Spring maar achterop

Oh wat was het gister een warme avond.
En dus...
Gingen manlief en ik op de scooter op pad.
Dat klinkt raar, en veel mensen kijken ons na. Ik ben nog niet zo goed ter been dat ik s avonds nog heen en weer naar de prachtige oude jeugdherberg in het bos Rijnauwen kan fietsen.
Dus
Start hij de scooter.
Slinger ik voorzichtig mijn been over het grote zitkussen en zit.
Dan schuift hij voor me en zoeven we weg.
'Ik wil je nog iets moois laten zien'
Okee zeg ik

Nu zit het met mijn postuur niet super comfortabel achterop..  dat moet gezegd ...
Maar de wind door mijn haren, samen op één zitkussen, genieten van de omgeving compenseert dit allemaal.

Tien minuten later ruikt het heerlijk en rijden we tussen 2 prachtige stroken bloeiend fluitekruid.
(In Zeeland noemen ze dat 'Zeeuws kant')
Zo fijn.
Nog 10 minuten later stap ik een beetje onbeholpen de scooter af. Dat was ook wel fijn want het hele terras draaide zijn hoofd toen wij rustig aan kwamen rijden.
Toen ze zagen dat ik echt niet goed liep was het over.

Hihi
Spring maar achterop, zo leuk.
(Misschien een guilty pleasure)