Ze zaten met zijn drieën achter de grote zandbak, drie kleine kleutertjes.
'Er is een mier dood'
'ja we gaan zo zingen'
'Wacht!, deze mier wil er ook bij zijn, ik help hem'
'Ja, want als er een begrafenis is dat is iedereen er bij'
'dan is meezingen belangrijk'
'het is wel verdrietig hoor Ineke wat we gaan zingen'
Onder een bergje zand hadden ze de dode mier begraven.
Tijdens het praten hielpen ze de(levende) mieren zorgvuldig naar de begraafplaats.
Daarna zongen ze.
Ik sloop weg, om ze niet verder te storen bij dit serieuze afscheid.
Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten