Dat zit zo diep van binnen, zoveel herinneringen, zoveel levensfases, zoveel samen.
Met wie zal ik ooit nog zo lang werken. Weemoed?
Tja, meer woorden heb ik niet.
Dit liedje dan maar.
donderdag 31 mei 2012
Diep van binnen
Deze week overheerst een diep gevoel van verbondenheid met allerliefste collega's.
Dat zit zo diep van binnen, zoveel herinneringen, zoveel levensfases, zoveel samen.
Met wie zal ik ooit nog zo lang werken. Weemoed?
Tja, meer woorden heb ik niet.
Dit liedje dan maar.
Ineke
Dat zit zo diep van binnen, zoveel herinneringen, zoveel levensfases, zoveel samen.
Met wie zal ik ooit nog zo lang werken. Weemoed?
Tja, meer woorden heb ik niet.
Dit liedje dan maar.
woensdag 30 mei 2012
Snelle beelden
Vandaag ontslagen vanwege de enorme bezuinigingen in het onderwijs.
Na 24 jaar werkzaam te zijn geweest als consulent Audiovisele vorming.
Het was geen nieuws, maar het was wel echt.
Zit in een soort roes deze week, waarin de band met collega's veel voor me betekend en ondertussen schieten er allemaal beelden voorbij.
Doet me denken aan bovenstaande foto. Het is werk van Fred Pelon, gemaakt van oude filmbeelden.
Past wel bij vandaag.
Ineke
Na 24 jaar werkzaam te zijn geweest als consulent Audiovisele vorming.
Het was geen nieuws, maar het was wel echt.
Zit in een soort roes deze week, waarin de band met collega's veel voor me betekend en ondertussen schieten er allemaal beelden voorbij.
Doet me denken aan bovenstaande foto. Het is werk van Fred Pelon, gemaakt van oude filmbeelden.
Past wel bij vandaag.
Ineke
dinsdag 29 mei 2012
Het ruime sop
In zo'n week als deze, morgen en overmorgen ontvangen we in een 10 minutengesprek de ontslagbrief, verlang ik naar op het water zijn,
En dan vooral in dit landschap.
Wijds, groen, en water.
Dobberend op een fluisterboortje door het landschap varen.
En soms, soms vaar je de hoek om en sta je oog in oog met zo'n enorme koe.
Uren op het water, zonder zorgen.
Daar heb ik nu enorme zin in.
Het ruime sop, al is het geen eigen keus.
Ineke
En dan vooral in dit landschap.
Wijds, groen, en water.
Dobberend op een fluisterboortje door het landschap varen.
En soms, soms vaar je de hoek om en sta je oog in oog met zo'n enorme koe.
Uren op het water, zonder zorgen.
Daar heb ik nu enorme zin in.
Het ruime sop, al is het geen eigen keus.
Ineke
maandag 28 mei 2012
zondag 27 mei 2012
Wit kant
In Zeeland noemen ze fluitenkruid, Zeeuws kant. Dat heb ik altijd een mooie naam gevonden, het is echt een naam die precies past bij deze witte kantige bloem die meestal langs kanten groeit.
Vanmorgen vond ik dit takje met blad aan een plant. Een blad versiert met een zeer kantig spoor.
Door een slak gemaakt? of door ander insect?
Ik vraag me dan direct af waarom hij juist dit spoor loopt(en eet) en geen ander spoor?
Waarom links om, en niet rechts om?
Ineke
Vanmorgen vond ik dit takje met blad aan een plant. Een blad versiert met een zeer kantig spoor.
Door een slak gemaakt? of door ander insect?
Ik vraag me dan direct af waarom hij juist dit spoor loopt(en eet) en geen ander spoor?
Waarom links om, en niet rechts om?
Ineke
zaterdag 26 mei 2012
Schrepel?
Voor mij is het woord van de dag: een SCHREPEL
Vriendin C had er één via haar ouders gekregen en was er erg blij mee. In haar boshuisjes-tuin ging ze van alles met haar schrepel te lijf.
En vanaf dat moment wist ik het zeker, ik wil beslist ook een echte schrepel. Om heerlijk mee te schrepelen
als het weer nodig is.
En daarna lekker vegen.
Wat een heerlijke middag hadden we samen in haar boshuis.
Ik ken C langer dan dat ik werk op Kunst Centraal. Maar één ding is zeker:
Voor ons geen bezuinigingen met ontslagen!
