Spaanse peulen

Spaanse vindsels

Alweer gewend aan mijn eigen Utrechtse thuis denk ik nog heel vaak aan onze vakantie in Zuid Spanje van vorige week. Och och wat hebben we genoten. Ik ga na het bewerken van alle foto's en het aken van het fotoboek een aantal foto's op A3 printen en daarmee stukje muur behangen.

Zoals al eerder geschreven zie ik overal details, en in Spanje zag ik weer zoveel mooie zaaddozen aan bomen hangen, zo groot en de meest mooie vormen. Ik verzamelde, fotografeerde en heb er een aantal stiekem in mijn koffer naar Nederland gesmokkeld.

 

Zomaar een dag 'thuis' als dochter

Vandaag een dagje naar mijn ouders in Zeeland, Oost Souburg:  tussen Vlissingen en Middelburg.
Manlief ook mee, we gingen ons Pipje ophalen die een weekje bij hen had gelogeerd.

Zo'n dag verloopt altijd gewoon ongepland ontspannen, we weten vooraf nog niet wat we gaan doen.

Ik schets een beeld van vandaag:
Rond half 11 aan de koffie met abrikozenslof, en een blije hond om ons heen.
Er wordt tennis gekeken, we vertellen over de Spaanse vakantie en hebben pret.
Ma vraagt wat we willen eten, ik mag kiezen!: Kabeljauw met gekookte worteltjes en gekookte aardappels en mosterd saus.

Pa en B kijken tennis en nemen nog een bakkie. Ma en ik naar de supermarkt voor wat boodschapjes en ook ingredienten voor de bietensoep die ik morgen avond mee neem naar een maaltijd van de club van vijf. Ook heeft Ma 10 kinderboekenzegeltjes voor me gespaard en ik koop twee kinderboeken voor weinig.
Weer thuis in de tuin eten we broodjes met plakjes warme rookworst van de slager.
Terwijl de tv-tennis-wedstrijd bijna voorbij is besluiten Ma en ik naar de visboer te gaan ( in Vlissingen waar de vis verkocht wordt aan bedrijven), lachend rijden we weg want we hebben een verborgen agenda:  we willen ook nog even naar 2 kringloopwinkels in Vlissingen.
Onderweg zie ik een enorme grote glimmende ui aan de kant van de weg liggen, ma ook en ze stopt direct. Ik spring uit de auto, loop stukkie terug en raap de mooie ui op. De ui voor de soep is binnen (zo doet mijn moeder dat, zelfs als ze gaat fietsen heeft ze zakje in haar fiets waar ze uien in stopt die ze nog op het land ziet zwerven)
Inmiddels zitten Pa en manlief op de boulevard aan een pilsje.

Thuis lekker lezen in de zon en babbelen.
Neefje Sten (11) schuift aan met zijn pvc buis.
Ik vertel Sten dat ik vroeger altijd de pijltjes moest draaien voor zijn vader ( mijn 6 jaar jongere broer). Ook voor mijn kinderen moest ik de pijltjes draaien omdat manlief dat niet kan.
Dus terwijl mijn moeder de vis schoonmaakt en de maaltijd voorbereidt, draai ik 100 pijltjes.

Sten kent maar één tante van 52 die pijltjes draait.
Hi hi

Zo lief

De winkeltjes in de Spaanse dorpen zijn zo leuk. Meestal met grote  houten toonbank en overal stellingen met spullen. Zo waren we even in een soort ijzer-doe-het-zelf winkel waar ze van alles verkochten.
Van zoon Kaj kreeg ik zomaar spontaan een prachtig olijf olie schenk kannetje.
Zo lief en zo'n leuk souvenir.

Zijn uitzicht

Dag zoon, tot augustus kun je nog dagelijks genieten van dit uitzicht tijdens het harde werken in hondenopvang op hoge berg bij Alora. Ter ondersteuning van het Engelse echtpaar die immiddels erg van je zijn gaan houden.

Geniet maar mee

Lezen met uitzicht

Ik lees niet veel. Want als ik lees kan ik niet stoppen en zit ik er zo erg in dat ik als het boek uit is een tijdje niet op aarde ben. Best heftig.
Vandaag las ik het boek uit, met overal steeds uitzicht. Ik fotografeerde mijn  natuurvondsten (volgende week in een blog). De mannen zijn namelijk naar het stadion voor de voetbal wedstrijd Malaga - Sevilla.
En nu, terwijl ik dit blog in patio maak, hoor ik kuddes geiten over de berg. Allemaal een bel om.
We zouden hier nog wel weken kunnen blijven.

