Containertas

Tegenover mijn werk staat een rode container, een hele mooie.

Elke dag als ik er langs loop kijk ik goed, ik zie roest, oude stickers, sloten.
Maar ik zie er ook een tas in, een niet te diepe tas, kan veel in, en met een prachtige vorm.

Zelfs de zijkant is mooi, misschien een zijvakje?

Morgen maar eens een schets maken en nadenken over de maten, en materialen. En dan een patroon tekenen. Ben benieuwd.
De containertas, iemand nu al interesse?

Ineke

Vandaag

'Hoe gaat het? ' vroeg collega M terwijl we naast elkaar gingen zitten.
'Gaat wel, een zesje' zei ik. En we bespraken het leven.
Ik ben gezond, heb geweldige kinderen, man, ouders, familie, vriendinnen.
Maar toch, het is een indrukwekkende tijd.

Al 24 jaar werk ik in de kunsteducatie, altijd een grote wens van me, aangezien ik aan den lijve heb ondervonden wat kunst en creativiteit met je kan doen in het leven.
We kunnen niet zonder, het onderwijs kan niet zonder, kinderen kunnen niet zonder.

Maar juist dat werk staat op het spel, alle bezuinigingen hakken er ook bij ons in, niet zomaar bezuinigen, maar Kunst Centraal moet zoveel bezuinigen dat een groot deel van het werk verdwijnt, en verandert.
Dat waar ik zoveel jaar aan heb mee ontwikkeld.
En dat voelt als pijn, de zorg om mijn baan is een latere zorg ( alhoewel), nu voel ik vooral alles wat er zal verdwijnen voor alle kinderen en leerkrachten van de provincie Utrecht.

Kunst is in een cirkel de zon zien

Ineke

Sinterklaas

Ben dol op het sinterklaasfeest!
Toen de jongens nog klein waren heb ik er erg van genoten. Ik houd gewoon erg van cadeautjes verzinnen, mooie dingen maken, en gedichten schrijven.
De jongens zijn al een tijd geen gelovigen meer (18 en 15) en het sinterklaasfeest is niet meer hoe het was.  
Zo jammer.  We hebben wel een pakjes avond met zijn vieren en verwennen elkaar met cadeautjes en af en toe een gedicht.
Gelukkig vieren we met de klus club (zie blog 12 nov'11) ook elk jaar sinterklaas!

Manlief weet hoe erg ik van sinterklaas en verrassingen hou.......
En dus zat er afgelopen weekend een pakje in mijn schoen! Als een kind zo blij was ik (en ik had mijn schoen niet eens gezet!).

De rechtse schoen is van mij, en nee, het was geen chocolade letter maar een heel mooi opschrijfboekje om ideeën voor mijn blog in op te schrijven.
Lief toch? 

Ineke

Franse stenen

Bij het opruimen vind ik altijd stenen in huis, vroeger van de jongens, maar tegenwoordig zijn ze eigenlijk altijd van mij. En dan probeer ik te bedenken waarom juist deze steen binnen ligt, en niet bij alle anderen in de tuin.
Bij deze wist ik het wel, zie jij het?

Elk jaar ga ik met vriendin S in september een weekend naar een klein dorp aan de Noord Franse kust.
Daar liggen heel speciale stenen , en na 8 jaar, hebben wij prachtige plekken in de tuin vol stenen.
Zo'n weekend doen we altijd dezelfde dingen zoals, strand, uit eten, fotograferen, stenen zoeken, alles bespreken, markt, veel lachen.

En pas na een tijdje ontdek je dan soms iets wat je niet zag toen je de foto maakte. Zie jij het?

En dan de allerlekkerste tomaatjes van de markt opeten aan zee, liggend in de zon op een bed van stenen.

Nog 10 maanden dan gaan we weer!

Ineke

Kruk versieren

Men neme een houten kruk, papieren kanten onderzetters, papieren bloemen, schaar, spuit lijm, acryl glitsa.

