Moeilijke echte woorden

Dinsdag werd ik om 9 uur gebeld of ik binnen een uur in een groep 3 kon invallen. Douchen, snel opmaken, eten, bevroren krentenbollen in de tas ( ja ja voor onverwachte invalklussen heb ik krentenbollen in de vriezer), leuk prentenboek in de inval-tas, oh ja, en nog met ons hondje Pip uit.
Tijdens het lopen met Pip kwam ik zoveel lente groen tegen en in de sloot ook jonge waterhoentjes en een grote reiger. Ik bedacht een opdracht voor groep 3 en maakte hem in mijn hoofd af in de auto naar IJsselstein.

Een kleine onrustige leuke klas was het. s Middags stond er tekenen op het programma !

Ik begon met vertellen:  dat ik met de hond liep, dat er zwarte vogeltjes met rode snaveltjes door de sloot zwommen, etc.  Ik beschreef alles wat ik was tegengekomen en de kinderen riepen als ze iets herkenden. Die woorden schreef ik op papiertjes en de stapel woorden groeide.
Waterhoentjes,fluitenkruid, eendjes, reiger, kraai, paardenbloem, wensbloem, madeliefjes, tulp,narcis, mooie bloem, gras, ..., ....., .....
Het was een beetje moeilijk dus ik liet alles ook even op het digibord zien.

Daarna mochten ze tekenen, ze kregen een lichtblauw vel papier en mochten met panda-krijt tekenen waarover ik verteld had.
Zeer rustig en geconcentreerd gingen ze aan het werk. Sommige tekenden een sloot met waterkant van bovenaf gezien, anderen tekenden het van de zijkant.

Ze hadden goed gekeken en geluisterd want je kon goed herkennen wat ze gekozen hadden.
Het jongetje wat steeds van zijn stoel viel, achterste vroren zat en na 45 minuten pas 2 rekensommen gemaakt had was volkomen rustig aan het tekenen. Hij vertelde dat hij een rode pijl bij de berenklauw gemaakt had omdat iedereen dat zou weten dat het een gevaarlijke bloem was:

Een andere leerling vertelde me dat de reiger een echte kikker gevangen had!:

Ze hadden nog nooit van die moeilijke echte woorden geleerd zeiden ze. Zou zouden ze de volgende dag ook aan de juf leren.

Flesjespret

Dan loop ik op de rommelmarkt en zie van alles. Ik wil het niet allemaal kopen hoor. Ik vraag me altijd af wat het verhaal is achter veel dingen. Waarom kocht iemand het? is het wel gebruikt? Of is het tweedehands gekocht en nooit gebruikt en dus weer opnieuw verkocht?

Ik had nog niks gekocht tot ik een man zag die allerlei plastic flesje (laboratorium) verkocht en rare handschoenen en. . . ...hij had een doosvolmetkleine glaen flesjes met een gouden gdraaidop.
Daar werd ik zo blij van...ikwilde een hele boel van die flesjes?
Waarom?
Oeps, waarom?
Om als ik een eigen kleuterklas heb een tentoonstelling met mini kunst van te maken.
Om, . . . . . 
Om, . . . . 
Om, . . . 




Dus het komt wel goed met mij en de flesje.
11 voor  1 euro
Dus 33 voor 3 euro.

Ze zijn prachtig. Kijk maar.

 

Ik zal op mijn blog laten zien waarvoor ik de flesjes heb gebruikt.

Rommelpret

Afgelopen dagen weer rommelmarkt bezocht.

 

 En die mooie gele melkkan van Tupperware riep me gewoon, hij klapperde: ' koop mij, neem mij gezellig mee naar huis'. Dat deed ik.

 Morgen meer over die kleine prachtige flesjes.

Langs de Ritthemse dijk

Kanaal

Lopend over de brug met mijn moeder. Van Oost Souburg naar de rommelmarkt in West Souburg. 

 

 

 

In de verte Vlissingen. 

 

In de verte Middelburg. 

Richting Oost Souburg met een tas vol.

( en ik liep erachter met ook een tas vol) 

Koude radijsjes

Ik dacht: ik snijd er een kruisje in en dan zet ik ze even in water in de vriezer.
Vanmorgen trof ik ze aan, totaal vergeten.

Dag Oom

Het was een bijzondere dag, vol tranen en voelen van wie je allemaal erg houdt en niet wil missen. Beseffen dat mijn ouders er nog zijn, en ook in goede gezondheid.
Ook vol herinneringen, en voor mij veel beelden, uit de tijd dat je logeerde en met je nichtjes en neven was en zelf nog kleinkind was. Er zijn veel verhalen nog te delen, herinneringen op te halen.
Ik merk dat ik dat ik daar steeds meer nieuwsgierig naar ben. 