Dit is voor altijd.
Ineke
Vriendin C had er één via haar ouders gekregen en was er erg blij mee. In haar boshuisjes-tuin ging ze van alles met haar schrepel te lijf.
En vanaf dat moment wist ik het zeker, ik wil beslist ook een echte schrepel. Om heerlijk mee te schrepelen
als het weer nodig is.
En daarna lekker vegen.
Wat een heerlijke middag hadden we samen in haar boshuis.
Ik ken C langer dan dat ik werk op Kunst Centraal. Maar één ding is zeker:
Voor ons geen bezuinigingen met ontslagen!
Dit is voor altijd.
Ineke
vrijdag 25 mei 2012
Zomer en einde tulpentijd
Met dit zomerse weer is de tuin weer een deel van het huis. Gevoel van enorme ruimte.
En dan zijn er zoveel mooie plekjes in de tuin.
Een vies bijzettafeltje wat ik nog steeds niet afpoets omdat de winter er een mooie afdruk op heeft achtergelaten.
En dat de tulpentijd nu voorbij is, dat hoort bij het zomer worden.
Tulpen zijn die bloemen die mij de fijnste start van de lente bezorgen.
Ineke
En dan zijn er zoveel mooie plekjes in de tuin.
Een vies bijzettafeltje wat ik nog steeds niet afpoets omdat de winter er een mooie afdruk op heeft achtergelaten.
En dat de tulpentijd nu voorbij is, dat hoort bij het zomer worden.
Tulpen zijn die bloemen die mij de fijnste start van de lente bezorgen.
Ineke
donderdag 24 mei 2012
Bijzondere start ' van Jonker'
Vandaag om 10.55 uur mijn eigen zaak opgestart van Jonker is een feit.
Mooi van Jonker, Gras van Jonker, Lessen van Jonker, en ik ben immers ook een Dochter van Jonker.
Om 11.15 uur fiets ik door de stad als ik bedenk dat ik lieve collega M bel om te vragen of ze met met mee wil fietsen naar het werk, en of we nog een bakkie op een terrasje kunnen doen. Zij blijkt (toeval?) in de winkel te zijn waar ik net voorbij ben gefietst.
De winkel heet Torba Villa in de Nachtegaalstraat in Utrecht.
In die winkel informeert M naar mooie tafels en lekkere stoelen. Er hangt een leuke sfeer, en we hebben veel plezier. Collega M, de verkoper, de vader van de verkoper en ik. Nog wat opgewonden van het starten van mijn eenmanszaak zak ik op een prachtige bank neer, een jonge hond komt gezellig bij me zitten.
Opeens valt mijn oog op een grote schaal met allemaal unieke handgesneden donkere houten voorwerpen (niet groter dan je hand).
Op de schaal hangt een kaartje: Amulet voor runderen uit Swat valley.
Ik vind ze zo prachtig, het zijn een soort grote 'bedels', met een gat waaraan ze opgehangen kunnen worden.
Leg ze allemaal op de bank, de hond snuffelt gezellig mee. Er zijn kleinere en grotere, met patroon, of met afbeelding als een bloem, sommige hebben een piepklein vakje waar zilverpapier op zit. Ik vraag me af waarom er een gat in zit, hoe oud ze zijn, waarom ze allemaal verschillend van maat zijn, wat het met runderen te maken heeft. Ik besluit er één te kopen, en ga over op het kiezen van de allermooiste (voor mij een hele klus).
Als de 'vader' van de verkoper me zo bezig ziet loopt hij naar me toe.
Hij reageert enthousiast op mijn enthousiasme (ja, ja) en vertelt dat er weinig mensen zijn die de waarde van deze amuletten inzien. En hij vertelt mij het volgende:
In de jaren zestig en zeventig liepen er in de Swat vallei, (in die jaren een prachtig gebied in grensprovincie van Pakistan) allemaal runderen van verschillende boeren.
Alle runderen droegen een amulet. En aan die amuletten kon je herkennen van welke boer de runderen waren. Iedere boer had zijn eigen soort amulet.
In sommige amuletten werden ook briefjes verstopt waar dan stond dat als je deze koe had gestolen dat dan slecht met je af zou lopen.
Door door deze amuletten werden de koeien niet gestolen.
De man biedt mij korting aan omdat het geluk zou brengen voor mijn nieuwe zaak (van Jonker).