Leg de versiering op de kruk en lijm het vast met spuit lijm.

Lak daarna dun af met acryl glitsa, dit droogt snel, breng 4 lagen aan (of meer).

Zet de kruk in elkaar.

Natuurlijk kun je ook gekleurd papier, poëzie plaatjes, prints van foto's, inpakpapier, etc.
Als je maar goed aflakt met acryl glitsa!

 

Ineke

Grijs

Vandaag was het grijs op mijn vrije vrijdag.
Mezelf bij de kladden gepakt en de badkamer schoongemaakt.

Ondertussen denkend aan mooie luchten, en alles wat niet grijs is.

's Middags kaarsjes aan, en genieten van het schilderij van Henny Schrijver, een hemelladder.
(hangt bij ons in de woonkamer, over haar later meer, zij is een speciale vriendin)
Ik zie dan de wolken en de zee, en vergeet alle grijzen om me heen.

Ineke

Pastasje

Donderdag atelier dag! Met tassenvriendin L tassen maken in haar atelier in Soestduinen.
Vandaag samen gewerkt aan een serie kleine tasjes.
Om te beginnen: pastasje
Prachtige tasjes voor al je pasjes.

Een combinatie van 'standig' leer en 'soepel' leer.

 

 Grijp je kans, ze kosten tot 1 januari 15 € per stuk, mail me en geef duidelijk aan welke je wilt.

( het langere model is briltasje, nog maar één en deze kost nu ook 15 €)

Ineke

ook namens L

Ing-things

Een half jaar geleden vond ik via Google schoolvriendin Ingrid en kwam terecht op haar blog.

Zaten samen op de Havo in Middelburg, deden samen veel creatieve dingen, maakten rare foto's op het strand, breiden samen grote truien, waren weekenden in Amsterdam en waren erg geïnspireerd samen. Bij het uitgaan in Middelburg herinner ik me nog het dansen op muziek van Bob Marley.
We hebben weer contact en gaan elkaar, na 30 jaar, weer ontmoeten.

Ingrid heeft een heel bijzondere blog waar ik dagelijks van geniet.
Deze rozen zijn voor haar, ik weet dat ze die deze week kan gebruiken.

Hij komt uit mijn verzameling borduursels, die ik na het kopen schoonmaak, en soms verwerk in mijn tassen.

Landschap in landschap.

Landschap in tas.

Ineke
(en lees de blog van Ingrid)

Schrijven

In 1969 heb ik leren lezen en schrijven, fijn vond ik dat. Ik herinner me nog zo goed de woorden die we dan op het viltbord mochten plakken naast het goede plaatje. 

1969

Zie je het viltbord hangen, en een dwerg die de juf zelf op het bord tekende als er iemand jarig was (juffrouw Smink).
We schreven in een mooi klein schriftje, letters oefenen binnen de lijntjes.
Vooral dat binnen de lijntjes schrijven vond ik fijn, omdat het er dan zo echt netjes uitzag.
Ik schrijf bijna nooit meer tussen lijntjes.
Alleen tijdens vergaderingen, dan schrijf ik krullen tussen de lijntjes, zodat ik beter kan luisteren.

Deze zijn van vandaag, bezuinigingen daar ging het over....
Nu ik er langer naar kijk lees ik opeens Geesje.
Zo heet ik!

Ineke Geesje

(oh ja, ik ben het meisje helemaal links op de foto achter het bosje bloemen)

Mist

Vanmorgen gefilmd met collega T in het bos, over een oude man die van alles vindt en opraapt. 

Het wordt een filmpje bij een nieuw project : 'Foto's van vindsels'

De mist maakte het extra mooi. Mist is grijs, maar ik kan er deze dagen echt van genieten.

Ik kwam deze roofvogel ook tegen, hij zat muisstil.

(En..zie jij het?)

Ineke

 

 

Atelier

Zo fijn, sinds een paar maanden heb ik boven een atelier.
Ik ben er graag, niet eens altijd om dingen te maken, het is echt een plek voor mezelf.