Alora

Heerlijk hier in Alora. Zoon J weer gezien en ook gekeken hoe hij bijzonder hij het heeft zo hoog op de berg.

Hier in Zuid Spanje staan overal bloeiende bomen. Enorm groot en het zijn allemaal bomen en struiken die wij in Nederland op de vensterbank hebben staan of in een pot op balkon.
Hier zijn ze alleen enorm! !

Vandaag een foto van ons uitzicht bij onze studio, de groep geitjes die we tegenkwamen op de berg en een boom, en niet zomaar één.

Met zijn allen

Morgen vliegen we. Manlief, jongste zoon (19) en ik naar de oudste zoon in Alora.
Hij doet daar een half jaar vrijwilligerswerk bij een echtpaar wat een hondenopvang heeft.
Zomaar 6 dagen naar Spanje, we wonen dan in een kleine studio in de bergen dicht bij het dorp.
Zoonlief gaat logeren bij zijn grote broer.
Wat heb ik veel zin.
Ben niet heel dol op vliegen, maar ach, het is maar 3 uur. . .
En ik heb fijne muziek op mijn smartphone dus ga lekker luisteren op rij 23 tussen mijn twee mannen in. En dan zijn we zomaar weer zijn vieren op vakantie.

Een van de liedje waar ik bij wegdroom: KLIK HIER

Ik hoop niet dat ik mee ga neuriën  of zingen want dat doe ik altijd bij muziek.
En bij dit liedje schiet ik ook altijd vol. . . .

Op die berg woont de oudste zoon.
Zal met foto's mijn blog vullen komende week.

Ordenen van natuur

Als vervolg op bericht van gisteren nog wat eigen werk.

Nieuwe inspirator

Vanmiddag keek ik naar podium Witteman en daarna naar Kunstuur. Twee prachtige programma's over kunst.
Kunstuur ging over beeldend kunstenaar Herman de Vries.Zijn werk raakte mij enorm.

Herman de Vries is 83 jaar en is gekozen om Nederland als te vertegenwoordigen op de Biënnale van Venetië in 2015. De presentatie ‘to be all ways to be’, van hem en de curatoren Colin Huizing en Cees de Boer is door het Mondriaan Fonds gekozen om de poëtische kwaliteit en om de relevantie van het onderwerp ‘de relatie tussen mens, cultuur en natuur’.

Voor een belangrijk deel gaat zijn kunst over de verhouding mens en werkelijkheid.
Natuur is de basis van alles. Cultuur is de menselijke realiteit en die is volgens hem altijd terug te voeren op de natuur. Hij stelt natuurlijke objecten tentoon, dit kunnen ook half vergane vondsten zijn (hij heeft nog veel meer werk gemaakt, ik beperk me een beetje in dit blogbericht).
Hij zoekt, kijkt, registreert, verzamelt en ordent.

Nu kent iedereen die mijn blog leest mij natuurlijk niet persoonlijk maar ik kijk, zoek, vind en raap ook graag. Kortom ik ben verzamelaar .
Wanneer ik een mandarijn pel orden ik de stukjes schil, of de partjes.
Ik heb glazen potten en blikjes vol met daarin verzamelingen op soort geordend.

Met collega Th schreef ik een paar jaar geleden het fotoproject 'Foto's van vindsels'.
filmpje nog een keer zien? KLIKIn dat project gaan kinderen (van 6/7 jaar) ook zoeken en vinden in de natuur en daarna aan de hand van opdrachten ordenen en fotograferen.

Wanneer ik ergens loop kijk ik om me heen en ook veel naar de grond. ik onthoud de wandeling vaak aan wat ik gezien of gevonden heb.

Op dit moment ben ik veel aan het haken, maken, denken en genieten. En verlangen naar een fijne baan.
Maar ik weet weer waar ik mee aan de gang wil gaan:
Kijken, vinden, oprapen, ordenen en fotograferen (of de vondsten op de scanner).

 

Waterspiegel

En zo belandden we samen, na een klusdag bij vriendin H, aan een haventje in Vinkenveen en aten een pannenkoek.

Stil water, golvend water, recht of op zijn kop. Prachtig was het.

30 jaar elkaar

Samen fietsen door de Kennemerduinen want al 30 jaar bij elkaar.

Slak bij de koffie

Terwijl ik rommelde in de tuin bij mijn ouders, en mijn vader koffie zette ontmoette ik deze slak op het tafeltje naast me.
Naar slakken kan ik heel lang kijken en ze gaan altijd sneller dan ik verwacht. Echt waar.
Wat had ik heerlijke dagen met mijn zoon bij mijn ouders.