Inmiddels begint de tijd te dringen, we moeten richting werk want worden verwacht voor informatie bijeenkomst over de begeleidingsregeling reorganisatie.(dat is wel even wat anders)
Ik kies uiteindelijk dé amulet, en als ik wil afrekenen geeft de verkoper mij de amulet cadeau!
Dat hij maar geluk mag brengen!
Verrukt over het bijzondere half uurtje bij Torba Villa fietsen M en ik door onze prachtige oude stad, en de bossen van Amelisweerd, naar ons werk.
Heb een goed gevoel over mijn nieuwe plannen, zeker met het prachtige voorwerp in mijn tas.
Ineke
Mooi van Jonker, Gras van Jonker, Lessen van Jonker, en ik ben immers ook een Dochter van Jonker.
Om 11.15 uur fiets ik door de stad als ik bedenk dat ik lieve collega M bel om te vragen of ze met met mee wil fietsen naar het werk, en of we nog een bakkie op een terrasje kunnen doen. Zij blijkt (toeval?) in de winkel te zijn waar ik net voorbij ben gefietst.
De winkel heet Torba Villa in de Nachtegaalstraat in Utrecht.
In die winkel informeert M naar mooie tafels en lekkere stoelen. Er hangt een leuke sfeer, en we hebben veel plezier. Collega M, de verkoper, de vader van de verkoper en ik. Nog wat opgewonden van het starten van mijn eenmanszaak zak ik op een prachtige bank neer, een jonge hond komt gezellig bij me zitten.
Opeens valt mijn oog op een grote schaal met allemaal unieke handgesneden donkere houten voorwerpen (niet groter dan je hand).
Op de schaal hangt een kaartje: Amulet voor runderen uit Swat valley.
Ik vind ze zo prachtig, het zijn een soort grote 'bedels', met een gat waaraan ze opgehangen kunnen worden.
Leg ze allemaal op de bank, de hond snuffelt gezellig mee. Er zijn kleinere en grotere, met patroon, of met afbeelding als een bloem, sommige hebben een piepklein vakje waar zilverpapier op zit. Ik vraag me af waarom er een gat in zit, hoe oud ze zijn, waarom ze allemaal verschillend van maat zijn, wat het met runderen te maken heeft. Ik besluit er één te kopen, en ga over op het kiezen van de allermooiste (voor mij een hele klus).
Als de 'vader' van de verkoper me zo bezig ziet loopt hij naar me toe.
Hij reageert enthousiast op mijn enthousiasme (ja, ja) en vertelt dat er weinig mensen zijn die de waarde van deze amuletten inzien. En hij vertelt mij het volgende:
In de jaren zestig en zeventig liepen er in de Swat vallei, (in die jaren een prachtig gebied in grensprovincie van Pakistan) allemaal runderen van verschillende boeren.
Alle runderen droegen een amulet. En aan die amuletten kon je herkennen van welke boer de runderen waren. Iedere boer had zijn eigen soort amulet.
In sommige amuletten werden ook briefjes verstopt waar dan stond dat als je deze koe had gestolen dat dan slecht met je af zou lopen.
Door door deze amuletten werden de koeien niet gestolen.
De man biedt mij korting aan omdat het geluk zou brengen voor mijn nieuwe zaak (van Jonker).
Inmiddels begint de tijd te dringen, we moeten richting werk want worden verwacht voor informatie bijeenkomst over de begeleidingsregeling reorganisatie.(dat is wel even wat anders)
Ik kies uiteindelijk dé amulet, en als ik wil afrekenen geeft de verkoper mij de amulet cadeau!
Dat hij maar geluk mag brengen!
Verrukt over het bijzondere half uurtje bij Torba Villa fietsen M en ik door onze prachtige oude stad, en de bossen van Amelisweerd, naar ons werk.
Heb een goed gevoel over mijn nieuwe plannen, zeker met het prachtige voorwerp in mijn tas.
Ineke
woensdag 23 mei 2012
Spiegel jezelf
Vanmorgen vroeg met fijne collega L koffie op terras, vlak voordat we naar het werk gingen.
En dan gewoon in 2 minuten tijd met smartphone foto's gemaakt van de weerspiegelingen in de theepot.
Inclusief een zelfportret.
Simpel en mooi toch? Zie het als uitdaging en zoek elke dag ergens een weerspiegeling op.
