Beesten van Deelder

Bij mijn oma was ik graag en daar zag ik regelmatig Tante Cor uit Rotterdam.
Een opvallende dame met een sterk Rotterdams accent en met een piepklein hondje.
Zij sprak met mijn oma dan ook veel over de oorlog en het leed dat hen was aangedaan. Haar man had de oorlog niet overleefd.
Haar zoon was Jules Deelder. Ze sprak vol trots over hem destijds.
Natuurlijk is tante Cor allang overleden.
Maar Jules Deelder kent iedereen, ook een echte Rotterdammer en altijd actief in de kunstscene.
Natuurlijk bekeek ik in de Kunsthal (Rotterdam) ook zijn beeldend werk.
Hij heeft een serie beesten gemaakt van piepkleine plastic onderdelen.
(hij is ook een heuse verzamelaar)
Wat vond ik ze mooi. En vooral ook leuk.
Ik kan me voorstellen dat je er een mooie fotoserie van maakt met een kinderverhaal erbij.
Misschien een idee voor Jules?

Bakeliet wie kent het niet

In de kunsthal is een overzichtstentoonstelling over bakeliet.
Een van de eerste materialen(begin 1900) die zich lieten persen voordat het felgekleurde plastic/kunststof op de markt kwam.
Ik vind bakeliet erg mooi en heb er een aantal voorwerpen van in huis.
Toen we gister al deze voorwerpen zagen besloten we het allemaal maar eens op te zoeken en mooi uit te stallen. 

Mistig Rotterdam

Vandaag met manlief fietsen door Rotterdam. Auto parkeren Maaskade, fietsen over de Willembrug en je bent overal dichtbij.
De eerste paar uur was het zoooo mistig dat ik de mobiel nodig had om te kijken waar ik was.
Morgen over de tentoonstellingen die we zagen.

Met zoonlief naar de Cuyp

Met mijn zoon even naar de Albert Cuyp markt in Amsterdam.
Kijk, op een gegeven moment zijn zonen op de leeftijd dat ze dat ook gezellig vinden.
Dus rustig lopen, beetje kijken, kibbeling eten bij vriendin H die op Cuyp woont.
Met grote stroopwafel (er gaat veel in zo'n jongen van 20) bleven we verbaasd staan bij deze push up onderbroek.
Het moet niet gekker worden toch?
Natuurlijk kocht ik nog een mooi stofje voor een serie Mollaby's.
Grijze fleece met witte sterren.
Ondanks mijn werkeloosheid voelt deze week toch als vakantie.

Leren met vreugde

Dus ik zou zeggen dat wat met vreugde geleerd wordt beklijft. 

De dame kijkt rond

De dame met de groene jurk denkt veel na deze december weken. Voor haar weken van gezelligheid, lichtjes, warm bed en meer bewust van de wereld.
Ze ziet de wereld deze maand graag met overal lichtjes die alles en iedereen verwarmen. Wie en waar op de wereld maakt niet uit.
Die dame probeert zich daarvoor in te zetten en haar levensfase maakt dat ze loslaat en kiest.
Daarom zit ze graag boven op dit vredig tafereeltje en kijkt ze rond door haar leven.
Gewoon vooruit en met de liefde van de jaren die voorbij zijn in haar hart.
Zo gaat dat.
Die dame komt er wel.

Engels babbelen en schilderen

Samen gingen ze schilderen. Het ene meisje links is tweetalig (Engels NL) en het andere meisje leek daar ook zin in te hebben.
Samen babbelden ze er op los. Totaal niet bezig met de groep om hen heen.
En ze maakten ook nog een prachtig schilderij.
Kleuters? heerlijk

Echt vrolijk pre-kerstfeest

Samen boerenkool eten met mijn vriendin, haar dochters(18,21), mijn man en mijn jongste zoon(20).
Kleine cadeautjes voor elkaar.
Wat hebben we gelachen en wat kan ik dan gewoon mezelf zijn.
Met zijn allen dansen en zingen op 'als je van beren leren kan' uit Junglebook.
Zoveel betrokkenheid en liefde samen.
Ik lach vannacht nog effe door.

Midwinterzonnewende

https://youtu.be/bOpExod4r2Y

Dit korte filmpje is zo prachtig.
Het is eigenlijk lente achtig.
Hi Hi
En dat op de kortste dag van het jaar.
Ook wel midwinterzonnewende genaamd.
De dagen die wij lichter maken met lichtjes in bomen en kerstkransen aan deuren (die symboliseren de zon).
Dit lichtjes feest is wat men oorspronkelijk vierden vanaf 21 december.
Dat feest zou helpen om de zon te laten groeien. De dagen worden weer langer en dat werd gevoerd. Dit was voordat het christelijke kerstfeest aan deze dagen werd geplakt.
Ik vier liever dat lichtjes feest.

