tussendoor, op mijn manier. . . . . ).
Dus ben ik weer aan het verzinnen, creëren.
Ik haak knokkels, maar daarover later meer.
Ik maak een serie nieuwe boodschappentassen van bisonyl.
En, sinds woensdag heb ik 2 nieuwe vriendjes.

Flip de haas en Kaatje varken.
Zaten in mijn karretje en leken beste vrienden dus mochten ze mee naar huis.
Ze gaan in de toekomst met mij mee naar de kleuters, als ze zich een beetje gedragen tenminste.
Ik fotografeer hun avonturen om aan de kleuters te laten zien en erover te vertellen.
Heerlijk, weer fijn verzinnen voor kleuters!
Er zijn kleutergroepen waar de poppen in de klas niet praten, niet ondeugend zijn en er weinig fantasie is in interactie met de kleuters.
Kaatje en Flip gaan daar verandering in brengen.

Wordt vervolgd.

Flat pret

We maakten een flat, morgen wordt hij nog hoger.

Klei pret

In alle kleuter groepen waar ik inval staat een emmer klei. Meestal met rode klei.
Op de school waar ik vandaag inviel was er om te kleien alleen klei en houten rollers en een paar kleimesjes.
Deze kinderen maakten fantastische dieren van klei.
Op scholen waar ook plastic voetjes oortjes en oogjes bij de klei gebruikt kunnen worden zijn de kleuters snel klaar met kleien en maken ze meestal monsters met plastic ogen, voeten, oren, etc.

Als ik mocht kiezen dan gaf ik ze gewoon klei met wat rollers en mesjes.
Kijk maar:
Een slang en een poes die bovenop de krokodil is gaan zitten. Stoere poes zei de kleuter.

Kleurig winterbos

Mozaïek dromen

In Drenthe waren we in een heel mooi huisje. Met een prachtig uitzicht en heel fijn ingericht.
Echt met liefde verbouwd en mooi gemaakt.

Het was de tweede keer dat ik een weekend in dit huis was, de eerste keer met de vriendin S van wie dat huisje nu tijdelijk is, en dit weekend met man B.
In de badkamer heeft iemand speciaal voor de eigenaar prachtig mozaïek gemaakt. Rondom kun je zien waar de bouwer en eigenaar van het huis gewoond heeft, in welke steden of streken.

 Utrecht dicht bij de Domtoren.

 

 

De laatste afbeelding laat het huis op de 'berg' in Drenthe zien en het rode huisje staat er ook nog naast, daar werd in gewoond tijdens de bouw van het grotere huis.

Ach, misschien niet geheel duidelijke voor iedereen, maar ik vind die mozaïek plateaus zo prachtig gemaakt. Kon ik dat maar maken, ik heb nog veel te leren . . . . .

Ineke

Naar het noorden

Wij zijn in Drenthe in een huisje.
Heerlijk. Bijkomen van al.die verschillende kleuters van deze week.

Hoera het is vandaag!

Er lag een boek.
En dat lag open op deze bladzijde.
Ik vond het zo'n mooie tekst.

Het boek waarin deze, en nog meer mooie teksten te lezen zijn :

Dat boek ik op mijn verlanglijstje.

Tweeling pret

Vandaag had ik in een kleuterklas een tweeling: V en V.
V kwam na binnenkomst direct naar me toe en fluisterde in mijn oor: 'ik vertel het alleen aan de juffen en jij bent nu ook mijn juf maar ik ben heel erg op iemand verliefd en dat is O, en als je O dus opeens weg ziet rennen dan is dat omdat hij denkt dat ik hem een kusje ga geven'
Oké V fijn dat je me dat hebt verteld.
Zus V gaf me aan het eind van de dag een tekening : 'dit ben jij zie je'

Ze had het zo knap gedaan, voor een kleuter. Ze had zo goed naar me gekeken. 
Zo zag ik er vandaag dus echt uit.

Wat een stel zeg die V en V, je maakt wat mee als invaljuf.

Morgen weer een andere groep, andere school.

Een narcis brengt nog geen. . . .

Vandaag voelde ik het echt. Ik hoorde het ook. En ik zag het ook (een klein beetje dan).
Lente