Ineke
En dan gewoon in 2 minuten tijd met smartphone foto's gemaakt van de weerspiegelingen in de theepot.
Inclusief een zelfportret.
Ineke
dinsdag 22 mei 2012
Anders kijken #1
Tandwiel of tandrad of rader?
Ik raap ze op of sloop ze uit een oude klok.
Kijk maar eens goed, een tandwiel is van zichzelf zo mooi!
En zo'n rader ziet er op elke foto anders uit.
Echt 'Anders kijken' naar kleine dingen.
Voor de juffrouw met de groene jurk was het vanmiddag even een rustplaats. Ze sprak me aan en vroeg waarom er zoveel vindsels op mijn bureau lagen.
Ach, ze snapte het niet helemaal toen ik vertelde dat ik van kleine mooie voorwerpen hield.
En dat de maat van voorwerpen op de foto niet altijd precies duidelijk wordt. En dat dàt nou zo spannend is.
Tja, zei de juffrouw met de groene jurk: 'niemand ziet dat dit een enorm tandwiel is, ik kan het immers als zetel gebruiken'
Ineke
Ik raap ze op of sloop ze uit een oude klok.
Kijk maar eens goed, een tandwiel is van zichzelf zo mooi!
En zo'n rader ziet er op elke foto anders uit.
Echt 'Anders kijken' naar kleine dingen.
Voor de juffrouw met de groene jurk was het vanmiddag even een rustplaats. Ze sprak me aan en vroeg waarom er zoveel vindsels op mijn bureau lagen.
Ach, ze snapte het niet helemaal toen ik vertelde dat ik van kleine mooie voorwerpen hield.
En dat de maat van voorwerpen op de foto niet altijd precies duidelijk wordt. En dat dàt nou zo spannend is.
Tja, zei de juffrouw met de groene jurk: 'niemand ziet dat dit een enorm tandwiel is, ik kan het immers als zetel gebruiken'
Ineke
maandag 21 mei 2012
In de knoop
Deze periode is van alles wat en door elkaar.
Kijk maar:
Terwijl ik al een jaar rouw over de bezuinigingen in de kunsteducatie en mijn ontslag (wat binnen 10 dagen valt), is er ook een andere kant.
Namelijk nadenken over, en onderzoeken van, wat mijn mogelijkheden en dromen zijn.
Soms voelt dat als enorme vrije ruimte waarin alles mogelijk lijkt.
Maar och, zo vaak raak ik ervan in de knoop, en weet ik geen begin en einde meer (zie foto).
Dan kan ik
Ik zie er naar uit alles weer op een rijtje te hebben.
Ineke
Kijk maar:
Terwijl ik al een jaar rouw over de bezuinigingen in de kunsteducatie en mijn ontslag (wat binnen 10 dagen valt), is er ook een andere kant.
Namelijk nadenken over, en onderzoeken van, wat mijn mogelijkheden en dromen zijn.
Soms voelt dat als enorme vrije ruimte waarin alles mogelijk lijkt.
Maar och, zo vaak raak ik ervan in de knoop, en weet ik geen begin en einde meer (zie foto).
Dan kan ik
- vreugdevol fantaseren over het hebben van een eigen kleuterklasje,
- pijn in mijn buik krijgen over de financiën consequenties,
- zin krijgen in mooie tassen maken
- weer studeren als een uitdaging zien
- paniek voelen over het onregelmatig worden van mijn al jaren zo regelmatige leventje
- een brok in mijn keel krijgen over het afscheid dat ik moet nemen van de collega's met wie ik zo lang lief en leed heb gedeeld
- 1001 ideeën krijgen over projecten die ik ooit nog wel zou willen ontwikkelen.
Ineke
zondag 20 mei 2012
Auto buien
Zin in de zon, maar kreeg wolken. (maar een hele fijne dag bij mijn ouders in Zeeland)
Onderweg naar huis kwamen er prachtige buien. Nou ja, vooral de fotos'. . . . . .
Ineke
Onderweg naar huis kwamen er prachtige buien. Nou ja, vooral de fotos'. . . . . .
zaterdag 19 mei 2012
vrijdag 18 mei 2012
Kleuterfoto
Kijk eens goed naar deze foto.
Het meisje bekijkt haar schoenen, met in haar linker hand een foto, een polaroid foto.