Maar het filmpje, het heet Piper. Ik hoop dat het jullie lukt even te kijken. Duurt maar 7 minuten.
De kleuters vinden het weer geweldig vandaag .

Liefdevol leven

Al vele malen schreef ik er een blog over.
De band met mijn 'oppasmeiden'.
Toen ik student was was er op mijn stage instelling een hoogzwangere collega met een verlegen dochtertje van 5.
Ik maakte makkelijk contact met haar en zo kwam het ervan dat ik de oppas werd van S. en baby V.
Een paar dagdelen per week en ook soms in het weekend.
Ik ging echt bij het fijne gezin horen.
Ik kon altijd bij hen terecht en ik was er ook voor hen.
De kinderen werden groot,oppassen hield op. Uiteindelijk kreeg ik zelf kinderen.
De meiden hebben paar keer op mijn jongens gepast en het contact is altijd fijn en bijzonder gebleven.
Nu heeft S. een dochter van 3 en is ze zwanger. Wat geniet ik daarvan.
Ik ervaar een soort van oma gevoel. Net als ik eerder kon oefenen in het verzorgen en omgaan van kinderen toen zij zo klein waren. En van de ouders van S. zie ik hoe zij grootouders zijn.
Bij hun heb ik ook meegemaakt hoe het was dat hun ouders oud werden en stierven.
Is dit nog te snappen?
Het zijn een soort (halve)generaties die na elkaar komen.
Ookal zie ik ze niet bij regelmaat, er is contact en voor mij is het een band voor altijd.
En ik weet ook zeker dat we nog van alles gaan meemaken samen.
Zou ik ooit oma worden?
Hoe ga ik mijn ouders verliezen?
Enzovoorts

Dit voelt als familie, liefdevolle band voor altijd.
Daar ben ik mee bezig deze periode. Wat ik aan liefde allemaal heb opgebouwd om me heen. Wat ik me rijk voel daarmee.
En ik voel dat ook mijn jongens dit meebeleven. Je leeft je kinderen het liefdevolle leven zo goed mogelijk voor.
Zo heb ik het ook van mijn ouders geleerd.

Vandaag bracht ik bij kleine E. 4 zelfgemaakte rokjes. Tussen het Mollaby's naaien roetste ik ook wat rokjes in elkaar.
Wat was ze er blij mee! Zo leuk.
En wat was het fijn met haar en haar moeder S. koffie te drinken.

Gozleme

Gister ging ik met vriendin H naar de markthal in Rotterdam. Dat stond nog op onze to do list en hebben we dus nog in 2016 weg kunnen strepen.
Eigenlijk vonden we het tegenvallen.
Veel foto's van gezien natuurlijk en dan ziet het er zeer indrukwekkend uit.
Het plafond is ook prachtig hoor maar dat is het dan ook.
Ontzettend dure winkels zijn er. Allemaal luxe delicatessen en plekken waar je wat kan eten. En het was ook helemaal niet druk. Veel wachtende verkopers.
We begrepen van een bloemenwinkel daar dat het niet meer zo goed loopt in de markthal.
Van vriendin H begreep ik dat de foodhallen in Amsterdam altijd enorm druk zijn. Hoe kan dat nou?
Ik houd geloof ik meer van de Albert Cuyp of Dappermarkt. Of van een wekelijkse Rotterdamse markt.
Ik denk ook dat mensen niet perse meer terugkomen als ze het een keer gezien hebben.
Maar goed.
We aten er wat.
En dat was zo ontzettend vers en heerlijk gemaakt. Een Gozleme:
dat is een flinterdunne pannenkoek waarin feta, spinazie, maïs, uien en stukjes kip zijn gevouwen.  Dat pakketje bakte hij in platte pan in beetje olie.
Vandaag besloot ik precies hetzelfde gerecht te maken.
Met Yufka (dat zijn kant en klare flinterdunne turkse pannenkoekjes) en dezelfde vulling smaakte ze echt hetzelfde.
Wat hebben we lekker (gezond) gegeten.

Restjes Mollaby stof

Zak restjes stof meegenomen en tegen 14 kleuters gezegd dat ze de stof mochten gebruiken om een kerstboom te plakken.
Her ging vanzelf. De kinderen gingen knippen en plakken. Ze 2isselde elkaar af. Het werd een echt groepswerk waar iedereen aan mee had geplakt en er geen ingetogen woord viel.
Heerlijk kleuters.

Zoon zegt

Omdat het hele huis deze periode bol staat van creativiteit.
En er ,zeg maar, overal ideeën liggen.
En ik continue met handen bezig ben.
Deed zoon K de volgende suggestie:

' hé  Ien moet jij niet aan de anticreativa?'

Pret om pup

Vandaag op bezoek bij vriendin-juf.
Ze had 3 mollaby's besteld en dat was een goede reden ze persoonlijk te bezorgen en bij te praten.
De 13 weken oude pup Coda was blij met een Mollaby flyer.
Hap hap hap
En nu maar hopen dat hij de mollaby's niet ontdekt.

