Tranend hart

En zag jij het gister? Het waren foto's van een avocado.  Mooi toch?

Terwijl ik vandaag met betraande ogen  koffie dronk aan mijn bureau verscheen de l'écolier opeens.
Ik veegde mijn tranen weg (ja het valt echt niet mee als je werk helemaal verdwijnt na 24 jaar, en je afscheid moet nemen van alles waar je zo gehecht aan bent).
Door hoe l'écolier naar me keek wist ik dat ik opnieuw moest nadenken over mijn aangezegd ontslag.
Ontslag accepteren is makkelijker als het klopt met de CAO.
Oef
Vandaag besloten in beroep te gaan tegen mijn ontslag, want het lijkt niet tot stand gekomen conform de CAO kunsteducatie. Het voelt goed en sterk samen met de collega's.

Dank je l'écolier, dit moet eerst gebeuren.

Ineke