Ze heeft een polaroid foto in haar hand waar ze zelf op staat ( ik weet het want ik heb ingezoomd), en dat ze die net heeft bekeken.
Opeens bedenkt dat die schoenen er op de foto heel anders uitzien, en vergelijkt haar 'eigen schoenen aan haar voeten' met 'haar eigen schoenen op de foto'.
Kijk, dat fascineert mij zo, hoe een kleuter naar een foto kijkt. De werking van fotografie is abstract, maar de verwondering is groot.
Hier wil ik in de toekomst van blijven genieten!
Ineke
Het meisje bekijkt haar schoenen, met in haar linker hand een foto, een polaroid foto.
Ze heeft een polaroid foto in haar hand waar ze zelf op staat ( ik weet het want ik heb ingezoomd), en dat ze die net heeft bekeken.
Opeens bedenkt dat die schoenen er op de foto heel anders uitzien, en vergelijkt haar 'eigen schoenen aan haar voeten' met 'haar eigen schoenen op de foto'.
Kijk, dat fascineert mij zo, hoe een kleuter naar een foto kijkt. De werking van fotografie is abstract, maar de verwondering is groot.
Hier wil ik in de toekomst van blijven genieten!
Ineke
donderdag 17 mei 2012
IJsbloemen
Als de zon schijnt gaan ijsbloemen open, en zijn ze op z'n mooist.
Ik geloof dat ik dat heel goed kan begrijpen. Als de zon schijnt dan gaat iedereen een beetje open.
Het groen is groener, water spiegelt, en kleuren zijn helder.
Ineke
Ik geloof dat ik dat heel goed kan begrijpen. Als de zon schijnt dan gaat iedereen een beetje open.
Het groen is groener, water spiegelt, en kleuren zijn helder.
Ineke
woensdag 16 mei 2012
Troost eten
Soms heb je geen zin in eten, verlang je alleen naar 'lekkere dingen'.
Heet dat troost eten? .
Als je verdriet hebt over het verliezen van je o zo fijne baan, maar tegelijkertijd ook zin voelt voor een nieuwe studie én uitdaging.
Als alle ontwikkelingen daaromheen door je hoofd fladderen en verwerkt moeten worden.
Hoe ik me ook voel , banaan lust ik altijd. .
En vandaag maakte ik er een soort taartje van, volkoren brood, banaan en . . . . .pure hagelslag.
De geur van aardbeien, gekocht aan de deur van de aardbeienman. Dat is ook heerlijk.
En altijd zin in een heerlijke koffie met warme opgeklopte melk.
Tja, en dan zijn dit nog de gezondere varianten van mijn troost-eet-smaak . . . . .
Ineke
Heet dat troost eten? .
Als je verdriet hebt over het verliezen van je o zo fijne baan, maar tegelijkertijd ook zin voelt voor een nieuwe studie én uitdaging.
Als alle ontwikkelingen daaromheen door je hoofd fladderen en verwerkt moeten worden.
Hoe ik me ook voel , banaan lust ik altijd. .
En vandaag maakte ik er een soort taartje van, volkoren brood, banaan en . . . . .pure hagelslag.
De geur van aardbeien, gekocht aan de deur van de aardbeienman. Dat is ook heerlijk.
En altijd zin in een heerlijke koffie met warme opgeklopte melk.
Tja, en dan zijn dit nog de gezondere varianten van mijn troost-eet-smaak . . . . .
Ineke
dinsdag 15 mei 2012
Pipo knieën!
Mijn moeder heeft sinds gister een nieuwe rechter knie.
Ze kwam voor haar linker knie, maar terwijl ze op de Operatie Kamer lag sprak ze de chirurg aan en zei dat ze nog twijfelde over de andere knie. Ze had namelijk veel meer pijn aan haar rechter knie, en vroeg of ze nog kon wisselen. Foto's erbij, chirurg goed kijken, en hij keurde het voorstel goed.
Al het OK personeel en ander personeel opgeroepen :,' opletten allemaal, mevrouw Jonker wordt ipv aan links, nu aan rechts geopereerd!
(en ik zie dan direct voor me dat de magazijn-verpleegster met de groene plastic linker knie, naar het magazijn rent om te kijken of er nog een paars rechter exemplaar op voorraad is, ha ha ha )
Vandaag zei de chirurg tegen mijn moeder dat hij dit nog nooit had meegemaakt en dat het hem de komende twintig jaar nog bij zal blijven.