Vrij borduren

Tussendoor borduur ik.
Geen kruissteekjes met dunne naald.
Geen merklap volgens patroon.
Noem het vrijborduren.
Dikke naald.
Gewoon katoen.
En rest karton van oude dozen.

Kerstboom met eigenheid

Manlief is dol op een kerstboom.
Ook dit jaar zou hij er een kopen. Ik had graag een klein boompje (ik zou een leuke houten boom of dikke takken ook goed vinden om kerstversiering in te hangen namelijk).
Dus dit jaar kwam manlief met een klein boompje binnen.
We zagen het al gelijk, zoonlief en ik: ook dit jaar weer een zielig boompje,een boompje wat niemand kiest.
Een beetje scheef en ongelijk.
Boom staat nu te pronken in de kamer. Zoals altijd met lichtjes en vogeltjes (doen we al 31 jaar).

Zo'n boom hoort er toch ook bij zegt manlief net? Stel je voor dat hij alleen was overgebleven. 

Een heuse kerstgedachte toch?

Geen handelaar

Raar hoor. Atelierverkoop aan huis.
Alles bij elkaar gezocht, geordend en uitgestald. Prijzen bedacht . Vooral materiaal kosten(anders geen lage prijzen).
Rond 13.00 uur kwam er 1 iemand en later nog een paar mensen uit de wijk.
Gelukkig werd er wel wat gekocht.
Ik ben niet dol op zo'n verkoop.
(Manlief:' waarom doe het het dan'? )....
Gewoon om al mijn maaksels onder de aandacht te brengen en wat inkomsten te hebben in deze periode zonder inkomen.
Ik vind het eng . Mensen die je spullen bekijken en het mooi vinden (of niet ). ik vind het zelf echt mooi en weet ook altijd nog wanneer ik het maakte.
Ik zat ondertussen te haken of rommelen.
Ben geen verkoper. Hi Hi
Ik zou liever even weg gaan en dan manlief de middag verder te laten doen.
Een paar jaar geleden stond ik regelmatig op  kunstmarkten. .....
Vroeg op, tafel huren,spullen uitstallen, meestal koud weer. En dan mensen die gewoon langslopen en je aankijken.
Of mensen die zeggen dat je prachtig werk maakt. Dank je wel zeg ik dan beleefd.
Maar wat doe ik zelf als klant?
Als ik langs kramen loop kijk ik beetje nonchalant naar al het werk op de kramen. Als er geen andere klanten staan dan vind ik het eng om te kijken en niks te kopen.
Dat soort gevoel had ik vandaag ook.
Moet me inhoud om niet te zeggen:'vind je het wel echt mooi?' anders niet kopen hoor...

De dag is voorbij.
Had wat afzeggingen en kreeg eind van de dag nog aantal reacties via Facebook van mensen die nog interesse hebben in iets.
Die komen nog even. 

Nou, morgen weer gewoon Mollaby's afnaaien want er zijn wat bestellingen.

Precies!

Zo gaat dat in mijn hoofd.
Altijd verzinnen en bedenken.
Mijn handen helpen uitvoeren.
Maar de meeste ideeën en gedachten blijven ik mijn hoofd.
Als beelden.

Woensdags woensdag

' juf sinds ik vijf ben kan ik ook vervelend zijn, daarom,'

En later,

' zit je blokfluit weer in je tas?'

En

'Mag ik op je schoot als je zingt ?'

En

' tik! de juf is 'm'

En dan s middags lekker naaien.

Atelier opruiming

Sinterklaas voorbij?
Nog op zoek naar kerst cadeautjes ?
Ik houd opruiming want mijn atelier is te vol.
Grote en kleine zelfgemaakte dingen voor fijne prijzen.
Armbanden van leer, OV hoesjes van leer, onderzetters van dik vilt, kerstversiering, gehaakte beesten, gehaakte bloemenslingertjes, leren beursjes, prototypen tassen, en nog veel meer. Oh ja ,natuurlijk ook Mollaby's te koop.
Zaterdag 10 december van 13.00 to 17.00.
Betuwe 53 utrecht

Zonnig zeeland

Yeahhh ik was er weer. En alweer een zonnig Zeeland.Genieten bij en van mijn ouders.
Lopen over het Nollestrand in Vlissingen, luisteren naar de tonen van het windorgel, overal schaduwen en koffers in de zon op terras maar wel met muts en jas.

Merelpret

Mijn ouders hebben een hele bijzondere merel in de tuin. Al twee jaar woont hij in de buurt van het huis van mijn ouders.
Hij is in zijn eerste jaar door kat gepakt en veel veren verloren. Toen kwamen er een paar witte veren.
Later ging hij in de rui en kreeg hij nog meer witte veren. Dit voorjaar kreeg hij een nest,maar gewoon met zwarte mereltjes.
En....dit is echt waar kijk maar naar de foto's!