Ook voor lekkere atelierbakkies ( zie ook blog 7 november).

 

Rechts staan nieuwe tassen. Ben nog aan het uitzoeken op welke manieren ik de tassen op mijn blog kan plaatsen.

 

  

Ineke

Toren

Zaterdagmorgen op de fiets naar de stad en dan onderweg op de Oudegracht genieten van de Domtoren die steeds groter wordt.

Als ik vroeger met zoon J of zoon K voorop over de Oudegracht fietste en de Dom zag, dan zongen we samen ons 'Domliedje'.
De Domtoren van Utrecht, die is niet krom maar die is recht,
en bovenin de toren hangt een klok,
van tikketakketoren ,
tikke takke tokketokketokketokketokketokketokketokketokkeTOK!


In een Okki van 1971 vond ik deze toren met gedicht:

Kan me niet voorstellen dat ik ooit verder van de Domtoren zal wonen.

Dit is Kleine Kiek uit mijn nieuwe fotoproject voor kleuters. Was ook erg onder de indruk van die enorme toren. Over Kiek later meer.


Ineke 

Hoeveel jaar?

 

Een blog over de kapper. Het moet niet gekker worden.
Maar ik heb een bijzondere kapper, één die mij al 25 jaar knipt.
Als ik dit zo opschrijf klinkt het eigenlijk vreselijk, 23 jaar werken bij dezelfde instelling, 25 jaar geknipt door dezelfde kapper, 29 jaar woonachtig in Utrecht, 26 jaar dezelfde man. 
Niet echt avontuurlijk.
Maar goed, kapper R, knipt altijd goed. Waarom zou ik naar een andere kapper gaan?


De foto is genomen bij de kapper, zie jij het?

Ineke

Kinderwerk

Vandaag op een basisschool een tentoonstelling ingericht met allemaal werkstukken van de leerlingen.
Ik geniet dan het meest van de tekeningen van de allerjongsten.

De opdracht was jezelf bang, bedroefd, blij of boos, te tekenen.
Wat kijkt hij boos hé! Zo knap, en wat zit er onder zijn neus? En onder zijn kin?

En zie je de route die het oranje potlood heeft gevolgd toen hij door het kleine handje werd aangestuurd het gezicht oranje te kleuren?

Soms vind ik het zo jammer dat er bij mij thuis geen kleine kinderen meer zijn.

Ineke

Trots

'Ien, er zit ijs in de blauwe emmer in de tuin' : zei Zoon J.
en snel erachteraan: ' misschien wat voor je blog?'

Goed gezien toch?

Het werd een zelfportret.
Ineke

En, zie jij het?

 

Dit kwam ik tegen, ik struikelde er bijna over. De geschubde inktzwam, coprinus comatus.
Maakte snel een paar foto's en kon zo nog meer schoonheid zien.

Zou hij ervan snoepen, dat kleine beestje? 


Ineke

Nog even 1967

Vandaag vond ik deze foto uit 1967.

De zelfgekozen puzzel, hoe kon ik nou puzzelen èn naar de camera kijken.
De door mijn moeder gemaakte jurk, het witte kantje was ruw en ik draaide graag aan de knoopjes.

Vandaag hoorde ik op de radio dit liedje uit 1967 wat mijn moeder altijd hard meezong.

Het was een goede dag.

Ineke

1967

De moeder van vriendin H had alle Taptoe's en Okki's door de nonnen laten inbinden. Zij had een dik boek Okki's uit 1971 en een dik boek Taptoe's uit 1967.

Genoten heb ik van die boeken. Vol educatieve bladzijdes. Neem deze reclame uit Taptoe:

 

En dan speciaal voor de jongens de ' Taptoe bodybuilding bladzij'.

Met wel hele rare adviezen.

Ik weet het zeker, ik vraag een pakje Kreuzer Malfix stiften aan Sinterklaas!
(ik hoef dan niet eens persé op ballet)

Ineke