Dit gedicht had mijn oom zelf bewaard. Het werd voorgelezen tijdens een prachtige uitvaartceremonie.

Voor een dag van morgen

Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad
hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens,
ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man
alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou. 

Hans Andreus ,1959

Koraalrood

Vandaag een selfie na een weinig inspirerend gesprek. . . . . . . . . oef. . . . .wat voelt dat altijd als jammer. Gesprekken kunnen zo inspirerend, warm en humorvol zijn ( zeker met mij ;-)

Dus pret met mezelf in de lift van de vijfde verdieping naar de begane grond.
En als klap op de vuurpijl vond ik super schoenen in de uitverkoop, in een kleur waar ik in de lente altijd heel blij van word. Koraal rood

Koraalrood:een mooie kleur die tussen rood en oranje zit, soms neigend naar roze ( ik heb het even opgezocht dan is het maar duidelijk)
Ik houd niet van roze, draag weinig rood, maar koraalrood........

Met deze schoenen gaat het lukken. Dat 'waar ik van droom' gaat lukken.
Gewoon een baan als juf van kinderen die mijn schoenen ook zo prachtig vinden. En als ze dan zeggen dat ze een juf met roze schoenen hebben is dan leg ik ze uit dat er een heel bijzondere kleur is die je Koraalrood noemt. Dat hebben ze dan ook weer geleerd.

Maar nu eerst op zoek naar die groep.

 

Zonnige zondag

Zo is het leven

Heb geen inspiratie om elke dag te bloggen, eerst voelde dat vreselijk, zeker toen mijn zoon Kaj zei dat ik echt moest doorzetten.... ( zou ik dat te vaak tegen hem gezegd hebben?).

Mijn leven is vol met verschillende invalscholen en invalgroepen, en daarin weer allemaal verschillende kinderen. Daarnaast hebben we geklust en is er in huis een nieuwe keuken geplaatst (voor t eerst in mijn leven een nieuwe keuken. . . .). Naast deze praktische beslommeringen werd ik ook geconfronteerd met de dood.

Deze week mijn lieve oom overleden, de oom die onderwijzer was in Breukelen (mijn tante was dat ook) en die samen altijd betrokken bij mij zijn geweest, en zeker de laatste jaren tijdens mijn studie.
Als kind genoot ik van de verhalen over school en kleuters. Ze noemden mij hun troetelnicht.
Ach, zo van die dingen . . . . die bij het leven horen. Maar die je ook confronteren met de kwetsbaarheid bij het leven. Dat het leven eindig is.

Dus bakte ik een Lugano in de nieuwe oven in onze nieuwe keuken.

En blijf ik twijfelen over de kleur van het muurtje achter de aanrecht, we willen geen tegels.
Ik wil de prints van 3 stillevens gemaakt door Carridad Isabel Barragan van Barragan paintings.
ook verwerken in die muur. Deze uitgelopen rode ui vind ik de allermooiste.

En zo gaat het leven gewoon door.
Ik verheug me op een eigen onderbouw groep op een leuke goede school. Tips?

HUPloos

Je hebt soms van die dagen.
Dan komt er niet veel uit mijn handen. Kan ik mijn draai en mijn lurven niet vinden. Misschien zoek ik er niet goed naar. Dat kan ook. Dan loop ik met ogen dicht langs het bordje HUP.
De tuin bloeit dan toch gewoon vrolijk door.

Onze Pip

Feestelijk

Schaduwoptocht

Met dit weer doe je de creatieve les op het schoolplein in de zon.
Een lange schaduw optocht met stoepkrijt.

Bloesempret

Ik heb een luxeprobleem.
Tja die zijn er ook. Wij hebben even geen keuken want ze zijn een nieuwe aan het bouwen.
De bank is nog vrij, dus vanaf de bank kijken we televisie, smeren we brood en eten we ons koude of afgehaalde bordje leeg.

HUP naar mij atelier boven dan maar, en daar zag ik pas hoe mooi het buiten was.
De mooie roze bloeiende boom versierde mijn hele raam.

 

Rommelen in atelier en serie rode tassen afmaken met drukkers en labeltjes.

Morgen groep 4 in een fijn geordende klas.Daar verheug ik me op. Want thuis krijg ik het even niet op een rij. . . en mijn atelier?  Tja......eerst de keuken.

Leve de bloesem.

Lentepret zonder keuken

Terwijl mijn woonkamer vol staat met dozen van de nieuwe keuken en we alleen koffie en thee kunnen maken besloot ik tot een bloemenrondje met het hondje.
Opeens schiet er van alles de grond uit.