Full house

Vijf volwassenen en 2 honden dat noemen we full house.
Niet zomaar volwassenen maar een vader een moeder , hun twee zonen en een schoondochter.
Dat klinkt anders en dat is het ook.
De zonen blijven de kinderen, en broers.
Dus gedrag en patronen komen terug.
Van ons allemaal. Ik zeur soms teveel,  zoon vraagt mij veel aandacht voor medische klachten en ze pakken oude grappen en grollen weer op.
Schoondochter geniet enorm, maar door de taalbarrière is ze soms onzeker als ze ons hoort praten in Nederlands en we verheffen onze stem.
Gelukkig spreken we veel Engels .
De honden zijn vriendinnen, ze spelen regelmatig slapen veel op rug en plekkie.
Eigenlijk worden zij als kleine kinderen behandeld.

Ik ben nog veel thuis (nog 1 week dan gips eraf). Ik zie hoe de zonen genieten van elkaar, hoe goed mijn zoon en schoondochter het samen hebben, hoe goed mijn zoon bezig is met zijn bedrijf , hoe geconcentreerd mijn schoondochter bezig is met het maken van mooie animaties voor haar opdrachtgevers.
Dat is genieten voor een moeder.
Kinderen worden volwassenen maar het blijven mijn kinderen.
En de schoondochter?
Die is zo leuk, daar hebben we zo'n plezier mee. Voelt zo eigen.
Een bruisend grappig creatief meisje.