Ik moest opeens denken aan Pipo en mijn kindertijd.
Dag vogels, Dag bloemen, Dag kinderen !
Ineke
Ze kwam voor haar linker knie, maar terwijl ze op de Operatie Kamer lag sprak ze de chirurg aan en zei dat ze nog twijfelde over de andere knie. Ze had namelijk veel meer pijn aan haar rechter knie, en vroeg of ze nog kon wisselen. Foto's erbij, chirurg goed kijken, en hij keurde het voorstel goed.
Al het OK personeel en ander personeel opgeroepen :,' opletten allemaal, mevrouw Jonker wordt ipv aan links, nu aan rechts geopereerd!
(en ik zie dan direct voor me dat de magazijn-verpleegster met de groene plastic linker knie, naar het magazijn rent om te kijken of er nog een paars rechter exemplaar op voorraad is, ha ha ha )
Vandaag zei de chirurg tegen mijn moeder dat hij dit nog nooit had meegemaakt en dat het hem de komende twintig jaar nog bij zal blijven.
Ik moest opeens denken aan Pipo en mijn kindertijd.
Ineke
maandag 14 mei 2012
Zo lang zo goed
Vandaag zijn mijn B en ik 27 jaar samen, klinkt goed toch?
Daarom speciaal deze foto uitgescheurd voor het bericht van vandaag.
Zullen B en ik ons ook zo ontspannen als we 30 jaar verder zijn?
Ineke
Daarom speciaal deze foto uitgescheurd voor het bericht van vandaag.
Zullen B en ik ons ook zo ontspannen als we 30 jaar verder zijn?
Ineke
zondag 13 mei 2012
Moederdag
Tja, Moederdag, hier thuis doen we er eigenlijk niet zoveel aan. Zeker niet toen de jongens klein waren.
Alle spontane dingen die mijn jongens maakten of tegen zeiden maakte vele dagen tot moederdagen.
( een knuffel, een compliment, een lekkere beker koffie)
Thuis bij mijn ouders was Moederdag een dag dat we iets moois maakten of kochten voor onze moeder.
Het ging vooral om het verrassen! En om de taart die we dan aten (door ma zelf gebakken).
Er zijn moeders die iets voor zichzelf kopen, en dan geven ze dat aan hun kinderen om weer aan hun cadeau te doen. Of vaders die voor hun vrouw een heel duur cadeau kopen voor Moederdag.
Dat heb ik nooit begrepen. . . .
Als ik mijn moeder zie is het altijd Moederdag!
Bovenstaande foto is uit 1963, het geknutsel eromheen is uit 2012.( hahaha)
Speciaal voor mijn moeder een paar moederdagliedjes.
( Lieve Mam, klik op het dit liedje, en op dit liedje )
En natuurlijk een 'Suzanne met de mooie ogen'.Al is het dan alleen een foto . . . . . .
Ineke
Alle spontane dingen die mijn jongens maakten of tegen zeiden maakte vele dagen tot moederdagen.
( een knuffel, een compliment, een lekkere beker koffie)
Thuis bij mijn ouders was Moederdag een dag dat we iets moois maakten of kochten voor onze moeder.
Het ging vooral om het verrassen! En om de taart die we dan aten (door ma zelf gebakken).
Er zijn moeders die iets voor zichzelf kopen, en dan geven ze dat aan hun kinderen om weer aan hun cadeau te doen. Of vaders die voor hun vrouw een heel duur cadeau kopen voor Moederdag.
Dat heb ik nooit begrepen. . . .
Als ik mijn moeder zie is het altijd Moederdag!
Bovenstaande foto is uit 1963, het geknutsel eromheen is uit 2012.( hahaha)
Speciaal voor mijn moeder een paar moederdagliedjes.
( Lieve Mam, klik op het dit liedje, en op dit liedje )
En natuurlijk een 'Suzanne met de mooie ogen'.Al is het dan alleen een foto . . . . . .
Ineke
PS
Lieve Mam, succes en sterkte de komende week in het ziekenhuis, ik hoop dat ze de allermooiste, soepelste, roestvrije knie voor je hebben uitgezocht! Een knie zonder complicaties, waarmee je na revalidatie weer lekker rond kan rennen en huppelen. xxx
Abonneren op:
Posts (Atom)